26 . თავი

Start from the beginning
                                    

- ის სრულყოფილია ლიზა - მითხრა დედამ - შემიძლაი დავიუკავო ?

- კი რათქმაუნდა - ვუთხარი დედას და მანაც იაყვანა პატარა სრულყოფილება ხელში .

პატარმ პატარაზე დაიწყო ტირილი და მეც უფრო დავიძაბე .

- სუუ , პატარა ყველაფერი კარგად არის - დამშვიდა ის დედამ და პატარაც მაშინვე გაჩუმდა .

- ძალიან საყვარელია - მითხარ დედამ და პატარას მოეფერა .

- ლიზ მე სახლში მივდივარ და მალე დავბრუნდები. კარგი ?- ხმა ამოიღო ჰარიმ

- კარგი , გამოიძინე - ვუთხარი ჰარის .

- კარგი - მითხრა ჰარიმ .

- მადლობა , რომ აქ იყავი ლიზასთვის ჰარი - უთხრა დედამ მას

- მადლობა არ მითხრათ , მე მინდოდა რომ აქ ვყოფილიყავი - უპასუხა ჰარიმ , და მე მომაშტერდა შემდეგ კი მისი მთელი ყურადღება პაატარაზე გადაიტან რომელსაც დედაჩემის მკლავებში ეძინა - ნახვამდის პატარავ , მალე გნახავ .

ჰარი მე და დედასც დაგვემშვიდობა და პალატიდან გავიდა , როგორც კი ჰარი გავიდა დედას მის ადგილზე დაჯდა ჩემს გვერდით .

- როგორ ხარ საყვარელო ? - მკითხა დედამ

- ცოტათი მტკივა , მაგრამ კარგად ვარ .

- ემოციურად ? - მკითხა დედამ და წარმოდგენა არ მქონდა რა მეპასუხა .

- უბრალოდ ძალიან შემიყვარდა - ვუტხარი დედას და პატარას ხელი დავიკავე

- ვიცოდი რომ ის გეყვარებოდა - მითხრა დედამ . - გინდა რომ ის დაიტოვო ?

- კი მაგრამ ეს არ შემიძლია - ვუთხარი დედას .

- რატომ ?

- რადგან მან უკეთესი ოჯახი დაიმსახურა , ბევრად უკეთესი - ვუთხარი დედას.

- არ თქვა ეს - მითხრა დედამ სწრაფად .

- ხო მაგრამ სიმართლე , მე არ შემიძლია მივცე მას ის ყველაფერი რაც მან დაიმსახურა . ის უნდა გავუშვა , იმის მიუხედავად რომ ეს გულა მატკენს .

Flatmate (H.S)Where stories live. Discover now