The Rise of Armageddon [COMPLETED]

Epilogue

Habang magkayakap kami ni Zeak, bigla kong nakita sila Gen. Gusion, ang Presidente, dalawang body guard at si Clyde, ang scientific advisor ng presidente.

Agad akong kumalas sa pagkakayakap kay Zeak at dali-daling tumakbo papunta kila Gusion, hindi ako nahabol nila Zeak dahil mabilis akong tumakbo, pagkatapat na pagkatapat ko sa kanila ay agad kong sinapak ng napakalas si Gusion, agad siyang natumba, nasampal ko naman ng dalawang beses si Clyde pero hinila ako ng dalawang body guard ng presidente pero agad ko silang nabalibag at nawalan sila ng malay, binalikan ko si Clyde at kinwelyuhan at tinutukan ko siya ng baril. Nakapikit lang siya habang umiiyak.

"It's your fault! It's your fucking fault! Kung hindi ka nakialam, wala sanang mamamatay! Masyado ka kasing pasikat! Bakit ba kailangan mong makipag kompitensya! What is wrong with you Clyde!? Kahit kailan di ako nakipag kompitensya sayo pero bakit ganyan ang iniisip mo?! Kung hindi ka sana nag bigay ng punyetang order na yan na akala mo hindi gumagana ang plano namin, edi wala sanang magbubuwis ng buhay!" Mahabang sabi ko habang nakapatong parin sakanya.

Mas tinutok ko naman sakanya ang baril. "Alam mong kayang kaya kitang patayin ngayon... Pero ayaw ko maging mamamatay taong katulad niyo!!" Sigaw ko, at pinasok ulit ang baril sa bulsa ko. Lumipat ang tingin ko sa presidente. "You know what's right and what's wrong but you didn't even think. You just ordered without checking if it's a right choice." Sabi ko, napatungo naman siya, bumaling naman ako kay Gen. Gusion na nasa sahig pa at nakatungo. "And you, you know that the order was not be followed because there's a lives there, a lives that going to save you all! But all of you didn't used your brain! Your just concerned about yourself." Sabi ko at tuluyang tumulo ang mga luha ko.

"Nice!" Narinig kong sigaw ni Selestine, at narinig ko nalang ang mamalim na paghinga nilang lahat.

"Why do you all have to be selfish? Wala na nga kayong iba gagawin, nanonood na nga lang kayo dito kung ano ano pa ang iniisip at ginagawa niyo. It's not easy to be honest, sana naisip niyo na hindi lang kayo ang may pamilya na inuuwian, hindi lang kayo ang may pamilyang nag aalala. Kasi kami? Meron din kami! Meron! May nga pamilya din kaming ayaw kaming mawala at may pamilya din kaming namimiss kami at natatakot na malayo at mawala kami." iyak ko at napaupo sa sahig.

Tiningnan ko si Clyde na umiiyak pa din. Yeah, i want to kill him, for the sake of Cage's life. Para naman makabawi kahit papano.

Naramdaman ko namang biglang may yumakap sakin... Zeak.

"I want to punch you too but I think my fiancé's punch was enough." Malamig na sabi ni Zeak.

Inutusan naman ni Zeak sila Com. Jester at Rocco na dalhin muna sila Clyde, Gen. Gusion at ang Presidente sa loob. "Shh... Stop crying hon." Sabi niya, sinubukan kong pigilan pero ang sakit sakit. Si Cage, siya ang naging kaibigan, sandalan at naging tatay ko dito sa loob at labas ng NASA. Siya lang ang umintindi sakin sa mga panahong may saltik ang utak ko, may problema ako at higit sa lahat, lagi siyang nasa tabi ko malungkot o masaya man ako.

Nasapak, nasipa, at nayakap ko na si Cage, siya din yung tipong tatawanan ka lang pag naiinis ka pero siya din ang laging nanjan sa lahat. Malaki ang naitulong sakin ni Cage dito sa NASA. inalalayan niya ako sa lahat.

Bigla namang may tumikhim, agad kaming napalingon sa tumikhim at napabitaw sakin si Zeak.

"Sir Albert..."

"Congratulations, and thank you. Your effort and braveness save all the mankind... But, I don't remember that relationship is allowed in NASA? Can you explain it to me?" Tanong ni Sir Albert. Humakbang naman si Zeak papunta kay Sir Albert.

"Sir, I'm sorry about this, if you'll gonna fired us please, just let Lieutenant Ferriter stay, just choose--" Hindi na natapos ni Zeak dahil biglang nagsalita si Sir Albert.