52. Bölüm (Final)

Start from the beginning
                                    

Burnundan aldığı nefesi dudaklarını büzerek geri verdi derin solunum egzersizini de Ahsen öğretmişti. Elini karnına koyup yine aynı şekilde nefes alıp verdi.

"Annem, bebeğim, güzel kızım papatyam" diyerek karnını okşuyordu yavaştan. Kasıklarına daha çok yüklenen sancı ile gözlerini kapatıp yeniden derin nefesler alıp veriyordu, bir yandan da bebeğiyle konuşuyordu. İkisinin de sakinleşmeye ihtiyacı vardı.

"Çok canımız çekti dimi lahmacunları babamız getirsede yesek. Canın çok istediği için tüm bu nazların dimi küçük hanım? Sen doğunca bak nasıl çıkarıyorum acısını öpülmedik ısırılmadık yerini bırakmam" konuşmasını bile etkiliyordu sancıları. Gözlerini kapatıp karnını sımsıkı tuttu.

Duvardaki saate bakıp sancılarının süresini ölçmeye çalıştı. Git gide sıklaşıyordu dayanamıyor gibi oluyordu.

"Baban gelecek birazdan bitanem az kaldı" nefes egzersizine yeniden başladı. "Hayır annecim hayır şimdi olmaz. Daha var. Daha zamanı var lütfen."

Kasıklarındaki sancı dayanabileceği şiddetin üzerindeydi. Yavaş adımlarla masaya ilerledi. Bir eliyle karnını alttan sıkı sıkı tutarken diğer eliyle telefonundan numarayı bulup aradı.

"Ahsen sancılarım çok sıklaştı" dediğinde "hemen geliyorum" cevabını aldı. Aradan 5 dakika bile geçmeden kapının zili duyuldu.

Derin nefes alarak karnını tutarak salon ile kapı mesafesine giderken yol çok uzun gelmişti. Kapıyı açtığında Ahsen ve Yılmaz karşısındaydı.

"Canım" diyip arkadaşının koluna girdi Ahsen.

"Çok sıklaştı sancılarım dayanamıyorum. Ahh!"

Yılmaz da diğer koluna girmişti. "Nazenin Halit nerde ?"

Kasıklarına saplanan sancıyla bu sefer nefesinin kesildiğini hissetti. Doğuma 4 haftası varken şimdi gelmemeliydi kızı. Erken doğumun risk olabileceğini söylemişti Tülin Hanım.

"Nazenin!"

Halit merdivenleri çıkarken kapılarının açık olduğunu görünce içindeki korku gün yüzüne çıkmıştı. Hızlıca karısının yanına gelip elini karnına koydu. "Güzelim korkma sakın, sakin olmalıyız" bu sözleri Nazeninden çok kendineydi aslında.

"Sancılarım çok fazla kasıklarımdaki ağrı git gide şiddetli oluyor" dudakları titreyen, gözyaşları aktı akacak olan karısının saçından öptü.

"Hemen hastaneye gidiyoruz. Dur yürüme sen." Elindeki lahmacun poşetini Yılmaz'ın eline tutuşturup dikkatlice karısını kucağına aldı. Nazenin bir kolunu kocasının boynuna dolarken diğer eli karnındaydı.

"Yılmaz cebimden anahtarları al arabayı çalıştır elindeki poşeti de arabaya koy" Yılmaz cebindeki anahtarları aldı.

"Ahsen odada doğum için hazırladığımız çanta var onu al sende gel."

"Tamam. Yiğithan evde tek onu da almam gerek."

Halit merdivenlerden kucağında eşiyle dikkatlice inerken Yılmaz karısının verdiği çantayı alıp arabanın yanında almıştı soluğu Ahsen'in eli ayağına dolamış halde evine çıkıp Yiğithan'ı da alıp aşağı indi.

"Yılmaz hızlı sür hadi abi hadi."

Kucağında karısının terden ıslanan alnını eliyle kuruladı. Nazenin yüzünü her sıktığında dudaklarını dişlediğinde daha çok panik oluyordu.

NEREDESİN SEN? (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now