- ხო არ გეწყინება , სახლში რომ წავიდე დავიბანო და გამოვიცვალო , მას შემდეგ რაც დედაშენი მოვა ? - მკითხა ჰარიმ
- კი ჰარი რათქმაუნდა , წადი დაისვენა , დედა დიდიხანი დარჩება აქ - ვპასუხე მას .
- ასევე ლიამსაც უნდა უთხრა , რომ პატარა უკვე დაიბად მითხრა ჰარიმ და ჩემს გულმკერდზე მწოლიარე პატარა თავზე გადაუსვა ხელი .
- ვიცი უბრალოდ მეშინია , რომ მომკლავს რადგან მაშინვე არ ვუთხარი - ვუთხარი ჰარის სიცილით
- რატომ არ უთხარი ?- მკიხთა ჰარიმ , ის ფაქტი არ უარყვია რომ ლიამი საშინლად გაბრაზებული იქნება .
- არ ვიცი მეგონა ეს მარტო უნდა გამეკეთებინა თან ისიც მეცოდებუდა , მაგრამ ტკივილი იმდენად ძლიერი იყო ამას მარტო ვერ გადავიტანდი .- ავუხსენი მას
- მიხარი რომ მაშინ სახლში ვიყავი , ვერ გადავიტანდი ეს რომ მარტო გაგეკეთებინა - მითხრა ჰარიმ და ლოყაზე მომეფერა მგრამ მაშინვე გასწია ხელი სანამ რამის გაზრებას მოვასწრებდი .
ჰარიმ მზერა მაშინვე ამარიდა და რაღაც ამოიჩურჩულა საპირფარეშოზე და ოთახიდან სწრაფი ნაბიჯებით გავარდა. მე ამაზე მხოლოდ ამოვიოხრე , ამ მომენტში მინდა მხოლოდ ჩემ პატარა ქალიშვილზე მქონდეს ყურადღეა , რადგან ძალიან მალე ის ჩემი აღარ არ იქნება .
მას შემდეგ რაც საპირფარეშოდან გამოვიდა ჩემზე ყურადღება არ მოუქცევაი , ეს არც ისე რთული იყო ჩემთვის რადგან , ჩემ პატარას ვაკვირდებოდი . მინდოდა მისი პატარა საყვარელი სახე სამუდამოდ დამემახსოვრებინა .
კარზე კაკუნის ხმაც ზუსტად დროული იყო , პალატაში გაბრწყინებული თვალებით თავი შემოყო დედაჩემა . ეხლა მისი ნახვა ყველაზე მეტად გამიხარდა .
- გამარჯობა -თქვა დედამ . გაღიმებულმა შემოგვხედა მე და ჰარის .
- გამარჯობაა დე - მივესალმეთ მე და ჰარიც .
დედა საწოლისკენ წამოვიდა და ჩამეხუტა შემდეგ კი მისი მთელი ყურადღება ჩემ მკლავებში მოქცეულ პატარს დაუთმო .
YOU ARE READING
Flatmate (H.S)
Fanfictionლიზას ოცნება იყო ემოგზაურა დედამიწის გარშემო . 18 წლის ლიზა ისრულებს მის ოცნებას. ის მის კარიერას მოგზაურობა ამჯობინებს მაგრამ, ერთი შეცდომა მის მთელი ცხოვრებას ცვლის და მისი ცხოვრების სიყვარულს აპოვნინებს .
