-Anne?
Ağlamaklı çıkan sesiyle konuştuğunda karşısındaki kadın da eş zamanlı olarak ona gülümseyerek bakan küçüğe bakmaya başlamıştı.
-Jaehyun, anneni özledin mi?
Jaehyun akan göz yaşlarını umursamadan karşısındaki genç kadına doğru koşmuştu.
Ama hiç beklemediği bir şey olmuştu o sıra. Genç kadın karşısındaki küçüğü ittirmiş ve ona bazı şeyler söylemişti.
-Beni özledin değil mi? Ama beni tekrar görmek istiyorsan beni gördüğünü kimseye söyleme tamam mı?
Ardından küçük çocuğun ne diyeceğini umursamadan oradan uzaklaşmıştı genç kadın. Tabi arkasında kalbi kırık bir çocuk bıraktığından habersizdi.
Flashback End
-Jaehyun, iyi misin? Ne olduysa bana anlatabilirsin. Ben senin sırlarını saklarım merak etme
Jisoo güven verici olan bir sesle konuştuğunda karşısındaki küçüğün sakladığı şeyi söylemesini ümit etmişti. Çünkü biliyordu Jisoo. Karşısındaki küçüğe anlamadığı bir şekilde bağlanmıştı ve küçüğün bir şeyler sakladığına emindi.
Jisoo bir cevap beklerken Jaehyun hiç bir şey söylememiş ve hiç bir tepki vermemişti.
-Pekâlâ dondurma yemeğe gidelim mi ha ne dersin?
Jisoo küçük çocuğun mutlu olması için bir teklifte bulunduğunda bu sefer de küçük çocuğun vereceği cevabı beklemeye başlamıştı.
-Olur Sooya gidelim
Jisoo duyduğu şeyler üzerine gülümsemiş ve küçük çocuğun ellerinden tutarak odadan çıkmıştı.
***
Jisoo ile Jaehyun şu an bir cafede oturuyorlardı. Siparişlerini verdikten sonra gelen dondurmaları yemeğe başlamışlardı bile.
Daha sonra Jisoo cafede olduklarına dair Taehyung'a mesaj atmıştı. Böylelikle hastaneye gittiğinde endişelenmezdi.
Aradan geçen uzun bir sessizlik sonrası Taehyung da cafeye geldiğinde Jaehyun bu sefer şaşırtıcı bir şekilde babasına sarılmıştı. Konuşmamıştı. Ama yine de sarılmıştı. Taehyung Jisoo'ya "teşekkür ederim" der gibisinden bakınca Jisoo da karşılığında sadece gülümsemiş ve önüne dönmüştü.
-Sooya?
-Efendim?
-Benim dondurmam bitti.
-Tamam bir tane daha ister misin?
Jisoo eğer olumlu cevap alırsa düşündüğü planı uygulayabilecekti.
-Olabilir.
-Peki benim için ve kendin için gidip birer tane daha dondurma ister misin? Eminim senin gibi tatlı bir çocuğu kırmayacaklardır
Jisoo gülümseyerek konuştuğunda Jaehyun da biraz düşünmüş gibi yaparak Jisoo'yu onaylamış ve oturduğu sandalyeden kalkmıştı.
Ardından Jisoo da Taehyung'a dönmüştü
-Taehyung dinle. Jaehyun kesinlikle bir şeyler saklıyor. Bunu hissettim.
Onun aslında bir şeyi yok sadece bir şeyden rahatsız ve sanki baskı altında gibi
-Ama ne saklıyor olabilir ki Jisoo?
-Bilmiyorum ama öğreneceğim. Evde yalnız kaldığında ne yapıyor biliyor musun?
Taehyung biraz düşünmüş gibi yaparak konuşmaya başladı.
-Yani ben hep işte oluyorum tam emin değilim ama bir kere eve erken gelmiştim. Ve o, ön bahçede oyun oynuyordu. Bakıcısına sorduğum zaman o da öyle söylemişti. Genellikle ön bahçede oyun oynuyormuş.
Jisoo anladığını göstermek için onaylayan mırıltılar çıkardığında biraz daha düşünmüştü. İlla ki bir şeyden şüphelenir ve bir şeyler bulurdu.
Ardından Jisoo heyecanlı bir şekilde tekrardan konuşmaya başlamıştı.
-Taehyung, Jaehyun annesini görmüş olabilir mi? Yani demek istediğim Tzuyu ortaya çıktığında onu nereye götürdün? Sizin eve götürmedin değil mi?
Taehyung Jisoo'nun ard arda sorduğu sorular üzerine korkarak da olsa genç kadının sorduğu soruya cevap vermişti.
-Aslına bakarsan onu müştemilat binasına yerleştirmiştim. Bizimle aynı evde kalamazdı. Bu yüzden ona bir ev alana kadar orada yaşamasını söyledim
Jisoo duydukları üzerine oflamış ve elini alnına koymuştu.
-Taehyung nasıl böyle bir şey yaparsın? Hiç düşünmedin mi Jaehyun'un Tzuyu'yu görebileceğini?
Taehyung yediği azar üzerine daha çok endişelenmişti. Küçük oğlu annesini görmüş olabilir miydi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEMORY (VSOO)
FanfictionKim Jisoo + Kim Taehyung "İnan bana, ben değiştim artık Jisoo Ben artık o eski Taehyung değilim. Ukâlalığımdan ve umursamaz halimden eser kalmadı." "Ben de değişmiş olamaz mıyım Taehyung?" "Yanılıyorsun Kim Taehyung. Sen artık benim zayıf noktam d...
