-როგორ ხარ?
-კარგად შენ?
-არამიშავს, წავედით?
-აჰამ.
საკლასო ოთახამდე მივედით ქურთუკები გავიხადეთ და პირველი გაკვეთილისთვის მოვემზადე.
-ივი.
-ჰაუ.
-დღეს გცალია?
-კი მერე?
-ალექს დაიტოვებ?
-კი რათქმაუნდა რომელზე ვიყო შენთან?
მასწ: უკანა რიგი ცოტა ხმა დაბლა ისაუბრეთ!!!
-სადღაც 6ისკენ
-კარგი.
მთელი დღის განმავლობაში მე და ივი გადარბენაზე ვიყავით ვინაიდან სწავლის ბოლო წელია და ნიშნებზე ვჩალიჩობთ ამიტომაც ერთმანეთს მხოლოდ გაკვეთილებზე ვხედავდით,სკოლის შემდეგ ბაღში წავედი ალექსი გამოვიყვანე და პარკში სეირნობის შემდეგ სახლში მივიყვანე უკვე 6 საათია ივი კი არადა არ ჩანს მობილურიც გამორთული აქვს
-ნენსი არ მიდიხარ?
-კი.
-გაგვიანდება!
-ალექს შენს გარეშეც ვიცი ითამაშე თუ თამაშობ!
-კი მაგრამ რატომ ყვირი?
-ჯანდაბა ივი სად ხარ?!
ჩემი ყვირილის შემდეგ კარს ივი აღებს და დამნაშავე თვალებით მიყურებს
-ნენსი ყველაფერს აგიხსნი საცობი იყოო ბოდიში შემიწყალე!
-შემოდი დროზეე ჯანდაბა როდის ღა მივალ იქ?!
-მიდი შენ ამას შეძლებ ნუ ინერვიულებ!
სახლიდან გამოვედი და რაც შეიძლება სწრაფად გავემართე ინსტიტუტისკენ რომელშიც დამატებით გაკვეთილებს მიტარებდნენ შემდეგ კი სკოლის დამთავრებისას პირდაპირ აქ გრიცხავდნენ,ისევ დამაგვიანდა ჯანდაბაა!აუდიტორიაში ბოდიშის მოხდით შემდგივარ და ვცდილობ შეუმჩნევლად დავუბრუნდე ადგილს მაგრამ ლექტორის ხმა მაშეშებს ადგილას
-მერამდენე დაგვაინებაა ქალბატონო ნენსი?
-ბოდიშით მეტჯერ აღარ განმეორდება!
-ამჯერად რა მიზეზი გაქვს?
-მაპატიეთ ჩემი ძმა გამოვიყვანე ბაღიდან და დრო ვერ გავთალე.
-ბოლო და უკანასკნელი იყოს შემდეგში კლასის მაგივრად დირექტორის კაბინეტში მოგიწევს ჯდომა.
-დიახ გასაგებია.
ადგილს დავუბრუნდი და ზუსტად იმ მზერას ვგრძნიბდი რომელიც დილით გაჩერებაზე მათვალიერებდა, აუდიტორიაში ჩემთვის არავის ეცალა ეს მზერა არსაიდანღაც მოდიოდა ინსტიქტურად უკან მივიხედე და ეს გრძნობა წამიერად გაქრა რა ჯანდაბა ხდება.... ლექციის დამთავრების შემდეგ ლექტორმა დამიძახა.
-გისმენთ
-ბოდიში მაგრამ ეს შენი ბოლო ლექციაა იძულებული ვარ გაგრიცხო
-კი მაგრამ მე ძალიან მჭირდება ეს უნივერსიტეტი
-ვწუხვარ აქ დაგვიანება არ აიტანება!
-გთხოვთ ეს ბოლო და უკანასკნელი იქნება!
-ვწუხვარ განცხადებას ხელი მოაწერა....
აცრემლიანებულმა ძლივს ძლივობით მოვაწერე საბუთს ხელი და უნივერსიტეტიდან გამოვედი ესეც შენი იღბალი! ახლა რა ვქნა? საუკეთესო უნივერსიტეტიდან გამრიცხეს...სახლში სრულიად წაშლილი სახით მივედი
-ნენსიი!!!!
ივი:არ გავუბრაზებივარ კარგად იქცეოდა.
-კარგი მადლობა!
-რა გჭირს?
-ნა დატკბი!
საბუთი გავუწოდე
-კი მაგრამ რატო ნენს?
-მაგას რა მნიშვნელობა აქვს დაივიწყე და მადლობა!
-კაი თუ რამეა შემეხმიანე!
-კარგად
ივი გავაცილე და დივანზე წამოვგორდი
-ნენსიი...
-ჰო ალექს
-ჩემს გამო გამოგაგდეს?
-არა შენ რა შუაში ხარ?!
-მე რომ არა ეხლა ამდენი პრობლემა არ გექნებოდა...
-ალექს ნუ ნერვიულობ წამო დავიძინოთ!
-კარგი<3
ალექსი ხელში ავიყვანე და მის ოთახში შევიყვანე
-ზღაპარს მომიყვები?
-რათქმაუნდა!
ალექს გვერდით მივუწექი,რენდომული ზღაპრების წიგნი ავიღე თაროდან და კითხვა დავიწყე სულ მალე ალექსის გვერდით მეც ტკბილად მეძინა და სიზმრების სამყაროში ერთად ვნავარდობდით
ანუ ღირს გაგრძელება?
PART 2:NANCY
Start from the beginning
