21.თავი

898 63 4
                                    

ერთი კვირა გავიდა იმის შემდეგ რაც დედასთან ვიყაივი .

უკვე 38 კვირის ორსული  ვარ ასე რომ ძალიან ცოტა რჩება მშობიარობამდე . როგორც მითხრეს შეიძლება ეხლაც ნებისმიერ დროს დამწყოს მშობიარობა ეს ნორმალურია და ბავშვიც ჯამრთელი დაიბადება .

მაგრამ მე მინდა რომ ბავშვი ჩოვლებრივათ 40 კვირის გავაჩინო , მინდა იმისთვის მოვემზადო რაც წინ მელის და ამ ყველაფერს სიტყვა შიშით ვერ აღვწერ .

ყველა ჩემს გარშემო ზედმეტად ფრთხილად მექცევა , თითქოს ისე რომ ავადმყოფი ვიყო : დედა ყოველ დღე მირეკავს ხანდახან დღეში ორჯერაც და მეკითხება იმას  თუ ვმშობიარობ ან რაიმე ხომ არ მიგრძვნია.ლიამი ყოველთვის როცა სახლშია გვერდიდან არ მცილედბა და გამოუდმებით ერთი და იგივეს მეკითხება. ქლოი კი სამსახურში დამყვება კუდში და ხანდახან ( რათქმაუნდა მაიძულებ ) ჩემი შეკვეთის მიტანასაც თავის თვაზე იღებს .

ვინც ისევ ისე მექცევა როგორც ნორმალურ ადამიანს ჰარია . ის ეხლა მიწევს კომპანიონობას .

- ჰარი რა აკეთებ ამდენი ხანია მგონი აღარაფერი აღარ დარჩა გასახეხი სამზარეულოში - ვუთხარი ჰარი რომელი როცა სამსახურიდან მოვედი მაშინცა სამზარეულოს ხეხეავდა და ისევ ხეხავს . მე კი ბარის საკმთან მოვთავსთი და მას ვუყურებ.

- როგორ არა ძალიან ბევრია, რამდენი ხანია აქაურობა არ გამიხეხავს ყველაფერი არეული და ბინძურია - მითხრა მან

- არ მესმის რატომ მოგწონს დალაგება ასე ძალიან - ვუთხარი ჰარის

- ეს მხიარულია - მითხრა ჰარიმ

- ვფიქრობ შენი შეხდულება მხიარულებაზე ჩემი შეხედულებისგან სრულიად განსხვავდება - ვუთხარი ჰარის.

- და შენი აზრით რა არის მხიარული?- მკითხა ჰარიმ .

- ოჰ , ძალიან ბევრი რამ - ისე ვუთხარი რომ ამაზე ვფიქრობდი - დაივინგი , სერფინგი , სნოუბორდინგი , კამპინგი ყველაფერი რაც სახლის გარეთ ბუნებაში ხდება ... ხო და რათქმაუნდა წვეულება.

Flatmate (H.S)Where stories live. Discover now