I'm Courting Mr. Cold

CHAPTER XXXIX - What A Wonderful Day

Okay. What’s with that kind of reaction? Hindi ba siya nagalit o nainis man lang? seriously? 0.0

“Ayeeeh, kinikilig si Yuri!” panunkso sakin ni Heina.

“Shut up!” sabi ko sa kanya. HAHA. kunwari naiinis raw ako.

Para hindi mahalatang kinikilig nga ako eh lumapit na ako dun sa kanila para tulungan silang mag-ayos.

Ilang saglit pa eh nagsimula na rin kaming mag-bake. Para naman maging maganda yung presentation namin, eh hindi naming ginawang basta simpleng baking demonstration yung presentation naming kundi ginawa naming iyon na parang cooking show na kung saan ay may host—which is si Heina at Jin Ren ko ang gumanap, tapos kaming natira is yung magdedemo. In short, kami yung mga bakers.

Nakiusap na lamang kami kay raven na siya na ang mag-video. Ilang saglit pa eh naka-attire na kami at ready nang magsimula.

“Ready, camera, action!” sabi pa ni Raven na animoy isang tunay na director sa isang palabas.

“Hello Philippines and hello world! I am Heina.” pagsisimula ni Heina.

“And I am Jin Ren.”

“And this is the only show that you’ve been waiting for every Friday, the TGIF—Thank God It’s Friday!” sabay-sabay nilang wika.

“That’s right! Well today ladies and gentleman, we invited special guests to teach us how to bake the tastiest bread in the world.” Sabi ni Jin Ren ko. ang galling niyang mag-host. Super!

“Not just that, we are going to have a one on one baking lesson with them and you, audiences will be a having a free bread later on.” Kumindat pa si Heina. Loka-loka talaga. Wala naman sanang audience.

Pumasok na kami sa eksena at nagsimula na rin kaming mag-demo. Nakakatuwa lang na taga-demo ako, dahil si Jin Ren ko yung tinturuan ko ngayong mag-bake. Si Heina naman, ayun… si Jake ang nagtuturo sa kanya.

Tumingin ako dun sa may direkyunan ni Alexis. Gusto ko kasing Makita kng ano yung reaction niya. feeling ko kasi, may something sa kanila ni Heina eh. Pagtingin ko dn sa direksyon kung saan siya nakatayo kanina eh wala na siya.

San naman kaya nagpunta ang isang yun? Nagselos ba siya?

Inikot kong muli yung paningin ko sa buong kitchen while kneading the flour. Pansin ko lang bat parang mas lumambot yata yung flour? Hmmnn…

“Mukha yatang nag-eenjoy ka sa pag-squeeze sa kamay ko huh, Ms. Baker?” mapanukso ngunit mahinang sabi ni Jin Ren ko. natigilan ako sa sinabi niya.

anong pinagsasabi niya? ako? I’m squeezing his hand? Like totally?

Tumingin ako sa kanya tapos dahan-dahan kong ibinaba ang tingin ko dun sa table na kung saan kami nagni-knead… and

BOOM!

Totoo nga! hindi flour yung ini-squeeze ko, kundi yung kanang kamay niya! OMG! I’m so doomed!

Agad kong tinanggal yung kamay ko sa kamay niya at tinignan ko siya ng masama pero agad rin akong umiwas. Nakita ko kasi siyang nag-grin eh, which really turns me on. Eehh!

After nung hawak-kamay scene na yun, eh may nangyari pang ulit na ganun. Pero syempre, hindi namn sinasadyang mangyari yun. Hehe

Ilang saglit pa eh natapos na naming gawin yung presentation namin.

“Nice!” sabi pa ni raven sa aming lahat.

“Hindi naman ako masyadong napagod kaka-video sa inyo.” Sarkastiko ngunit nakangiti niyang sabi sa amin.

 “Gosh, ang cute niya!” rinig kong sabi ni Daphney.

“Si Alexis?” tanong ni Jin Ren ko.

“Ewan. Andito lang yun kanina eh. Bigla na lang umalis.” Sagot naman ni Raven.

“Uhmm, guys mauna na ako. Nakalimutan kong sabihin sa inyo, may dadaanin pa pala akong importante.” Sabi ni Heina, tapos dali-dali na siyang umalis ng bahay.

“Ahmm.. kelangan na rin namin umuwi Ren. Pakisabi na lang sa mama mo salamat.” Pagpapaalam nina Darlene.

“Oh wait! Ihatid ko na kayong lahat!” sabi pa niya. yep, yun naman talaga ang usapan eh. Ang ihatid niya kaming lahat pauwi sa bahay namin.

Nag-ayos na kami at nagpaalam na kay Ms. Jane. Nagpaiwan si Raven, sigro may gagawin pa sila ni Jin Ren ko mamaya. Unang hinatid ni Jin Ren ko yung kambal, kasunod naman si Jake, at panghuli ay ako.

Nandito na kami ngayon sa tapat ng gate namin.

“pakisabi ulit sa mama mo na salamat sa lahat.” Sabi ko at saka binuksan ang door ng kotse niya. bababa na sana ako, ngunit ako’y natigilan nang magsalita si Jin Ren ko.

“Salamat!”sabi pa niya. agad akong napatingin sa kanya. I stared at him confusingly. Thanks for what?

“Thanks for making this day wonderful to me.” And with that eh binigyan niya ako ng isang matamis na ngiti. Yung ngiti niya na dahilan para mag-uumapaw sa saya ang puso.

I smiled back at him. With one final look at him for this evening, I addressed him “Good bye and take care.” Tapos, tuluyan na akong bmaba sa kotse niya.

Haayyy, this day is also wonderful for me kahit pinagtripan niya ako kanina.