Voetbal en mayonaise

De dood volgt me

POV TASH

"Oost west thuis best" mompel ik. We staan nu voor het internaat. Ik blaas het haar uit mijn gezicht. De vlucht was helemaal niet leuk. Ik zat naast een man. En die stonk. Uit zijn mond. Ik zucht en loop naar binnen met Marvin op mijn hielen. We lopen de hal in en Ann komt gelijk op me af. "Waar is Wendy?" vraag ik. "Even met Blake" zegt Ann met een knipoog. Ik grinnik. "Hai Marvin" zegt Ann. "Hey" zeg Marvin kort en knikt. Ik loop verder naar de trap. Ik loop de trap op en loop naar mijn kamer. Ik doe de deur open en zie Danny. Ik zie hem hangen. In mijn kamer. Mijn hand gaat naar mijn mond. "Danny" fluister ik. De tranen stromen naar beneden. Ik zie Danny hangen. Hangen aan een touw. Aan een touw die vast om zijn nek zit. Aan een touw. Om zijn nek. Ik val op mijn knieën. En begin te huilen. "Danny" fluister ik. Ik schuif zijn kant op. Ik ontdek een brief, ik pak het en open hem.

Beste Tash

Als je deze brief lees ben ik er niet meer. Ik kon het niet meer. Ik kon de wereld niet meer aan. Het is niet jouw schuld. Laat je je ook niet zo voelen. Het was meer mijn privé leven. Maar het is nou eenmaal zo. Tash wat je ook doet. Let goed op. De wereld zit vol verhalen. En niemand kent ze allemaal. Ik kom je alleen waarschuwen. Ik kijk vanaf boven. Ook al gedraag ik me zo vaderlijk. Of ken ik je niet zo goed. Je bent special Tash. Je weet het alleen zelf niet.

Wees voorzichtig, huil niet

Danny

Ik staar naar de brief. En begin te schreeuwen. Ik haat mijn leven. Ik haat het. "ARGH" schreeuw ik. Ik laat me achter over vallen. En laat mijn tranen zijn gang gaan. Waarom moet dit. Wat is dit! De dood volgt me! Straks ben ik aan de beurt. Waarom hing hij zich op in mijn kamer. Waarom was Ann er niet. Waarom. Die vragen spoken door me hoofd.

POV JAYDEN

Ik kijk op van mijn telefoon en hoor geschreeuw van buiten. Ik loop naar buiten, de kamer uit. Om te kijken wie of wat het is. Diegene zegt de heletijd 'waarom' ,weirdo. Ik volg het geluid en kom uit bij de kamer van Tash. Ik klop. Geen antwoord. Dan gooi ik de deur open. Ik zie Tash. Op de grond. Huilend. Om iemand die Danny heet. Iemand die zich zelf heeft opgehangen. Ik val op de grond met mijn knieën. Danny was mijn beste maat. Waarom heeft hij dit ooit gedaan. Ik huil. Ik huil fucking vaak de laatste tijd. Ik lijk wel een meisje. Ik schuif naar Tash toe. Ze kijkt op. Haar ogen worden groot. Alsof ze bang is. Duh weirdo. Je hebt der in elkaar getrapt. Ik zucht. "Rot op" mompelt ze. Ik schud mijn hoofd en ga met mijn duim naar haar gezicht. Ik veeg de tranen van haar gezicht af. Ze bloost. Ik grinnik. "Ik wist wel dat je van me hield" zeg ik. "Hield" mompelt ze. En opnieuw begint ze te wenen. Ik trek haar in een knuffel en kus haar haar. Ze fluistert steeds 'waarom' en ik fluister steeds geruststellende woorden. Ook al helpt het voor geen meter. "Wat moeten we met hem doen" vraagt Tash. Ik schud me hoofd. En staar haar aan. Ze merkt dat ik haar aan staar. En dat was het moment dat ze me kust.

Vol passie.

###################################################################################################################################################

Elloooo peoplee! Nieuw hoofdstuk. Sorry dat ik zo lang niet heb geupload. Maar ik heb voor mezelf nu een schema. Ik ga deze heleweek uploaden. En dan iedere maandag en vrijdag. Hopelijk is dat goed ;) En omg ik ben naar Mockingjay geweest! Omg die was zoo cooooooooool ;D Ik raad het je echt aan!!

En is dit boek niet echt cliché? Ik vind het een beetje nogal heel erg denk ik cliché. Hmmm. Maar ik ga weer. Brugklas is zwaar. Pfoehh.

Cyaaa guys

Vote

Comment

Follow

XCATHARINA