Forget

8

Harry's p.o.v

"Styles, jou beurt!" zei Louis luid. Het is super gezellig met m'n maten. Het bier staat koud, we spelen een lekker potje kaarten om geld - wat ik niet eens weet hoe het spel heet - gewoon even niks aan m'n hoofd.

"Styles, wel bij blijven hè? Anders kan ik zo geld van je jatten." grapte Zayn.

Ik gooide 3 zevens op en iedereen lachte. "Wat?" vroeg ik ze lachend.

"Gast, jij weet echt niet hoe dit spel gaat of wel soms?" lachte Niall.

"Nee, sorry. Geen idee." en ik lachte mee. Niall zette er een 3 op, en zo gingen we door.

"Mannen, wie wilt er een sigaret?" vroeg Liam aan ons. Ik stak mijn hand op en ging ondertussen door met het spel.

"Zeg eens, Harry." begon Louis opeens.

Ik keek hem aan, en gaf hem een 'Wat moet ik zeggen' gezicht.

"Nà, je weet wel. Jij en Eva?" en Louis knipoogde.

"Harry, je moet haar vragen of ze een baantje wilt! Dan kan ze mooi de plek vullen dat die domme trut, Amber had." schreeuwde Liam van achter.

"Ik zal 't haar vragen." en we speelde verder.

***

Ik liep naar de snackbar om patat te halen voor de mannen en mij toen ik Eva zag zitten. Ze leek geïrriteerd. Er staat een jonge jongen - die hier volgens mij net werkt - tegen haar te praten. Eva sprong boos van haar krukje af - en ik neem aan dat haar zusje verbaasd achter haar aan liep.

Ik stond in de rij om mijn bestelling te noteren, want het was erg druk. Alle mensen schreeuwen doorelkaar heen. Wat een kippenhok. Opeens voelde ik iemand tegen me aanlopen.

"Auw... Kijk uit waar je loopt!" is wat Eva schreeuwde. Oké, iemand is hier niet in een goede bui.

"Sorry, het spijt me... Eva." ik probeerde verast te lijken, want misschien dacht ze dat ik anders haar zat te bespieden.

Ik zag Eva even mij aankijken en ze keek naar haar zusje - die verbaasd terug keek naar haar.

"Hey... eh... ken ik jou?" zei ze nerveus tegen me. Wat?!

"Ik ben-" begon ik, maar ik werd onderbroken door een snackbarmedewerker.

"Nummer 234!" Eva keek op haar blaadje en gebaarde aan haar zusje dat zij de patat moest gaan halen.

"Sorry Harry, maar ik moest wel. Mijn zusje sto-" begon ze, maar ik onderbrak haar. "Laat maar Eva, blijkbaar vind je mij niet zo leuk als ik jou vind..."

Waarom reageer ik zo bot? Ik kan toch nadenken? Nu ik er zelf over denk, nee. Ik kan niet nadenken met veel bier op.

Ik probeerde weg te lopen maar ik voelde iemand aan mijn arm trekken en draaide me om.

"Harry, sorry. Waarom doe je nu zo boos? Snap je niet dat het super raar is dat ik opeens met een wild vreemde om ga?" probeerde Eva het goed te maken.

Wat een rotsmoes...

"Je hebt gelijk Eva, dat is super raar. Dus ga maar lekker je patat eten thuis. Dan doe ik dat ook, en dan zien we elkaar niet meer." zei ik tegen haar, en ik zat op een kruk.

Waarom reageerde ik zo kut tegen haar? Zij kan er toch ook niks aan doen dat haar zusje daar bij stond? Ik wil nooit meer alcohol drinken, want dit is wat alcohol met me doet; het laat me dingen zeggen die ik niet meen.

Meestal hoor ik van andere - met alcohol ervaring - dat hun juist de waarheid spreken. Op dit moment wou ik dat ik dat ook heb.

Eva stond daar maar, levenloos. Iedereen in de snackbar was stil, en keken haar aan. Ik voel me schuldig. Ik hoorde haar zusje iets tegen haar zeggen, maar ze antwoorde of bewoog niet terug. Komt dit door mij? Is ze zo van slag door mij?

Ik stond op en probeerde het met haar goed te maken, tot dat Eva ineens in elkaar zakte. Ze is flauwgevallen...

---

Halloooo vriendelijke volgerssss
Dus nu zie het van de andere kant, van Harry zijn p.o.v , en ik ben er niet heel blij mee. maar het ken dur mee deur...
hahaha hope you like it!
en vergeet niet te stemmen, reageren of misschien volgen.

X Anouk