მეორე დღეს არაფერი მომხდარა, ისეთი, ჩვეულებრივი დღე იყო, ყველას ეძინა, მხოლოდ მე და ჩემს პატარა დას გვქონდა ჭოტივით დაჭყეტილი თვალები. მას ეხლავე გაგაცნობთ, ეს ჩემი პატრა ფერიაა, მარიამი ჯერ 12 წლისაა. ბევრი ლაპარაკი უყვარს ისევე როგორც, მე მაგრამ ამჯერად მან დაარღვია სამარისებრი სიჩუმე, სადაც ბუზის ხმასაც კი გაიგონებდი.
- ნიცა - დამიძახა მარიკუნამ რომელიც, საკმაოდ ჩფიქრებული იყო და თან ინტერესიანი თვალებით მიყურებდა.
- გისმენ, ჩემო ტკბილო- მოვეალერსე, ვაკოცე და რამდენიმე წუთიანი ყოყმანის შემდეგ, გააგრძელა.
- ოდესმე ბიჭი თუ მოგწონებია? - იცით გავიგე თუ არა ეს სიტყვები სიცილი ძლივს შევიკავე, თან ღრმა ფიქრებში წავედი, სადაც მხოლოდ ისევ, ის უცნობი იყო, მალევე გამოვფხიზლდი და ვეცადე არაფერი შემემჩნია, ამის გამო მარიკუნას დავუწყე დაცინვა და მოღუტუნება.
- ვაი, ჩემი პატარა შეყვარებულია- ვუათხარი და გაეცინა, ნეტა გენახათ მისი ღიმილი პატარა ანგელოზი იყო.
- ნუ დამცინიო მითხრა მაგრამ ცოტა მკაცრი თვალით შევხედე და დავამატე - მოვრჩეთ ამაზე საუბარეს, მერე გეჭორავები და წამოვედი, რადაგან ვფიქრობ ჯერ ამისთვის ცოტა პატარაა.
ამის შემდეგ ჩემს ოთახში ავედი, დედას ვთხოვე ჩემი საყვარელი ტოსტი გაეკეთებინა და ლოგინზე დავხტი, თან ლეპტოპი ავიღე და ვეცადე როგორმე მომეძია სოციალურ ქსელებში ის და მისი მიზიდულობის ძალა. 🤣❤️ სამწუხაროდ უშედეგოდ არაფერი გამომივიდა, რის გამოც მთელი დღე დაბღვერილი სახით დავდიოდი და ყველას ვეჩხუბებოდი. მარიკუნასაც კი ვეჩხუბე. ის ჩემგან მაღალ ტონს არ არის მიჩვეული, რის გამოც ცხარე ცრემლებით ატირდა, მივხვდი ბევრი მომივიდა და ბოდიში მოვუხადე. შესარიგევლად დავპირდი რომ, MC-ში წავიყვანდი და გავასეირნებდი.
ასეც მოვიქეცი, გასვლისას გოგოებს მივწერე, რომ თუ რამე ნომერზე დაერეკათ.
მივიღე შხაპი, დავლიე ყავა, დღეისთვის შევარჩიე, ლურჯი ჯინსი, თეთრი მაისური და გრძელი ჟკეტი.
DU LÄSER
I Fell in Love 💖🔐🤞-შემიყვარდა💖🔐🤞
Romantikეს ამბავი მოგვითხრობს გოგოზე სახელად ნიცა, რომელიც არავის ენდობა თვისთავის გარდა, არსჯერა გრძნობების და ამას უბრალო ზღაპრებად მიიჩნევს, მანამ უცნობს არ შეხვდება და ვინა არის უცნობი? რა გაუკეთა მან ესეთი ნიცას, რომ ცხოვრებაზე შეხედულებები შეაცვლევია...
