Sketch 1

Sketch - 46

Buong gabi ako di mapalagay. Hindi ko kinakausap ang mga tao sa bahay. Naiinis kasi ako, alam namang pinakaalagaan kong aso yun si X-Rae, tapos, pinabayaan nilang mamatay. Iniisip ko parin yung sketch sa Art Gallery. Sa sobrang kakaisip, napuyat ako at late na ako nagising. 

tok, tok. 

"Madeng! Gising na, may bisita ka!" 

Nagising ako sa lakas ng sigaw ni Mama. Dahan-dahan akong lumabas ng kwarto at bumamba patungong sala, nagulat na lang ako ng makita ko si Diana sa sala namin. 

"Diana!" 

"Denise!" 

Bigla kong naalala yung sketch na nakita ko sa gallery kahapon. 

"Sabihin mo nga sa Xylan na yan, na huwag ng iguhit pa ang mukha ko! Basta-basta nya na lang iske-sketch without my consent! Bakit hindi na lang ikaw ang isketch nya, tutal kayo naman ang magkasama ngayon!" 

"Teka, Denise..Huminahon ka muna..May kailangan ka malaman..." 

Umupo ako sa tabi ni Diana. 

"I was very happy nung nakasama ko si Xylan sa states. I thought he was mine again...Yes, I was with him..But his heart stayed here...With you..." Ano daw yun? Di ko ata maintindihan ang sinasabi nya.. 

"Ha? Ano?" 

"I was fooling myself all along..Nung umpisa pa lang, alam ko na na may pagtingin sayo si Xylan at pinaniwala ko ang sarili ko na kapatid ang pagtingin nya sayo..I guess it was the other way around.." 

"So you mean, ako ang mahal ni Xylan? Bakit sayo sya sumama?" 

Matagal na tumahimik si Diana. Maya-maya nagsalita na sya. 

"3 reasons...Ayaw ipaalam sayo ni Xylan ito, pero may karapatan kang malaman ito.." 

"Una, ang tito Roman nya, hinahanap sya at gagantihan sya dahil sa paghihiwalay nila ni Tita Xandra.." 

"Pangalawa, Pinagbantaan ni Kelvin ang buhay nya kung hindi nya ako ibibigay sa kanila..Ayaw nyang madamay pa sa gulo namin.." 

"Pangatlo...." 

"May sakit sya...Hindi lang basta sakit..He has cancer..Namana nya sa mama nya.." 

Noong mga oras na yun, biglang bumalik sa ala-ala ko ang sinabi sa akin ni Manang Flor dalawang taon ng nakakalipas.. 

"Alam mo, mabait yun si Lani. Nakakalungkot lang ang kanyang naging kapalaran..Sana hindi matulad ang anak nya sa mapait na sinapit nya.." 

Ngayon lang nagiging malinaw sa akin ang lahat! Kaya pala namatay ito nung pinanganak nya si Xylan! 

Hindi ko mapaliwanag ang naramdaman ko nung mga oras na yun. Hindi ko akalain na ang malakas na Xylan na nakilala ko ay may nakakamatay na sakit.. 

"Sinama ko sya sa states para ipagamot sya sa doktor na kilala ko.. Kaso nga lang, wala ng lunas ang sakit nya..Meron mga gamot na ibinigay para mapatagal pa ang buhay nya. Kaso nga lang, makalipas ang isang taon, sumuko na din sya..Hindi nya kinaya ang mga side effects ng gamot hanggang sa mapagdesisyunan namin na bumalik na dito sa Pilipinas.. Sabi nya, gusto nya daw dito mamatay.." 

Nung mga oras na yun, wala akong ginusto kundi makita si Xylan. Bakit nya nilihim sa akin lahat ng ito? 

"Asan na sya Diana! Asan na si Xylan?" 

"Yun nga ang ipinunta ko dito Denise.." 

"3 araw na syang nawawala.."