Madieson pov
Agad kong pinaharururot yung sasakyan ko ng malamang nasa bahay na ang mga magulang ko, nakakainis naman akala ko next week pa ang dating nila pero wtf? Bakit bigla silang dumating ngayon ng wala man lang silang pasabi? Hindi ako naiinis dahil nanghihinayang ako sa nga binili kong pagkain, naiinis ako dahil hindi sila nag sasabi na uuwi na pala sila ngayon
Agad akong bumaba ng sasakayan tsaka pinakuha nalang ang mga napamili ko sa isang katulong namin na kakadating lang "ma bat hindi niyo sinasabi na ngayon pala kayo uuwi?" Agad kong bungad ng makapasok ako sa loob ng bahay, nakita ko pa yung mga grocery na may lamang imported na mga pagkain
"Hindi ka ba nasurprise princess?" Tanong ni dad saakin, napairap ako tsaka ngumisi, hanggang ngayon kase princess parin ang tawag nila saakin, tuwing umuuwi sila dito they treat me as a princess, they treat me as if i am their world, but you know i'm proud to have a parents like this
"No, you should atleast inform me na uuwi kayo" deretsya kong sagot tsaka ko sila niyakap ng mahigpit "our little princess is disappointed?" Mom sweetly asked me, umuling ako habang yakap yakap sila tsaka ako napangiti, malapit narin kase ang birth day ko kaya masaya ako na nandito sila ngayon
"Btw nak get ready na at exact 5 aalis tayo, we will meet our business partner and their son, so wear a beautiful dress and wear make up, ok?" Saad ni mommy ng humiwalay ako sa yakap nila, tumingin ako sakanya and gave her a smile then went upstairs para narin makapag ready ako
~fast forward~
Tapos na ako ngayon mag bihis, nag suot lang ako ng dress na kulay pink na off shoulder tsaka heels na hindi gaano mataas, sakto lang yon para sa tangkad ko, naglagay din ako ng light make up kase hindi naman talaga ako mahilig sa sobrang make up, isang shoulder bag na parang pouch lang din ang dala ko, inilugay ko nalang din ang mahaba and kulot tsaka wavy hair ko
Pag kababa ko nakita ko sila mommy na nakaupo sa sofa namin at hinihintay ako "ready princess?" Tanong saakin ni daddy tsaka lumapit saakin, tumango lang ako tsaka ngumiti sakanila
Pagkapasok namin sa kotse tinanong ako ni mommy kung kinakabahan daw ba ako ngimiti at iling lang ang isinagot ko sakanya
Nakarating din kami agad sa restaurant kung saan kami magkikita ng business partner nila daddy, ng makapasok kami sa entrance meron akong naaninag isang lalaki, naka suit siya at nakataas ang buhok niya, pamilyar din ang mukha niya pero hindi ko matandaan kung saan ko siya nakita, nakayuko kase siya at busy sa kanyang phone
Napansin ko lang na lumalapit kami sakanya kaya nagtaka ako, nasa likuran ko kasi sila mommy, napansin ko din na may kasama siyang dalawang matanda na sa tingin ko ay kaidad lang nila mommy, the last thing i knew was we sat sa harap nila, napatingin ako sa lalaki tsaka ko napagtanto na siya yung nakabungguan ko kanina sa grocery, ok act like nothing happened madie
"It's nice to meet the asperosa family" panimula ni daddy tsaka nakipag kamay sakanilang tatlo, tumingin ako sa harap ko dahil mag kaharap lang kami at nakitang nakatingin siya saakin ng mata sa mata, tinaasan ko siya ng isang kilay
"don't act rude towards him madie" bulong saakin ni mommy na katabi ko lang, nakita ata akong tinaasan siya ng kilay, tumingin ako kay mommy tsaka siya nginitian, tumingin ulit ako sa harap ko at nakitang malayo na ang tingin niya
"Ang ganda naman pala ng anak niyo mr. Cruz" mr. Asperosa commented, napangiti nalang ako "gwapo din ang anak niyo mr. Asperosa" balik na puri naman ni daddy, napatingin sakanya yung lalaki tsaka ngumiti din, gaya gaya lang ganun?
Pagkaorder namin ng pagkain nagpaalam muna ako na mag ccr lang ako saglit
Pagkalabas ko ng cr naabutan ko duon ung lalaki kanina, nakasanadal ito sa pader at nakapasok ang mga kamay niya sa bulsa ng slacks, deretsyo din ang mga mata nitong nakatingin saakin, sa pangalawang pagkakataon tinaasan ko siya ng kilay
"Bat ka nandito?" Cold kong tanong sakanya "don't act like nothing happened" deretsya niyang sagot
"Why would i? Besides we're still strangers mr. Asperosa" saad ko tsaka ngumisi, hindi ko na hinintay pa ang iba niya pang sasabihin dahil nagmadali na akong umalis doon at bumalik sa pwesto namin
Pagkaupo ko ang sabay namang pagupo din ng masungit na lalaki sa harap ko "why don't you guys introduce yourself to each others while waiting for the order?" Biglang saad ni mrs. Asperosa, napatingin ako sa harap ko tsaka siya tinarayan "madie" bulong saakin ni mommy, kaya nagpakilala nalang ako sakanya
"Ok, i am madieson cruz" simula ko and strech out my hand for handshake "i'm willian gray asperosa nice meeting you ms. Cruz" malamig niyang saad tsaka nakipag hand shake saakin
======
"Gray pwede ipaubaya muna namin sayo si madie? We have a urgent meeting in the company with your parents, so uhmm ok lang ba kung maggala gala muna kayo dito sa mall? And pag napagod na kayo pwede naman na kayo umuwi, pero please paki hatid nalang siya, thanks" hindi na nakapag salita pa si gray ng biglang umalis sila mommy kasama yung mga parents ni gray na tila ba nagmamadali sila
"So saan tayo?" Malamig kong tanong tsaka naghanap ng pwede naming palipas oras, nadako ang tingin ko sa isang arcade dito, hindi naman gaano maraming tao dahil weekday ngayon kaya halos lahat ay nasa kanya kanyang mga trabaho o skwelahan
Hindi na ako nagsabi kung saan at dere deretsyo nalang pumunta sa arcade, napansin ko lang siya na sinundan ako "anong gagawin natin dito?" Tanong niya ng makapasok na kami sa loob ng arcade
Tumingin ako sakanya tsaka siya nginisian "baka kakain" pamimilosopo ko tsaka siya tinarayan, syempre common sense nalang yon noh! Duh nasa arcade kami ano bang ginagawa dito? Kumakain? Natutulog? Mag gygym?
"Pilosopo" bulong niya na rinig ko naman, nilingon ko siya tsaka siya muling tinarayan
Bumili ako ng maraming tokens dahil mahilig ako sa arcade, this was always be my stress reliever, my happy pill, feeling ko kase everytime na nandito ako sa arcade at nag lalaro na para bang bata, nakakalimutan ko lahat ng problema ko even the worst ones
"Laban tayo, basketball" malamig na panghahamon ni gray sa tabi ko, ngumisi ako tsaka tumango, accepting his challenge
