Survive~a dutch one direction story

Hoofdstuk 8

Ooohww,, sorry sorry sorry! Ik zou gisteren verder schrijven maar ik had niet eens de tijd om mijn laptop aan te zetten! boehoee....

Nahja, nu is het er dus enjoy!

Luister trouwens het liedje hiernaast.  -->

TEAM GRIMMIE RAWWKS!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sophie's POV

Gisteren was het helemaal geweldig! We hebben 's avonds nog gezongen en muziek gemaakt. Ze moeten een band beginnen! Louis droeg met trots zijn streepjes shirt. Ik vind het fijn dat hij hem mooi vind. Liam had laat in de avond ineens een idee waar we allemaal mee instemden. Vandaag gaan we het dus uitvoeren. Weer iets te doen!

'Soof, jij zoekt bruikbare spullen bij het water. Louis en Harry, Jullie gaan water scheppen. Niall, jij gaat eten zoeken en Zayn en ik gaan alles erin verwerken.'  Zegt Liam

Liam is zo'n beetje onze leider. Hij regelt de ideeën zodat we kunnen overleven. Iedereen doet gehoorzaam wat hij moet doen. Ik loop naar de andere kant van de berg om daar wat te gaan bekijken. Ik zie dat Sam vrolijk met zijn sok in zijn bek achter me aan huppelt. Ik grinnik en pak het beestje op. Gisteren avond was ze helemaal wild van al het lawaai dat we maakten. Ze slaapt bij iedereen bij de voeten. Afgelopen nacht bij Niall. Hij vond het zo schattig, hij had Sam 's nachts stiekem wat peer gevoerd. Sam begint te stribbelen en ik zet haar op de grond. Met hoge snelheid rent ze langs het water en verdwijnt ergens.

'Sam?!' Roep ik.

Ik zie haar staartje uit een soort grot steken en kijk naar binnen. Het is een soort gat in de berg. Het is hooguit 6 vierkante meter. Ik klim erin en ga zitten. Typisch zeg... Het lijkt wel een film. De hond vind altijd alles. Zàt ik maar in een film...

Louis' POV

Voor de miljoenste keer lopen we heen en weer met een bak water. Mijn verjaardag is zéker voorbij, ik merk er niets meer van.

'Nog maar een paar emmers!' roept Harry naar me.

'Oke...' roep ik.

Iedereen denkt dat ik altijd hyper en raar ben. Maar ook ik kan normaal doen. Ik ben gewoon blij omdat ik weet dat je iets van je leven moet maken en niet de hele tijd moet na zitten denken over wat je hebt meegemaakt wat niet leuk is. Ik heb ook dingen meegemaakt die ik mega leuk vind. Ik probeer zo veel mogelijk leuk te maken. Maar ik ben soms ook sirieus. Ik heb blijkbaar grappige opmerkingen alleen bijna niemand kijkt ernaar of ik soms iets sirieus bedoel of gewoon sirieus wil praten over een probleem. Misschien denken ze dat ik geen problemen heb ofzo. Ik heb eigenlijk wel degelijk een probleem op dit moment...

ik giet de emmer leeg in de ton en loop weer naar het water. Als ik bij het water ben en de emmer net heb gevuld hoor ik Haz weer roepen.

'Lou! We hebben genoeg.'

Ik gebaar dat ik het heb gehoord. In de verte loopt Sophie met haar handen vol met spullen. Ze zet alle spullen neer bij de hut en roept Liam. Als Liam er is laat ze de spullen zien en knikt hij naar haar. Ze loopt naar mij toe. Ik kijk naar de emmer. Als ze vlakbij is gooi ik wat water uit de emmer naar haar toe.

'Aaaah! Louis!' gilt ze en ze grijpt naar de andere emmer die ze snel vult met water.

'Neee! Nee!' schreeuw ik en ze gooit haar emmer helemaal over me leeg.

Ons gevecht ging een kwartier lang door en de andere jongens zitten ons lachend aan te kijken. Niall ligt inmiddels al op de grond. Als ik even niet oplet gooit ze de volgende lading water over me heen. Ze rent lachend weg. Die emmer water had ik wel verdiend.

Ook ik ren nu terug en ga op de grond zitten. Ik zie iedereen zweten behalve Sophie en ik. Logisch, we hebben elkaar ondergegooit met water. Niall komt naast me zitten. Hij heeft een aantal bananen in zijn hand.

'Banaan?' vraagt hij terwijl hij een banaan laat zien.

'Lekker.' zeg ik en neem de banaan aan.

Sophie's POV

Ik ben zeiknat en dat vind ik helemaal niet erg. Ik had het al mega warm. Het was daarbij best grappig om zo'n watergevecht te doen. Ik loop naar de grot die Sam net gevonden had maar dit keer zonder Sam. In de verte zie ik haar spelen met Zayn. Die hond maakt wel heel snel vrienden. Zayn lacht volgens mij zelfs!

Ik ga zitten op een opgevouwen kleedje en staar voor me uit. Ik pak een takje en probeer in de wand te krassen. Het gaat verrassend makkelijk. De belevenissen opschrijven is misschien nog wel grappig om te doen. stel dat er over honderd jaar mensen dit geschrift vinden en er historie van gaan maken. Ik kras een tekst op de muur:

Sophie, 17 Oktober 2012

Ik zit nu al drie dagen op een berg. Drie dagen geleden is er een overstroming plaatsgevonden hier in de Ivoorkust. Er zijn overlevenden. Ik, Niall, Louis, Harry, Zayn, Liam en mijn hondje Sam. Hier is mijn plekje om alleen te zijn. Even zonder alle drukte. Ik kan nu veel beter nadenken hoe we hier vanaf komen. Niet dat het hier zo ontzettend verschrikkelijk is, de jongens zijn wel aardig voor me. Het is gewoon dat ik mijn familie mis en ze zitten nu vast te treuren dat ik ook ben omgekomen.

Genoeg geschreven. Wie weet moet ik hier voor honderd dagen schrijven. Ik sta op en klim de grot uit. Ik loop naar de hut en ga op "mijn bed" zitten. Als ik wil verzitten hoor ik iets kreuken. Ik sta op en kijk naar het gekreukte opgerolde briefje. Ik open het en mijn mond valt wijd open als ik het heb gelezen. Dit gaat echt alles veranderen...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Het lijkt niet zo lang, maar hier word meer in gedacht dan gepraat. Bij gedachtens doe ik geen enter en bij praatzinnen wel, daarom lijkt het korter. Nahja, het volgende hoofdstuk word waarschijnlijk wel met meer gepraat.

Comment/vote/fan

xx Generations