Love, but Hurt (We meet again) Season 2( Completed)

အပိုင္း ၁၉

အန္းလု မွန္ေဘာင္နားေရာက္ေလေတာ့
မိခင္၏မ်က္ႏွာပင္မေတြ႔ရႏိုင္ေတာ့ေခ်။
သူမ၏ ကိုယ္ခနၱာ တစ္ခူလံုးကို
ပိတ္ျဖဴစတစ္ခုက ဖံုးအုပ္ကာထားသည္။

"ေမေမ........"

အန္းလုခ်က္ခ်င္းပင္ တံခါး႐ွိရာသို႔
ေရာက္သြားလိုက္ၿပီး အထဲသို႔အတင္းတိုးဝင္ေလသည္။ သူနာျပဳမ်ားက တားရန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း
ဆရာဝန္မက လက္အသာကာျပလိုက္သည္။

ကုတင္အနားသိူ႔ အျမန္ေရာက္သြားၿပီး
သူမလဲေလ်ာင္းေနသည့္ ထိုကုတင္ေဘးတြင္ပင္
ဒူးေထာက္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ပိတ္အုပ္ကာထားေသာ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္ကို
အန္းလု ထိေတြ႔ရန္ႀကိဳးစားသည္။

မ်က္ရည္မ်ားက ဒလေဟာ က်ဆင္းလ်က္။
သူမ၏ လက္ကို ပိတ္စအေပၚမွေန၍
အျမန္ဖမ္းဆုပ္လိုက္ၿပီး လႈပ္ေလသည္။

"ေမေမ....ေမေမ...ထပါအုန္း....
သား...သား...ကိုတေယာက္တည္း....
ထားခဲ့ေတာ့မွာ..လား...သား...ပိုလိမၼာပါ့မယ္
သားကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္...သား...သား...
ေတာင္းပန္ပါတယ္..... ေမေမ....."

ခ်ီ႐ွန္းက ကုတင္ေဘးတြင္ ငိုေနေသာ
အန္းလုကို အခန္းေပါက္ဝတြင္ ရပ္ကာ
ၾကည့္ေနသည္။
ယခုအခ်ိန္ထိ ခ်ီ႐ွန္း၏ မ်က္ႏွာက
အမူ အရာမဲ့ေနဆဲပင္။

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေတာ့
အေပါက္ဝတြင္ တျခားသူမ်ား႐ွိမေနေတာ့ေပ။
ေသဆံုးသူအား ပို႔ေဆာင္ရန္
တာဝန္ယူထားသူမ်ားႏွင့္ ဆရာဝန္မ သူနာျပဳမေလးမ်ားသာ က်န္႐ွိေနေတာ့သည္။

ဆရာဝန္မက အေပါ က္ဝတြင္
ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးသဖြယ္ရပ္ကာေနၿပီး.
တည္ေနရာတစ္ခုတည္းကိုသာ ၾကည့္ေနေသာ
ခ်ီ႐ွန္းကို လက္တို႔ကာဆိုသည္။

"လက္လႊတ္သင့္တာကေတာ့
လက္လႊတ္ရမွာပဲ မင္းကသူ႔ရဲ႕အေကာင္းဆံုး
အားေဆးတစ္ခုျဖစ္မွါပါ...အခ်ိန္လည္းၾကာေနၿပီ
ေသဆံုးသူကိူ
ေဆးရံုရဲ႕ ေရခဲေဆာင္ကိုပို႔ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ.."

ခ်ီ႐ွန္းက ေခါင္းအသာ ညိမ့္ျပသည္။
ၿပီးေနာက္သူက အန္းလုဆီသို႔
သြားၿပီး အန္းလု၏ ေက်ာျပင္အား အသာပြတ္ေပးကာ

"အန္းလု......."

အန္းလုက ခ်ီ႐ွန္းကိုလွည့္ကာၾကည့္သည္။
သူ၏ေနာက္တြင္ပါလာေသာ
သူမ်ားက ကုတင္ထက္႐ွိ မိခင္အေလာင္းအား
သယ္ေဆာင္ရန္ စတင္ေနၾကသည္။