Moord in Hotel Het Tulpenhof

Hotel Het Tulpenhof

Klop klop
'Binnen!' 'Meneer de Wit, ik heb Koen van de Berg op lijn 2. Hij wil je bedanken voor het oplossen van de zaak van zijn vermoorde vrouw. Wat zal ik zeggen?' 'Maak maar een afspraak voor aankomende woensdag.' Zeg ik. 'En op lijn 3 is ene Caroline Fischer met een dringende zaak.' 'Verbind maar door.' Zeg ik en mijn assistent verlaat mijn kantoor.

'Met detective de Wit wat kan ik voor u betekenen?' 'U moet me helpen.' Klinkt er paniekerig door de telefoon. 'Rustig aan, wat is er gebeurd?' Vraag ik proberend haar te kalmeren. 'Niet over de telefoon, ze luisteren mee. Alsjeblieft u moet me vertrouwen!' 'Dat kan mevrouw maar dan zult u een afspraak moeten maken. Wat dacht u van donderdag?' Vraag ik rustig. 'Nee, dan is het te laat, alsjeblieft het is dringend!' 'Rustig maar mevrouw, mail me het adres en ik zal zo spoedig mogelijk komen. Maar u moet kalm blijven.' 'Dank u meneer dank u.' Zegt ze inmiddels iets minder bang. 'Heleen!' Roep ik. 'Ja meneer?' Antwoordt ze door de deuropening. 'Maak mijn agenda voor de komende twee dagen leeg en boek het beste hotel van' ik open mijn inmiddels ontvangen mail. 'Bakel.' 'Ik ga er achteraan meneer.' 'Dankje!' Zeg ik en mijn assistent sluit de deur. 'Ik ben er morgenochtend zo snel als ik kan.' Zeg ik door de telefoon en hang op.

Klop klop
Heleen komt weer binnen. 'Het is geregeld meneer, er is alleen wel maar een hotel in Bakel.' 'Nou en?'
Het heeft maar twee sterren.' 'Regel het maar gewoon.' Zeg ik lichtelijk geïrriteerd. De zaak kan het maar beter waard zijn om helemaal naar de andere kant van Nederland te rijden om vervolgens in een hotel te slapen met maar twee sterren.

Een paar uur later worden ik en mijn koffertje door de taxi afgezet voor het hotel. Ik kijk naar het hotel, niet groot maar ook niet klein en met binnenzwembad. Heel verzorgd ziet het er niet uit. Daar gaan we. Chagrijnig loop ik naar  de ingang, er hangt een bordje naast de deur. "Hotel Het Tulpenhof overgenomen van het Boscher Hotel sinds 2001" Eenmaal binnen loop ik naar de Balie. 'Goedendag meneer' groet de receptionist. 'Hallo, ik had gereserveerd onder de naam de Wit.' Probeer ik zo vrolijk mogelijk te zeggen. 'Juist,' Hij kijkt op zijn computer. 'kamer drie. Het ontbijt is van half negen tot tien en het zwembad is aan het eind van de gang links. Als u nog een plattegrond, wandelroute of advies voor bezienswaardigheden nodig heeft kunt u het altijd vragen.' Ik luister maar half, mijn aandacht wordt getrokken door nog een bordje maar dit keer bij de receptie. "Het moet donker zijn om de sterren te zien." 'Van de oude eigenaar.' zegt de receptionist die me blijkbaar zag staren. Hij legt mijn sleutels op de balie. 'Alstublieft!' 'Dankjewel!' Zeg ik en ik ga naar mijn kamer.

Klik
Zo die is op slot. Het is een kleine kamer met een queen-size bed, een tafeltje met twee stoelen en voor de rest nog een krappe badkamer met een wastafel en een kleine douche. Als ik mijn koffer heb neergezet trek ik mijn schoenen uit en plof op het bed. Zonder dat ik het door heb val ik in slaap en als ik na een uurtje wakker word heb ik enorme trek. Ik vraag wel aan de receptie voor een restaurantje. Maar eerst effe douchen.
Ik draai aan de knop voor het water maar er komt geen water uit. Na alle knoppen geprobeerd te hebben zie ik een briefje aan de spiegel hangen: "waterleiding kapot wordt gerepareerd geen douche of kraan gebruiken water staat onder de wastafel" En ja hoor onder de wastafel staat en fcking jerrycan met water. 'Klotehotel' vloek ik. Om me toch een beetje te wassen pak ik wat water en smeer ik het in mijn gezicht. Als ik de handdoek pak schrik ik me dood van een harde knal.

Bang!
Dit soort knallen ken ik uit duizenden. Een pistool.