FOREVER TWİLİGHT

BÖLÜM 3

RENESMEE

Tarih dersi sonrasıydı. Hayatımda hiç sıkılmadığım kadar sıkılmıştım. Şu an tek yapmak istediğim şey Jacob' u görmekti. Babam onunla görüşmemi yasaklanmasına rağmen onu çok fazla görüyordum. Aramızda anlamadığım şekilde bir bağ vardı. Onu ne zaman görsem kalbim sanki göğüs kafesimden çıkarcasına çarpıyordu. Ona duyduğum sevgiyi ve onun bana olan sevgisinin sebebini anlamıyordum..

Çantamı topladıktan sonra Jacob'un sınıfına doğru yürümeye başladım. Sınıfın kapısına vardığım onu Nicole ile yan yana gördüm. Aslında Jacob'a kızmamam gerekiyordu çünkü neredeyse okulun tüm kızları Jacob'a hayrandı ve onun peşinden ayrılmıyorlardı. Ama Nicole, Jacob'a diğer kızların baktığı gibi bakmıyordu. Onda farklı birşeyler vardı. Bu durum benide rahatsız ediyordu. Jacob beni kapıda gördü ve yanıma geldi. Güçlü kollarıyla bana sarıldı. Bende ona sarıldım. Ona her sarıldığım da zaman sanki duruyordu. Seth bizi uyarmasaydı okulun boşaldığının ve sadece bizim kaldığımızın farkında olmayacaktık.

Seth'le ben aynı sınıftaydık. Seth gerçekten çok iyi bir arkadaştı. Genelde hep üçümüz takılırdık. Biz Jacob'la önde seth ise arkamızda bize eşlik ediyordu. Okuldan çıktıktan sonra Jacob beni eve bırakmak istemişti. Fakat babam o günkü yanlış anlaşılmadan sonra Jacob'la daha az görüşmem gerektiğini söylemisti. O yüzden eve gelmeden önce beni biraz geride bıraktı vedalaştık ve ayrıldık.

Eve girdiğimde babam beni kapıda bekliyordu. Ellerini göğsünde kavuşturmuştu. Belli ki yine Jake hakkında konuşacaktık.
"Merhaba baba"
"Yine Jacob' laydın değil mi?"
"Baba bunu konuşmuştuk tamamen-"
"Tamam ama son sözü ben söylerim" cevap vermedim. Ona çok kırılmıştım. Buna nasıl inanırdı. Hemde düşüncelerimi bilmesine rağmen. Ama onu anlamam gerekirdi. Klasik baba psikolojisi işte...

Ödevlerimi yaptıktan sonra yatağa uzanacaktım ki babam kapıda belirdi. Bana ne söyleyeceğini merak etmiştim.

"Renesmee konuşabilirmiyiz? "

dedi ve bana karşı koyamayacağım masum bir bakış attı.

"Tabi ki baba" dedim. Sesim istemeyerek yumuşak çıkmıştı oysa ki onun beni incittiğini anlaması için biraz soğuk olmayı düşünmüştüm. Yanıma gelip yatağın ucuna oturdu ve

"Özür dilerim Renesmee . Seni incitmek istememiştim. Ama ben senin babanım. Lütfen bunu bana çok görme" dedi.

"Seni anlıyorum baba. Bende özür dilerim  ama lütfen sende biraz anlayış olurmusun?" kafasını 'tamam' anlamında salladı.

"Seni seviyorum. Teşekkür ederim" dedim ve boynuna sarıldım. Oda bana sarıldı.

"Biraz dışarı çıkabilirmiyim?" dedim. Aslında hayır diyeceğini biliyordum ama yinede şansımı denemek istedim.

"Şansını zorlama istersen" dedi ve alaycı bir şekilde tebessüm etti. Tam o sırada annemin bizi izlediği gördük.

"Kıskanıyorum ama....." dedi ve gülümsedi.

"Sanada yer var" dedim ve oda yanımıza geldi.

------------------------------------------------

ARKADASLAR 

15 VOTE= BÖLÜM (2 TANE)