Saway ko sa kanya.
"Fucking annoying,"
Rinig kong bulong niya habang umiirap na naman. Bulong bulong pa rinig naman. Vaklang twooh!
Di ko nalang siya pinansin at nanahimik na.
"Jas, wag mo nalang pansinin yang si mr. President badtrip lang yan."
Sabi ng bebe ko--- este ni Drake hehe.
"Yah, you're right. Baka dinatnan lang to."
Pabirong sabi ko. Pero may pagtataka ang hitsura ni Drake.
"What do you mean 'dinatnan'?"
Tanong niya na ikinatawa ko. Hahaha! Lalaki nga pala siya at hindi niya alam yon.
"It means may mens, may regla ganon. Hahahaha!!!"
Tawa ako ng tawa at ganon din siya. Hahaha!
Infairness kay Drake madali lang siyang patawanin ah. Hindi katulad ng isa diyan....
Na nakatitig na naman samin ng masama.
Ang laki talaga ng problema ng isang 'to.
"FVCK!"
Bigla siyang tumayo at nag walkout. Kaya natahimik ang buong klase.
Lumabas siya at malakas na sinipa ang bakanteng upuan dahilan para magulat ang lahat. Malakas niya ding ibinagsak ang pintuan.
Ano bang problema no'n? Gano'n na lang ba kami kaingay para magwalkout at mag dabog siya ng ganon? Psh!
*KRIIIIIIIIINNNGGGGG*
Finally, it's dismissal time! Nakakapagod ang araw na 'to pero ayos nadin kahit na nasampal ako ngayong first day hahaha!
By the way, simula nung nagwalkout si Max kanina sa Stat hanggang matapos ang philo which is our last subject ay hindi ko parin siya nakikita. Saan kaya nag suot ang tukmol na yon?
"Jas, uwi ka na ba? Want to drive you home?"
Is this for real?!
Aaron Drake Smith want to drive me home?!
Shocks! Pwede na kong himatayin--- charot! OA much! Hahaha!
"Jastine? Are you okay?"
"Y-yes, ahm... May dadaanan pa kase ako eh."
Pautal-utal kong sagot.
Gusto ko mang pumayag kaso kasabay ko pala si bessy.
"Then, ihahatid kita do'n."
Mapilit ka Drake ah. H'wag kang ganyan baka mafall ako. >.<
"No need. May kasama ako, my friend."
Nakangiti kong sagot sakanya.
Tinitigan niya lang ako ng malagkit.
Parang may butterflies sa tyan ko! At parang naakit ako ng mga mapupungay niyang mga mata. My ghad Drake! Wag ka ngang ganyan!!! >.<
Bago pa ko mahulog sa patibong ni Drake ay umiwas na ko ng tingin.
"Hmm... Okay... Mukhang ayaw mo talagang magpahatid," medyo nalungkot ang mukha niya. No! Wag kang malungkot drake!
"Mauuna nalang akong umuwi... Mag-isa."
Malungkot parin ang boses niya. Yung feeling na niligawan niya ko tapos binusted ko siya, ganon yung reaction niya. Hahaha! Nakakakonsensya tuloy.
"W-wag ka na malungkot, next time sasabay ako sayo."
I smiled at him and I saw relieve on his face.
YOU ARE READING
Destined with the Gangster
Teen FictionIsang simpleng babae na ang gusto lang ay ang tahimik at payapang buhay ngunit aksidente siyang makakakilala ng mga lalaking malapit sa away at gulo. Ngunit sa di inaasahan pangyayari, mahuhulog ang loob ng mga basagulero at siga o mas kilalang "Gan...
CHAPTER 10: THE KISS
Start from the beginning
