Swag kingseries: stupid cupid

Six

Justin's POV

Last christmass i gave you my heart..

Everyone's chanting christmass songs. Playing around the streets with their red outfits. Perfect to celebrate for christmass day. At ako? Ito, pinapanuod sila habang sumasayaw at kumakanta mula sa bintana ng kwarto ko.

Christmass na bukas at nagkakasayahan ang lahat para sa noche buena.

Si mama at si papa nasa canada, hindi nila ko isinama. ni hindi nga nila ko binati man lang. si yaya naman ayun umuwi sa family nya kahapon pati yung iba naming tauhan dito sa bahay, nag insist pa nga sila kasi wala daw akong kasama dito sa bahay pero syempre hindi ako pumayag dapat kasama nila yung family nila sa ganitong occassion tama yung ako na lang yung miserable.

Kurt is bussy with his family. This is one of the occassions na nagsasama sama sila. Sabi nya, madalas daw wala ang parents nya dahil sa business. So hindi nila sinasayang ang mga ganitong event para magsama sama.

He texted me this morning pero hindi na nasundan. I guess he's too bussy enjoying their little escapade. Kahit na miss na miss ko na sya at may karapatan naman akong mag demand dahil girlfriend nya ako, hindi ko pa rin ginawa na kulitin sya para mag reply. He need to enjoy too.

I walk my way on my bed and grab the magazine in the couch. Binili ko itong issue ng magazine na si Kurt ang feature. Kurt insist to give me a free copy since he have one but i refused. I want to help too, in my own little ways.

I flipped the magazine pages and i stopped in the middle. I was stunned as i see our picture there. I never knew we have a picture here. Kurt did not tell me that. That was the picture taken during the school aniversary. Sa photo booth ito at ito yung nakahalik sya sa pisngi ko.

'Kurt Lopez speaks about why he loves Justin Yu' eto yung tittle nung article. I cant help but to run my fingers to it's letter. Ang sarap sa pakiramdam na nagsasalita sya at vocal sya tungkol sa relasyon namin.

'si Justin yung tipo ng babae na dapat inaalagaan, nung una hindi ko alam na mahal ko na pala sya, hanggang sa napapansin ko na parang nahuhulog na ko sa kanya. well sometimes we find it hard to tell someone what we really feels, what we dont notice is, were already acting it, pero kung tatanungin nyo ko kung bakit ko mahal si Justin? siguro walang dahilan kung bakit ko sya mahal, kasi kung may dahilan, paano kung mawala ang dahilan na yun? mawawala na rin ba ang pagmamahal natin?'

natigil ang pagbabasa ko ng biglang tumunog ang phone ko

1 message recieved

agad kong binuksan ang message ng makita kong si Kurt ang nagtext

"asan ka? baba ka dito dali"

automatic na bumangon ako mula sa pagkakahiga at bumaba mula sa second floor ng bahay at lumabas ng gate.

nakita ko si kurt na may dalang gitara, sinimulan nyang istrum yun nang makita akong lumabas ng bahay.

"it's the most beautiful time of the year

lights fill the streets spreading so much cheer

i should be playin' on the winter snow

but im'a be under the misletoe"

nakangiti sya habang kinakanta 'yung misletoe ni justin bieber, naiiyak naman ako, akala ko 'di nya ako itetext o maaalala man lang ngayon.

"Hey love, dont you buy me nothing

Cause i am feeling one thing

Your lips, on my lips. It's a very merry christmass.."

hindi nya na tinapos yung kanta nya, ibinaba nya yung gitara nya at niyakap ako ng mahigpit. I sobbed in his shoulder. Im just too overwhelmed that he's here. His pressence will always be enough christmass gift to me.

"ikaw talaga, pag pinapangiti kita umiiyak ka!" sabi ni kurt ng makakalas sa pagkakayakap sakin at tsaka pinahid ang luha ko.

"hindi ka kasi nagtetext e, akala ko nakalimutan mo na ko.." hikbi ko.

"nagpapamiss kasi ako.." nakangiting sabi nya

"hindi naman na kailangan kasi miss na miss na talaga kita" sabi ko at sinugod sya ulit ng yakap. I want to feel him againts me. Hindi ako makapaniwala na kasama ko sya ngayon.

"teka lang wala ka bang kasama dito? sino kasama mo magcelebrate ng christmass?" tanong nya habang nakatitig siguro sa bahay namin, kumalas naman ako mula sa pagkakayakap sa kanya at pinahid ang mga luha ko. I look up to our house and realize how sad it is. Ni wala kang madadamang christmass spirit. Patay ang mga ilaw at walang kahit na anong sumisimbolo ng pasko.

"wala e" sabi ko at pilit na ngumiti

"what?" gulat na sabi nya, i just nod.

"tara na sa bahay, samin ka na lang magcelebrate"

"ok" mabilis na pag sang ayon ko

"oo, pero pagpalit ka muna ng pants! ikaw disesyete ka na naka shorts ka pa" sermon nya sakin, natatawa akong tumalima.

ps://ζ