Swag kingseries: stupid cupid

Four

Justin's POV

I look at my reflection and smile. I never thought Charm could make me look like this beautiful. School aniversary ngayon at may party sa school. She volounteer to help me and i agree. I known her for months and i can already say she's my friend already. Wala syang ipinakitang masama sakin at patuloy na nag cope up kahit pa malimit ko syang tanggihan. Mabuti na lang at hindi sya nagsawa kasusuyo sa 'kin.

ilang sandali pa at natapos na kaming mag ayos ni charm kaya nagpasundo na kami sa boyfriend nyang si prince. We arrived the school for just couple of minutes since the school is just five blocks away from the house.

"Is that Justin Yu?" I heard one of the girls said. I hate attention and as much as possible i keep myself away from people. Im just afraid to cope up. Sometimes i wish i could be just invisible.

"grabe ang ganda nya pala lalo pang naayusan ano?" Another girl says. My cheeks automatically blushed at what she said. Im not used to compliments, im just used to hear those for Janice. Kaya nga kahit sinasabi ni Kurt na maganda ako ay hindi ako naniniwala. Maputi lang ako at makinis, pero kung muka ang pag uusapan ay hindi naman ako kagandahan.

"hi baby" out of nowhere Kurt popped beside me. He's smilling warmly, the smile that never failed to make my heart beats eratically. Ngumiti ako sa kanya at hindi na nagreklamo ng pagdaupin nya ang palad namin.

"oemgee bagay talaga sila" rinig kong tili nung kinikilig kilig na babaeng nadaanan namin. I blushed again at what they said.

"sira! anung bagay ka jan? mas bagay sila ni joyce! yung panlaban ng junior sa pageant?" kontra naman nung kasama nyang babae. My smile automatically vanished. Kurt is just admire by a lot of girls. Mga babaeng mas higit sakin at pilit na nagpapamuka kung gaano kami kalayo sa isa't isa.

"Bulag ata sila.." Kurt said out of nowhere. I look at him just to see his proud smile.

"Ha?" Nagtatakang tanong ko.

"Hindi ata nila bakikita na mas bagay tayo" agad na tumungo ako para pagtakpan ang pamumula ng pisngi ko. Bakit kasi out of nowhere babanat sya ng ganoon?

This fast few days napapansin ko na madalas syang sweet sakin. hinahatid nya ko sa bahay, sabay kaming kumakain at sa 'kin sya palagi tumatabi. lagi na nga kaming inaasar nung mga barkada nya pero wala syang akialam. I think he's enjoying it though. tapos pag may lumalapit sakin na lalake tinatakot nya ibubully daw nya. actually hindi ko sya maintindihan. pero aminin ko man o hindi kinkilig din naman ako sa ginagawa nya lalo na kapag nagtatampo sya kapag may kausap akong ibang guys. mas ok pa nga daw nung hindi pa ko masyadong nagsasalita kasi walang kumakausap sa 'kin.

"baby?" bigla nyang sabi ng makarating kami sa classroom. Isa pa ang pagtawag tawag nya sakin ng ganyan.

"Kurt, bakit ba baby yung palagi mong tawag sa 'kin?" tanong ko sa kanya

"wala" sabi nya habang kakamot kamot sa ulo.

"Kurt?" Hindi ako kumbinsido.

"kasi nga 'di ba? hindi mo naranasan i-baby ng mommy at daddy mo? kaya tinatawag kitang baby. tsaka kaya kita inaalagaan para maranasan mo ung gaano kasarap 'yung pakiramdam na 'yun. kung di nagawa ng parents mo 'yun pwes ako ang gagawa para sa 'yo" sabi nya at ngumiti ng matamis.

anu ba 'yan? ang sweet naman nito? naiiyak tuloy ako.

pinahid nya 'yung luha ko at hinila ako para yakapin. ramdam ko pa na hinalikan nya ang buhok ko. Kurt is just so sweet that i cant help it but to fall. Kahit pa alam ko na hindi naman kami bagay.