8. Hope

2K 93 15
                                    

BLOOD SLAVES

CHAPTER 8 – HOPE


When she woke up in the morning, she was surprised to see Alexander still peacefully sleeping beside her. She watched him sleeping and took a good look on his godly features. She still remembered the day when she first saw a vampire. It was a woman named Helena. She was a noble and rich lady from a well-known family. She was breath-taking. She had white porcelain skin, rose cheeks and lips, her eyes were green, and her chestnut hair was so soft. She then wondered why these creatures were too beautiful and alluring. Yet like humans, there was a monster hiding behind those beautiful faces.

Wala siyang naging magandang karanasan sa mga ito.

But Alexander...

He was different from all those vampires whom she had met.

Not exactly different, she knew Alexander was a very dangerous vampire apart from all those vampires. She knew he was not innocent. She knew that this guy also committed grave mistakes and sins. She knew all of it yet she was here, wrapped around his muscly arms, trying to protect her from her own nightmares.

And good gracious, she could look at him all day. He was that handsome.

"You're now awake." Nagulat siya nang biglang magsalita si Alexander. Nakapikit pa rin ang mga mata nito, tila bagot na bagot dumilat at umalis sa kanilang puwesto.

"How's your sleep?" He asked. He then opened his left eye to check her.

"No nightmares?" tanong nito muli. Tumango si Andi.

"Good. Same for me," bulong nito at mas lalong niyakap nang mahigpit ang dalaga. Wala namang nagawa si Andi sa kanyang puwesto. Hinayaan niya lamang ang pagyakap ni Alexander sa kanya. Ni pati ang paghalik nito sa kanyang ulo.

"I really really love your smell," bulong muli ni Alexander saka ito ibinaon ang kanyang ilong sa buhok ni Andi.

Wala namang ibang inisip si Andi kung hindi ang amoy niya ngayon. Ang huli niyang ligo ay noong nakaraang araw pa. Alexander did bath him in bed but that wasn't enough. So how come na gustong-gusto ni Alexander ang kanyang amoy? She didn't get it. Was it her blood?

"Dahil ba sa dugo ko?"

"Besides that," sagot agad nito.

Nanahimik muli si Andi. Matagal din silang nasa ganoong posisyon. Hindi gumagalaw si Andi habang hinahayaan lamang si Alexander na magpahinga habang yakap-yakap siya nito. Tumaas ang balahibo ni Andi sa sunod na ginawa ni Alexander. Nilalaro nito ang kanyang buhok. Agad na hinawakan ni Andi ang kamay ng binata at tumingala dito.

Umiling siya dito. Hiling na tumigil ang binata sa kanyang ginagawa. Nagsalubong naman ang kilay ng binata.

Lumunok si Andi at nagsalita, "Nakikiliti ako."

Alexander was quite surprised to hear that. Inulit niya muli ang paglaro sa buhok ni Andi. Nakita niya ang pagtaas ng balikat ni Andi. She immediately shook her head at hinawakan muli ang kamay ni Alexander upang pigilan ito. Andi heard him laughed. He was enjoying it. Alexander found it weird and cute.

"May kiliti ka sa buhok?" tanong nito.

"Kapag hinahawakan 'yong buhok—" Muling hinawakan ni Alexander ang buhok ng dalaga kaya't hinawakan na nang mahigpit ni Andi ang kamay ng binata. Umiling ito kay Alexander, senyas na tumigil na sa pangingiliti ang binata. Natawa lamang muli ito saka pinakawalan ang dalaga sa kanyang pagkakayakap. Umupo ito at tiningnan muli si Andi na ngayon ay hawak-hawak ang kanyang ulo, pino-protektahan ang kanyang buhok mula sa binata.

Blood Slaves (The Frey, #2)Where stories live. Discover now