Chapter 21

894 14 0
                                    


3 months na simula nung niligawan ako ni Ricci. Opo, totoo po ang nakikita niyo. Nung gabi din na 'yon ay tinatanong niya ako kung pwede daw ba niya akong ligawan. Hindi ko lang alam pero nag isip pa siya nung mga time na yun, kung liligawan niya pa daw ba ako o hindi na. Kasi daw kahit na alam naman niya na sa kanya na daw ako, he still wants to do it daw, but in the proper way. Baka daw kasi mag karoon siya ng bad impressions sa parents ko.

Wow, buti pa sa parents ko may pa-ganun siya.

And speaking of my parents, they agreed with it. I mean, how? They were even cool to it. Kilala ba nila si Ricci? How could they not even mention it to me? Pakiramdam ko nga ready na sila ipamigay ako. Umoo sila agad, walang dahi-dahilan. Kasi nga, ligaw lang naman daw sabi ni Daddy. Pero pag sinagot ko na daw siya, he told Ricci that we have to fly to japan where they are right now para makausap niya si Ricci.

As per Juan, I kept distance. Pero hindi yung distance na OA ha. Enough distance lang to make Ricci not be jealous. Friends na friends kami ni Juan. I even explained it ng maayos kay Ricci para maiwasan yang mga initan-initan na yan! Kayong mga lalaki talaga! Puro braso ang pinapairal.

Si Ricci naman. Ayun, ma-loko pa din. Kung noon, ma-loko na siya. Ngayon, sobrang loko na! Imagine! He likes doing pranks to me which annoys me so much. Minsan, pupunta 'yan sa class ko at uupo sa tabi ko, tinanong ko pa siya nun kung bakit siya nandoon. Ang sagot naman niya ay babantayan niya daw ako. Putek talaga! Ano ako? Bata? Kailangan bantayan?

Pero mas naging doble naman ang sweetness at kilig na ipinararanas sa'kin ni Ricci. Like, literally crazy to death. He's driving me everyday to the university, and we also grab breakfast together. Panis! Walang palya yun! Sa loob ng tatlong buwan mukha agad ni Ricci ang nakikita ko. Same as night pa rin. He always brings me home in night, pero pag may overtime sa training nila, isinasakay niya ako sa grab. And wanna know what's the funniest thing he do?

Pini-picturan niya yung plaka ng mga sasakyan na sasakyan ko! Like, huh? Hindi ko lang talaga ma-gets. Tinago-tago niya pa yun sakin! Muntikan na kami mag away dahil doon. Nang dahil sa plaka.

Ricci announced to his social media and other platfrom that he is courting me. So ayun nga, ang naging resulta ay mas gumulo po yung buhay ko. Yung dating nag lalakad lang ako ng normal at mabilis, pahinto hinto na ngayon. Puro kasi may nag papa picture or nag papa video greet, pero si Ricci naman ang topic!

Kaya minsan, napapaisip ako kung si Ricci ba ako.

I always watched Ricci's training whenever I had a free time. Doon lagi ang bagsak ko. Bibili lang ako ng pagkain at doon na kakain sa bench nila. Pero ang sarap ha! Imagine, kumakain ka then mga abs ang makikita mo. Syet! Mas lalong nakakatakam!

Kapag naman may mga shoot ako, sandamakmak na paalala at bilin ang inaabot ni Joric kay Ricci. Akala mo tatay ko kung makapag bilin wagas! Kulang na nga lang eh maging robot yung ulo ni Joric kakatungo. Ayaw niya kasing tigilan hannga't hindi umaayon si Joric sa mga gusto niyang mangyari.

Tinanong ko pa nga kung walang magiging problema sa career ni Ricci doon sa ginawa niyang pag amin. Joric said that luckily, wala naman. Nakapag boost pa nga daw yun eh. Kasi, nag karoon lalo ang tao ng interest sa aming dalawa yung mga tao. And mas maganda daw yung naging feedback nung nalaman nila na that we are dating.

Naalala ko pa noon, one time nag sleep over ako sa bahay nila Ricci. Birthday kasi nun ni Riley and hindi daw siya mag ce-celebrate kung wala ako. Edi ako naman, sobrang madaling madali. May task kami noon for our course and hindi pa lumalabas si Riley ng kwarto dahil nga wala pa daw ako. So, ayun. Sobrang minadali ko talaga yung ginagawa ko para makarating sa bahay nila.

Naka takong pa ako ng time na yun, pero sa sobrang traffic papunta sa village nila, tumakbo ako ng nakapaa! I didn't mind it! Di ko na alam gagawin ko, nag sisimulat na yung party pero ayaw pa lumabas nung bata. But, after running like I'm included in marathon, I've made it. Pagkarating ko sa bahay nila Ricci, nakita niya akong parang sumabak sa gyera. Akala ko mag-aalala ang loko. Pero nagalit pa siya nung nakita niyang ang dumi dumi ng paa ko at hawak ang sapatos ko.

Alam ko sa itsura niya na 'yon, raratratin niya ako ng sermon. Pero hindi na ako nag aksaya ng panahon at ginamitan ko muna ng charm tapos diretso tumakbo papunta sa kwarto ni Riley. Natuwa sila Tita at Tito nung makita ako sa loob ng bahay nila to the point na niyakap na nila ako pag kakita ko sa kanila. Pinapunta na nila agad ako nun sa kwarto ni Riley.

Umiyak at tumalon sa saya nun si Riley. And then the party started! Yehey! Ang saya saya pero pagod na pagod talaga ako. I can alos sense some baody pain in me. First time ko 'yon na tumakbo ng naka ganoon. Pero nung natapos na yung party, doon ko lang nalaman na may nag video pala sa'kin na tumatakbo ng naka-pa sa daanan at sinend kay Ricci. Napa-ow, syet talaga ako nun! And then their house mood suddenly changed. Nag worry tuloy sa'kin sina Tito at Tita pati na rin yung mga kapatid niya kasi ipinakita nung loko! They keep saying sorry to me. But I said I want to do it.

Niyakap ako ni Riley at nag so-sorry pa. He volunteered na I should sleep in his room na lang daw and I ma-massage niya yung feet ko. Natulala kaming lahat nun! Na shookt ako.

Tita and Tito agreed with it. But Ricci protested! He defended that I hsould sleep in his room for that night. Buysit na 'yan! Binatukan siya ng mga kapatid niya pati narin Papa niya!

Well, ang saya lang nung araw na yun. A great memories to remember.

"Ngiting-ngiti bebe ko ah?" A man beside me said. Kasalukayan kasi akong nakasandal dito sa labas ng gym nila. Hindi daw kasi muna nag papasok si Coach Bo dahil may meeting de abante daw sila. Hindi na lang ako nag tanong pa since hindi na rin naman ako makakapasok.

"Pagod kana ba?" I asked him. "Here oh, I brought food for you," I said as I show the food I brought for him. He smiled and initiate welcome a hug for me. I think this is the safest place I've ever been.

"Opo, bebe ko. One week na lang kasi before our first UAAP game. Watch ka ng first game ko ha? I expect you to be there, you know. And thank you po sa food," he said while pouting. I laughed at his and slightly slap his shoulder.

Oh, oo nga pala. Malapit na mag simula ang UAAP.  And... I think it's the great opportunity para,





Sagutin siya.

A PromiseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon