[Zawgyi]
ခြန္းစစ္မင္း အိမ္အေပၚထပ္ကသူ႔အခန္းဆီ အေျပးတစ္ပိုင္းနဲ႔သြားမိတယ္...။ ၿပီးခဲ့တဲ့ညက သူအမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ပစ္တင္ထားခဲ့တဲ့ စားပြဲေပၚကစာအိတ္ေလးကိုလဲ ယူၿပီးဖြင့္ေဖာက္လိုက္တယ္...။ အထဲမွာရွိေနတာက စာတစ္ေစာင္နဲ႔ Memory Stick တစ္ခု...။
သူအျမန္ပဲ စာ႐ြက္ေခါက္ကိုထုတ္ကာ အျမန္ျဖည္ၿပီးအထဲကစာကိုဖတ္လိုက္မိတယ္...။ စာတစ္ေၾကာင္းခ်င္းစီကို မ်က္ေတာင္ခတ္ဖို႔ေမ့ေနသည့္အလား အေသးစိတ္ဖတ္မိတယ္...။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔လဲ သူ႔စိတ္ထဲရႈပ္ေထြးလာရၿပီး မ်က္ခုံးႏွစ္ဖက္မွာတြန္႔ခ်ိဳးလာရတယ္...။
စာဆုံးသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ စာ႐ြက္ေလးကို ေဘးမွာခ်ထားလိုက္ၿပီး...မ်က္ႏွာကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္မိရင္း... တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ ေခါင္းေပၚကဆံပင္ေတြထဲလက္ေခ်ာင္းေတြထိုးထည့္ကာ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိတယ္...။
အဲ့ေနာက္ သူစာၾကည့္စားပြဲမွာဝင္ထိုင္လိုက္ကာ Laptop ကိုဖြင့္လိုက္တယ္...။ ၿပီးေတာ့...လင္းေခတ္ဦး စာနဲ႔အတူထားခဲ့တဲ့ Memory stick ကို စာအိတ္ထဲကထုတ္လိုက္ခ်ိန္ 'ေတာက္'ခနဲေနေအာင္ထြက္လာတဲ့အသံေၾကာင့္ စားပြဲေပၚေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ လင္းေခတ္ဦးရဲ႕လက္စြပ္ေလးျဖစ္ေနတယ္...။
( ဟင္?...)
ဟုတ္ပါတယ္...။ လင္းေခတ္ဦးက ႏွစ္ေယာက္ဆင္တူဝတ္ခဲ့ၾကတဲ့လက္စြပ္ေလးကိုပါ စာအိတ္ေလးထဲထည့္ေပးလိုက္တာ...။ ဒါေပမဲ့...အရင္လုပ္ရမဲ့ကိစၥရွိေသးတာေၾကာင့္...သူ ထိုလက္စြပ္ေလးကိုခဏအသာထားထားလိုက္ၿပီး Stick ကိုသာ Laptop မွာဖြင့္လိုက္မိတယ္...။
( ဒါကဘာလဲ...)
အထဲမွာက စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္သာရွိတဲ့ အသံဖိုင္ေလးတစ္ခုကလြဲၿပီးဘာမွမရွိဘူး...။ ဖြင့္ၾကည့္ဖို႔ခ်ီတုန္ခ်တုန္ျဖစ္ေနမိေပမဲ့...သိခ်င္စိတ္ကလဲျပင္းျပေနတာေၾကာင့္ ထိုဖိုင္ေလးကိုဖြင့္လိုက္မိေတာ့တယ္...။
" ဟင္းးး! ..."
အသက္ရႈသံအခ်ိဳ႕ကို စတင္ၾကားလိုက္ရတယ္...။ အဲ့ေနာက္ လႈပ္ရွားသံအခ်ိဳ႕...။
" ခြန္း...ခြန္း ျပန္ေျပာပါအုံး...ခုနကစကားေလး ကိုယ့္ကိုျပန္ေျပာပါအုံး..."
YOU ARE READING
ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD
Romance📌 Just Read. You Will Know What This Shit. 🚫 WARNING 🚫 (Age Restricted) [Zawgyi] ဤ fiction တြင္ အလြန္ပြင့္လင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။ [Unicode] ဤ Fiction တွင် အလွန်ပွင့်လင်းသော အကြော...
