Sketch 1

Sketch - 16

"Xylan?" Sabay pa kami nun. 

Lumapit si Brix kay Xylan at binati ito. 

"Uy Pare! Anong ginagawa mo dito?" 

Linagpasan lang sya ni Xylan at lumapit sa akin. 

"Panyo mo." Yun yung panyo na pinunas ko sa kanya nung nasa fountain kami! Pumunta sya dito para lang ibalik ito? 

Linabas ni Xylan ang panyo at inabot sa akin. 

"Salamat. Pwede mo naman ibalik ng monday." 

Umalis na si Xylan ng walang imik. 

"Pare! Sabay na tayo!" 

Humabol si Brix kay Xylan at lumingon sa akin. 

"Sige Denise! Alis na kami! Bye!" 

"Bye!" 

Nung umalis na sila, nakatingin parin ako sa panyong binalik ni Xylan. Ano kaya nangyari sa date nila ni Diana? Bakit nagabala pa syang ibalik ito ngayon? 

-0-0-0- 

Kaaalis lang ni Papa. Maya-maya na kasi ang flight nya at kailangang 3 hours before the flight, andun na sya. Medyo nalungkot ako sa pagalis nya. Pero tanggap ko naman na kailangan nya talagang umalis. Malungkot pa rin ako sa nangyari kahapon. Hindi ko alam kung bakit ako nasasaktan at nalulungkot ng ganito. Siguro, ayoko lang aminin aminin sa sarili ko pero si Xylan nga talaga ang dahilan. 

Nagkulong ako sa kwarto pagkagaling sa airport. Nagtataka sila Kuya dahil natigil daw ako sa bahay ngayong linggo. Madalas daw kasi, nasa computer shop ako o di kaya nasa basketball court kapag walang pasok. 

Pumasok si Kuya Dave sa kwarto. Kasalukuyan akong nagsosoundtrip noon habang nagmememorya ng chemistry formulas. 

"Denise, pwede ba tayong magusap?" Umupo si Kuya sa kama ko. 

"Sige.." Pinatay ko muna ang ipod ko at itinabi ang chemistry notes ko. 

"Kahapon, umalis ka ng nakauniform kahit walang pasok. Bumalik ka ng basang basa sa ulan at tahimik ka buong araw." 

Tahimik lang ako at hinintay kung ano ang tatanungin nya. 

"Sabihin mo ang totoo," 

Parang alam ko na ang tatanungin nya ah.. 

"Nagkakadrugs ka ba?" 

"Kuya naman!" 

"Joke lang! Ito naman, masyado kang seryoso! Parang hindi ikaw yan! Hulaan ko,"