Survive~a dutch one direction story

Hoofdstuk 28

Hey Girly!

Dit, mensjes, is fase 1 van het einde van Survive. Ohno! denkt de helft van jullie nu. Hoofdstuk 30 wordt het einde, voor degenen die Liars veel minder leuk lijkt dan dit verhaal, that sucks, i don't have any inspiration anymore. Er zit trouwens een telefoon in mijn hoofd. Klinkt heel raar, is het ook, maar echt vet irritant. Ik heb steeds zo'n telefoongeluid in mijn hoofd en hij gaat maar niet weg. Jullie zitten me nu wel uit te lachen waarschijnlijk maar ik word gek!

Ohja, liedje hiernaast :3 Het is een Ed Sheeran lied, omdat het lied er wel bij past en een vriendin  van mij die dit trouwens nu leest er een superfan van is. Not Normal. Voor het allerlaatste hoofdstuk heb ik een lied die ik zo graag hoor, it's amazing! maargoed, let's begin.

P.S. Duw je hoofd maar vast in je kussen, het begint al droog. Niet dat het iets uitmaakt dat ik het mededeel, jullie doen het toch wel. Mensen, leren jullie echt niet dat je dan half stikt?!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sophie's POV

Ik lig al een tijdje na te denken over wat het kan zijn. Waar kan die stomme vogel voor waarschuwen? Misschien komt er wel een dementor op ons af. Nee, dat is fantasie van Harry Potter. Aha! Een boeman! Nee wacht, ook al van Harry Potter. Ik zucht, wat zou het dan kunnen zijn? Iets wat niet met Harry Potter te maken heeft. Een vampier? Misschien is een van de jongens een vampier... Urgh, soof, die normaal, twilight bestaat niet. Ik kom er echt nooit uit als ik zoveel fantasie films kijk. Misschien is er iemand anders stiekem op deze berg die ons wil braden. Nee, slecht idee, maar de beste nu toe.

In mijn ooghoeken zie ik Louis opstaan. Wat gaat die gast doen? Ik kijk in stilte mee en doe alsof ik slaap. Domme, domme Lou. Hij pakt een tak, mijn tak, Oh! Foei zeg. Hij zet hem tussen de regentonnen en pakt touw.

'Ideeënpikker.' floep ik eruit.

Hij schrikt op en ik sluit mijn ogen doe alsof ik slaap. Na een tijdje doe ik mijn ogen een beetje open. Louis kijkt me grijnzend aan. Hij is over me heen gebogen.

'Hallo Sophie.' zegt hij

'Zut!' zeg ik droog

'Zut?'

'Dat is frans.'

'Waarvoor?'

'Dat ga ik niet zeggen. Dat is een stout woord.'

Hij begint te lachen en staat op, vervolgens loopt hij naar buiten. Na een tijdje loop ik hem achterna, ik heb dorst en kan toch niet slapen, of iets nuttigs bedenken. Ik stap over het touw heen, waarna Louis treurig het knoopje lospulkt.

'Laat maar hangen.' zeg ik

'Waarom? je trapt er toch niet in.'

'Nee, maar Harry wel.'

Er verschijnt een grijns op zijn gezicht en komt naast me zitten.

'Mag ik misschien vragen waarom je Harry wilt terugpakken?' vraagt hij

'Hij zegt steeds "hi".'

'Wat een baggere reden.'

'Heb jij een betere?' zeg ik koppig

'Ja.'

'Vertel.' zeg ik geïnterresseerd.

'Hij is een nog ergere momentenverpester dan jou.'

'Oeh, dat is wel heel tragisch erg.' antwoord ik zo serieus mogelijk

'Vond ik nou ook.' grinnikt hij

Het is een tijdje stil. Ik voel de radartjes draaien, jup, ik ben alweer aan het nadenken over die Kevin waarschuwer. Ik vond karma-Kevin beter klinken. Is dat raar? Waarschijnlijk. Waarom denk ik hierover na? Ik moet nadenken over waar hij voor kan waarschuwen. Misschien komt Voldemort. Urgh, ik heb gewoon zin om Harry Potter te kijken en dan meng ik alles daarmee en dat is gewoon verschrikkelijk irritant.

'Misschien waarschuwt hij ons voor wortels in Ufo's.' zegt Louis

Mijn mond valt open en schud langzaam mijn hoofd. Dit slaat écht alles.

'Komt er nog iets zinnigs uit dat stomme hoofd?'

'Weet jij iets beters?'

'Mijn plan dat Voldemort kwam was nog beter.'

'Jij zat te denken over Voldemort?'

'Ja, je grootste concurrentie schat, hij is zo handsome.' grinnik ik

'Hij heeft niet eens een neus!' lacht hij

'Jij ook niet als je niks beters bedenkt dan wortels in Ufo's.'

'Hoe zou je mijn neus eraf willen halen?'

'Misschien is er wel een schaar aangespoeld en heb ik het toevallig gevonden.'

'Geef me de schaar maar.' zegt hij en houd zijn hand voor mijn neus

'Nee.'

Hij haalt een emmer met water achter zich vandaan.

'Jij achterbakste eikel!' roep ik en begin te rennen.

 Nooit krijgt hij die schaar. Ik bewaar het niet voor niets op een mysterieuze plek. Hij zit gewoon in mijn broekzak maar goed. Hij krijgt die schaar niet! Laat ik er een scherpe bocht in gooien. Scherpe bochten zijn cool. Net als kaas en aardbeien. Maar in combinatie is het niet cool. Oh ja, scherpe bocht. Ik maak een scherpe bocht naar links, slecht idee, mijn scherpe bochten naar rechts zijn veel beter. Je ziet het vast al aankomen, ik struikel over mijn eigen voeten. Precies zoals ik dat de laatste tijd altijd doe.

In plaats van vragen "Gaat het?" lacht Louis me keihard uit. Aan de andere kant snap ik het wel. Dit heb ik al zo'n twintig keer gedaan deze week. Niet dat ik weet welke dag het is, dalijk is het maandag, dat zou dom zijn, maar goed. Ik ga rechtop zitten en wrijf over mijn knie. Dat deed echt pijn. Mijn oog valt op iets vreemds. Als ik goed kijk schrik ik me rot.

'Lou.' zeg ik zacht

'Wat?' zegt hij schor van het lachen

'Ik heb het gevonden. Ik heb gevonden waar Kevin voor waarschuwde.' zeg ik angstig

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

OMG OMG OMG OMG OMG OMG, What's gonna happen?

of in directiontaal: Vas Happenin'?!

Anywayy, wat denken jullie wat ze ziet? Ik heb al een idee maar ik wil jullie expressieve creativiteit weten.

Dit hoofdstuk heb ik 90% gevuld met mijn random thoughts. Ik hoop dat je dat wel gezellie vond :)

Ik heb morgen het achtste vanwege de GGD, en ik haat het zooo erg, want ik vind iedere vorm van dokters belachelijk. Ze zitten er altijd naast. Afgezien van dat feit, wil ik graag vragen om 12 votes. lukt dat?

Bye girly's! XXXiezz Generations