Heart Speaks First

Chapter 2.32: Surprise

Chapter 2.32: Surprise

Cheska’s POV

“OO nga kulit mo ba (I just assure you) baba ko na to, sasakay na ko (ok, take care I love you) I love you too” binaba ko na yung phone ko at sumakay nang bus. Naupo ako malapit sa pintuan dahil malapit lang ang babaan ko.

From: +639*********

Hi Denise here. I hope
you’re not busy, want
some coffee? My treat
don’t worry ^^

Kahit sa text makikita mo na napaka bubbly ni Denise.

To: Denise

I can’t promise na
makakapunta ko
Intrams kasi namin sa
school kaya medyo busy
ako pero i-ttxt kita
kung pwede.

Ok ^^, dito lang kasi ako
bahay. Walang magawa.

Hahahaha ganun ba, sige
I t-text na lang kita ^^

Di naman na siya nag reply sakin, bumaba na rin ako malapit sa school namin, nakasabay ko pa si Louie kaya siya na ang bumuhat nang bag kong pag kalaki laki

“Grabe naman tong bag mo? Paano mo to nabuhat?” Louie said.

“Buti na nga lang nakasabay kita eh *yawn* inaantok pa ko leader” I said, ang aga kasi namin sa school para makapag practice pa raw kami.

“sabi ko naman kasi sayo na wag ka nang magpunta kulit mo kasi eh”

“Ayoko naman na pa special ako, sila nahiirapan ako wala lang. Were team right”

“Alam mo namang maiintindihan ka nila eh, ikaw lang tong makulit eh”

“makulit ka rin kasi eh” pumasok kami sa school at diretso field, nandun na rin yung iba.

“tara warm up na, mamaya na lang yung iba” Louie said, kaya nag warp up kami.

Maya maya rin naman nakumpleto kami at nag practice na rin.

9:00 A.M GYMNASIUM

Nag hihintay na lang kami nang tawag, after kasi nang pag sisimula nang Intrams kami ang unang mag p-perform.

“Grabe nakakaba halos lahat nandito eh” Geneviv.

“Oo nga girl eh” Camille.

“Basta guys, just enjoy ok” Louie said.

“And for the first event let’s give a round of applause our very own the GALAXY MOVERS” sigaw sa labas nung MC at mga taong nanonood.

“Okay guys just enjoy the show, TEAM!!” Louie raise his hand and we do touch his hand.

“TEAM!!” we shout in unison at lumabas na nang platform, ang daming nanonood. Grabe nakakakaba palang talaga, ang daming nanonood, ang daming mata na huhusga sayo. Pero nang mag simula nang tumugtog, wala na kong narinig kundi ang musika.

We dance as we practice, we dance in the beat of music and the beat of our hearts synchronize too.

“REALLY GRABE, ANG LUPET!!” natapos ang presentation namin, at palakpakan na ang narinig namin, tapos na ang dance.

“Pero wait lang oo nga isa nga pala sa kanila ang ating Ms. University, we have some flowers for you Ms. De leon” nagulat ako at napahinto sa gitna, pabalik na sana ko eh.

“Jef nasan na yung flowers?” ask nung MC sa staff.

“nandyan, intay lang konti.” Sabi ni Jef.