Survive~a dutch one direction story

Hoofdstuk 29

Hey Unicorns :D

Ik heb zo'n 95 lezers per hoofdstuk, de helft heeft hoofdstuk 28 nog niet gelezen, en toch heb ik al 18 votes! Dat is wel echt vet awesome. Voor het op een na laatste deel zou ik toch wel  16 votes ofzo kunnen krijgen? :3

Maar 95 per hoofdstuk is echt freaking veel vind ik, echt super awesome, vooral omdat dit mijn eerste echte fanfic is, en ik heb echt heel veel plezier gehad met schrijven en natuurlijk die happy faces van mijn vriendinnen omdat ik weer eens had geupdate. En de stalk sms'jes van ze, haha. En ik ben gewoon bijna klaar en ik kan dat gewoon niet geloven gasten, echt niet. Dat ik, dé niet zo goddelijke ik, gewoon al 28 freaking hoofdstukken heb geschreven en dan natuurlijk zoveel lezers en votes, i just love it! Ik ga dan ook met al het plezier door met Liars, wat veel makkelijker gaat worden want ik heb tijdens het fietsen nog tienduizenden ideeën bedacht die ik erin ga stoppen omdat ik ze wel episch vind. Ik zal jullie vast één ding verklappen: Kevin Returns Ö

Ohja, ik heb een honger aanval, haha. Ik heb echt zin in vanalles en dat kan ik niet allemaal eten maar ja. Ik hou net zoveel van jullie als ik van kaas hou, dus dat is wel écht heel erg veel! Verder is dit deel voor Fiemone, she's mah sistah, en ik had nog geen hoofdstuk aan haar opgedragen en dat had ik wel beloofd dus ja. Let's begin(liedje hiernaast! Ik weet dat sommige stukjes angstwekkend zijn, en heel wanhopig en freaky en ik heb vannacht echt nachtmerries over beelden die ik zelf bedenk bij dat lied, maar het is een leuk lied :D)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sophie's POV

'Blijf stil zitten.' fluistert hij

Wat? In deze situatie? En hij heeft het trouwens tegen mij, stil zitten is niet mijn sterkste punt.

'Wat?! Ik moet juist rennen!' fluister ik iets te hard waardoor het beweegt

'Straks kan dat ding vliegen.'

'Watte-.' zeg ik,'Dat beest heeft geen vleugels!'

'Hoog springen dan.'

De spin komt onverwacht nog een stuk dichterbij, bijna tegen mijn been aan.

'Doe alsof je dood bent.'

'Wat? het is een spin, Lou. Geen vogel ofzo.'

Ik voel een harig pootje op mijn huid prikkelen. Normaal ben ik echt niet bang voor spinnen, maar deze is niet gezond, dat kan ik zo al zien. Het ziet eruit als een soort vogelspin, maar dan veel groter en blauw. Mijn Harry Potter ideeën kwamen dus niet zo overeen met dit, maar het kwam er aardig bij in de buurt. Nog een harige poot klampt zich vast aan mijn been.

'H-hij ziet er niet zo gezond uit.' zegt Louis zacht

Ik werp hem een vernietigende blik toe. Zou je denken? Ik dacht dat die spin regenbogen bouwde en er eenhoorns op liet galoperen.

'Mag ik nu rennen?'

'Straks bijt hij!'

'Doet het toch al!' schreeuw ik als er een naar gevoel me bekruipt.

Mijn benen tintelen, ze voelen verlamd, Ik weet dat dat niet kan, toch? Louis pakt de slipper van mijn voet en slaat het beest zodat het loslaat. Na een paar pogingen vliegt het beest door de lucht en belandt het een meter verderop. De pijn verlicht maar de tintelingen niet. Het zwakke gevoel in mijn benen maakt het moeilijk om op te staan. Als ik dan eindelijk sta, of een vorm daarvan, probeer ik een stap te zetten. Het gaat goed... het gaat goed... en ik val weer. Natuurlijk. Ik sta nog een keer langzaam op. Net als ik nog een stap wil zetten komt Louis naar me toe lopen en tilt me op. Mijn bovenlichaam hangt over zijn rug. Normaal zou ik als een gek hem slaan en schoppen in zijn buik en rug, maar ik laat dat dit keer maar zitten. Mede omdat ik weet dat ik zelf niet eens fatsoenlijk naar de hut zou kunnen lopen.

'Het spijt me.' zegt hij als hij me neerzet voor de hut.

'Waarvoor?'

'Dat ik zo nodig een grap moest uithalen.'

'Wat? waar slaat dat nou weer op?'

'Als ik niet zo nodig die grap moest uithalen waren we die spin nooit tegengekomen.'

'Ja en als ik niet begonnen was aan die studie was ik hier nooit gekomen, had ik die overstroming niet meegemaakt en was ik die spin nooit tegen gekomen. Dat is net zo'n baggere verontschuldiging. Het is niet jouw schuld, niet de mijne maar die van de spin.'

'Hoe wist Kevin dat die spin zou komen?'

'Geen idee.'

'Weet je wel waarom die spin er was misschien?'

'Dat zou falen, maar eigenlijk heb ik wel een soort idee. Ik denk dat het gewoon ligt aan het eeuwige gevecht van het lot en het karma. Het lot vat ik goed op, het doet de goede dingen in he leven, maar karma pakt je harder terug dan je had verdient. Dat is gewoon de eigenschap ervan en er is niks aan te veranderen.'

'Jij hebt wel echt een erge obsessie voor karma en het lot, hè?'

'Iedereen heeft zijn eigen obsessies, ik houd me met iets nuttigers bezig dan jij. Serieus, met wortels en Kevin's bereik je niet veel nuttigs.'

'Nou ik vind lol nuttig.'

'Surely it is...'

'Geef me eens een doek aan.' zeg ik na een tijdje

Hij knikt,'Welk doek?'

'Maakt niet uit.'

hij verdwijnt achter de hut en komt even later terug met een grote grijns op zijn gezicht. In zijn handen had hij het meest oudbollige deken vast die we ook maar hadden. Ik schud mijn hoofd en neem het aan. Ik zal het morgen toch wel moeten vervangen.

'Gaat alles wel echt goed?'

'Nee.' antwoord ik droog,'Ik ben net gebeten door een blauwe spin, heb een mega opgezwollen wond die non-stop aan het bloeden is. Mijn benen zijn zo goed als tijdelijk verlamd, dus nee, het gaat niet echt bepaald goed.'

'Dat was een domme vraag.' grinnikt hij

'Juist ja.'

Ik kijk ver naar voren. Een schaduwvorm van een vogel zit op een grotere afstand die heel even voor enkele seconden zijn nek draait, waardoor je kleine twinkelingen kon herkennen in het contour. Hij draaide zijn nek weer spreidde zijn vleugels, vloog omhoog en zweefde boven het water. Steeds verder weg, tot hij niet meer te zien was. Zijn werk zat erop, maar ik weet zeker dat er meer vervolgen zitten aan deze beet. Ergens hoop ik die mysterieuze vogel ooit nog terug te zien, het had iets aparts, iets waarover ik wel meer te weten van wilde komen. Aan de andere kant hoop ik hem nooit meer te zien, als teken dat er geen grote problemen meer komen. Dat is rustgevend.

'Wat is er?' vraagt Louis

'Kevin is weg...'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Wat vond je van het één na laatste hoofdstuk van Survive?

Kevin is gone :( I'm gonna miss that little guy, i liked him.

Gasten, even voor de duidelijkheid, het is niet de bedoeling dat jullie nu een fobie krijgen voor duiven, dit komt allemaal uit mijn eigen vreemde fantasie die nergens op slaat, duiven zijn GEEN waarschuwers en ze hebben absoluut niks met Karma te maken ofzoiets. Het is gewoon episch om zoiets erin te gooien.

@ISpin1D zat er het dichtste bij, ze dacht dat er een avatargast voor hen stond. Haha, dat lijkt er voor geen meter op maar het is blauw :D

Well, that's it, 16 votes dus.

Bye! Xx