Life Of A Nerd {voltooid}

66.0

'Mama!' Zegt Mahir blij en wijst naar een grote bos bladeren op de grond. Voor ik wat kan zeggen springt hij erin en geniet er volop van. 'Oke yallah kom papa wacht.' Zeg ik na een tijdje. Hij rent naar me toe en stept naar Faisal die verderop staat. Het in nu herfstvakantie en we zijn een weekendje weggegaan. Frankrijk. Heerlijk. Het is hier niet veel warmer ofzo, maar het eten is lekker en veel meer shopgelegenheid. Het is ook effe relaxed om thuis even weg te zijn. Even een weekendje weg met mijn kleine familie. 'Gaan we zo hapje eten wella?' Vraagt Faisal. 'Stop met dat gewella.' Zeg ik en pak zijn hand. Hij lacht. 'Ik wil naar die winkel daar en de Zara, dan gaan we wat eten. Mahir kom.' Zeg ik en trek Faisal in een kledingwinkel. Mahir stept ons achterna en ik begin met het rondkijken.

'Eet normaal. Mahir he.' Zeg ik streng en veeg de slagroom van zijn trui af. 'Het is toch al vies. Trek gewoon een nieuw shirt aan.' Zegt Faisal normaal. Ik ga recht zitten en rol met mijn ogen. 'Prima, jij mag het hem aantrekken en hem gelijk naar de wc brengen.' Zeg ik en neem een slok van mijn koffie. 'Prima.' Zucht Faisal. 'Je kan wel gewoon zelf plassen he.' Fluistert hij tegen Mahir. Mahir negeert hem en speelt verder met zijn eten. 'Shit.' Mompelt Faisal. Ik hou mijn lach in en geniet van het moment.

'Ik begrijp uberhaupt niet wat je met al die kleren moet als je toch alleen trainingspakken draagt.' Zeurt Faisal. Ik draai me om en kijk hem lachend aan. 'Ik betaal het. Wat is je probleem?' Vraag ik bespottelijk. 'Daar gaat het niet om.' Zegt hij. 'Waar dan wel? Wesh had je serieus gedacht dat we naar Frankrijk zouden gaan zonder te shoppen? Bitch please. Nou van mij mag je heel simpel een taxi pakken naar het hotel en neem geurst Mahir mee. Dan kan ik daadwerkelijk shoppen.' Zeg ik snel. 'Ik ben al stil.' Zucht hij. 'Dacht ik al.' Zeg ik bespottelijk. Soms irriteert hij me echt mateloos. Hij denkt serieus dat ik niet ga shoppen? We zijn in fucking Frankrijk en dan denkt hij dat ik niet ga shoppen? Deze grapjas. 9 van de 10 dingen zijn niet eens van mij. Alles is van Mahir of zelfs van hem. Begrijp dat gezeur echt niet. Soms heeft hij gewoon een harde klap nodig. Pff.

'Ben je nou nog steeds boos? Nora kom op man.' Zucht Faisal. Pissig kijk ik hem aan. 'Op dit moment ben ik echt helemaal klaar met jou.' Zeg ik boos. 'Doe normaal man.' Zucht hij. 'Ik wil gewoon even van je weg. Gewoon even. Let op Mahir.' Zeg ik en loop haastig weg. Niet heel veel later kom ik gelukkig toiletten tegen. Ik ga zitten en laat mijn tranen lopen. Na een tijdje veeg ik mijn tranen weg en moet plassen. Ik zucht diep als ik zie dat ik ongesteld ben. Ook dit weer. Ik heb geen maandverband bij de hand, dus besluit maar wat wc-papier op elkaar te vouwen en het maar even zo te doen. Ik herpak me en kijk in de spiegel. Ik was mijn gezicht en neem een hap lucht. Ik kan dit. Ik loop naar het restaurant waar Faisal me net geappt had waar ze zijn. Ik zie ze zitten met veel eten en ga zitten. Het is stil. Mahir brabbelt wat. Faisal en ik kijken elkaar enkel aan. Beide besluiten we niets te zeggen. Er valt niet veel te zeggen. Soms irriteer ik me gewoon te erg aan hem.

De rest van de middag hebben we niet echt gepraat met elkaar. Meer een beetje via Mahir, maar dat was het. Het is ondertussen avond en Mahir ligt net te slapen. Faisal is aan het bidden en ik besluit een douche te nemen. Ik neem een lange douche om het moment te ontwijken. Ik trek een nachtjurkje aan en ga naast Faisal liggen met best veel afstand tussen ons. Ik kijk naar het plafond en het is voor een tijd stil. 'Het werd me gewoon te veel.' Zeg ik zacht. Even is het stil. Geen beweging. Geen geluid. Niks. Faisal draait zich naar me om en legt zijn hoofd op mijn borst. 'Het spijt me.' Ik ga met mijn vingers door zijn haren en sluit mijn ogen. Het is een lange dag geweest. Ik zie hem elke dag. Ik woon met hem samen. Naast werk zijn we altijd samen. Het is logisch dat we elkaar soms zullen irriteren. Ik hoop gewoon dat we het altijd blijven goedmaken. Ik weet niet wat ik zonder hem zou moeten.