Jay's POV
"Ready kana cuz?" Tanong ni Sabine. Ewan ko ba pero ngayon palang naiihi na ako. Nakakabakla man pakinggan pero yun talaga ang nararamdaman ko ngayun.
"Sa susunod na lang Sab, di ko alam pero baka ayaw ako kausapin nun." Saad ko.
"Jaycezone Demein Arthur Valdez, sa haba ba naman ng pangalan mo wala ka talagang tiwala sa sarili mo. Kala ko ba napagusapan na natin noong nag daang gabi.
"Yun na nga eh. Eh di ko naman sinabing ngayon natin isagawa ang plano." Ewan ko ba kung bakit sumang ayon ako sa siraulong pinsan kong ito.
>>> FLASH BACK <<<
"Ehem" I almost forgot. Nan jan pa pala si Sabine.
"When we get home, let's talk for a while, Jay. That's an order." Oh ow. There's no escape once she says the phrase 'that's an order' means I can't say no. Baka paalisin nila ako ni tita sa bahay nila. Nakikitira lang sana ako kasi ayaw kong gumamit ng hotel. May relatives naman ako ako dito eh.
"Okay then" Sagot konat nag patuloy na sa pag maneho.
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
Nandito na kami ngayon sa bahay at ngayon ay nagmamadali na ako nang takbo sa kwarto ko. Nang makarating ako ay i-lolock ko sana ng bigla na lang iyong bumukas.
"Kala mo makakatakas ka saakin? Baka nakalimutan mo nah practice akong tumakbo nang mabilis." Patay na. Mukhang kailangan ko na ring mag practice.
"Hehe, pinsan naman oh."
"Oops wag mo akong mapinsan pinsan jan. May pag uusapan pa tayo. Ano yung boyfriend kita ha." Mariing saad nito. Isa sa mga kahinaan ko ay ang a bad liar. I'm an honest boy. Ganyan akk pinalaki nina mom and dad.
"Okay but promise me first na di mo ito ipagsasabi sa iba." Tumango naman siya kaya kinuwento ko sakanya ang lahat kung bakit ako sumigaw kanina.
"... So ayun na nga. May pamiliar akong nararamdaman sakanya tuwing nakikita ko siya." Mahabang paliwanag ko kay Sabine.
"Ehh. Baka naman isa siya sa mga nakaraan mo. Eh kung di ka sana tanga noon eh baka maalala mo pa siya." Sita niya. 5 taon na akong may amnesia at hanggang ngayon wala pa rin akong maalala sa nakaraan ko. May naaalala na ako sa mga pamilya ko pero wala na dun. Ang sabi nila galing daw ako sa isang bday party noon ng classmate ko tapos na lasing ako at nabangga sa isang punong kahoy. Hanggang ngayon napatanong ako kung bakit ba ako uminom at nag drive.
"I hope she is. I really want to ask her some questions. Maybe she knows my past." Saad ko. Wala ni isa akong maalala sa nakaraan ko maliban sa mga pamilya ko.
"I'm sure you'll find the answers. Too bad I didn't know anything about your past. Malay mo may pamilya ka na pala at ngayon malaki na anak niyo. O di kaya may girlfriend ka or maybe a boyfriend. Who knows." Kakaiba talago tong mag imagine si insan. Pwede ka na siyang maging author.
" Ah basta, kung makikita ko siya tatanungin ko siya."Confident kong sabi kahit alam ko sa sarili ko na kinakabahan na ako.
"Bukas ng alas 10 ang out namin. Sunduin mo kami ulita ha." Nagpa-puppy eyes pa ang halimaw. Di naman bagay. De joke. Wag niyo sabihin baka ano gawin nito saakin.
"Fine. Pero di ako sure. Kung magtagal ako sayo. Kakausapin ko pa si Evie diba?"
"Okay. May 15mins break kami. Pero pwede mo naman siyang I-excuse kay ma'am Bianca." Mukhang kailangan ko si John dito ah. Wag lang sana mag tagpo ang landas nila. Ang landi pa naman ni John.
YOU ARE READING
This Little De Vil Of Mine
Romantika"Ang oa niya. Di bagay sakanya." "Ang landi niya, halos lahat lalaki syinota na niya." "Sinabi mo pa. Bf ko nga inagaw niya... Nakakabwesit" Grabe diba sila napapagod? Ako tung napapagod sa kanila eh. Paulit-ulit ng sinasabi tuwing dadaan ako. Wala...
