Love Trap (COMPLETED) Published by PHR

17

PAKIRAMDAM ni Serena ay tila panaginip na dumaan lamang ang lahat. Tiyak at mabilis kung kumilos si Robb kahit hindi siya nakikipagtulungan. Naihanda ang lahat ng mga kailangan para sa kasal nila at nai-set iyon sa lalong madaling panahon.

At marahil nga ay iyon ang dahilan ng panibagong sigla ni Lola Emilia. Naroon ang determinasyon nitong daluhan ang kasal nila sa simbahan at ayon sa pangarap ni Serena na kasal.

"Akalain ko ba namang dito mauuwi ang lahat," sabi ni Alfred nang puntahan siya nito nang umagang iyon sa araw mismo ng kasal. Ito ang kinuha nilang best man at ito rin ang susundo at maghahatid sa kanya sa simbahan.

"H-hindi ko rin akalaing mangyayari ito, Alfred..."

"Sa ilang araw na magkasama kayo mula nang maospital si Lola Emilia ay nahulog nang husto ang loob mo sa kanya, Serena," patuloy nito. "You have fallen in love with him."

Napatingin siya rito. You have fallen in love with him...

Had she? Bigla, naroon ang pangangailangan na sagutin niya sa sarili ang tanong na iyon dahil tuwina'y iniiwasan niyang komprontahin ang sarili sa katanungang iyon.

Tuwina'y kinakastigo niya ang sarilii sa pagiging susceptible niya sa pisikal na karisma ni Robb. Lagi niyang sinasabi sa sariling hindi siya maaakit dito at na kaya lang niya naiisip ito sa bawat sandali ay dahil kay Lola Emilia.

But now... if she would be honest to herself...

"Yes," she whispered. "I... I have fallen in love with him." Nanginginig ang tinig niya nang sabihin iyon pero hindi maikakailang iyon ang katotohanan.

Kumunot ang noo nito. "Pero bakit parang sa burial ka pupunta kaysa sa sarili mong kasal? You look so unhappy, Serena."

She took a deep breath at sinikap ngumiti. "Minsan... nagkakatotoo ang mga pangarap natin sa maling paraan, Alfred." Yes, that was it. She was hopelessly, helplessly in love. At pakakasalan niya ang lalaking iniibig niya.

But everything that happened was wrong. She bit her lip and struggled for control. Kung siya ang masu-sunod ay hindi niya gustong magpatuloy ang kasal na ito. Pero hindi na niya kontrolado ang pangyayari. Tila siya tuyong dahon na inaanod ng malakas na agos.

May humintong sasakyan sa harap ng bahay niya, at nagulat pa siya nang hawiin niya ang blinds at makita ang sasakyan ni Robb. Agad niyang binuksan ang pinto, agad na nag-isip na baka may nangyari kay Lola Emilia.

"M-may nangyari ba?"

"Kung si Lola ang gusto mong itanong ay ipanatag mo ang loob mo. She's fine at nasa simbahan na." Isang walang emosyong sulyap ang itinuon nito kay Alfred na bumati. "But we need to talk." Hinila siya nito patungo sa kusina kung saan hindi maririnig ni Alfred ang sasabihin.

Sinuyod niya ito ng tingin. Naka-camisa de china ito, ang panloob sa barong-Tagalog na siyang damit-pangkasal nito. Ito man ay sinuri siya ng tingin.

"Hindi ka pa bihis..." he commented, disappointment in his voice.

"Magbibihis na ako nang dumating ka," katwiran niya. "Ano ba ang gusto mong sabihin?" Sinulyapan niya ang relo sa ibabaw ng refrigerator. "Tatlong oras na lang."

Huminga ito nang malalim. Sa kauna-unahang pagkakataon ay nasilip niya sa mga mata nito ang kawalang-kasiguruhan."Una'y tiniyak ko lang na darating ka sa simbahan. Ayokong maging panoorin ng buong Sta. Fe habang naghihintay ako sa wala. Pangalawa..." may iniabot itong nakatuping papel sa kanya. "Read and sign this. Ipinagawa ko ito sa isang abogado."

She frowned as she scanned the documents. "Prenuptial agreement? Ano ang ibig sabihin nito?"

"You know what a prenup means, Serena."

She glanced up, surprised and angry. "Iniisip mo bang maaari akong makinabang sa pagpapakasal nating ito?"

"It's a protection for both of us. Napag-alaman ko kay Lola na malaking salapi ang naiwan sa iyo ng tiyahin mo. Huwag nang idagdag pa ang namana mo sa mga magulang mo. Ang dokumentong ito'y magsasanggalang sa iyo na hindi ko pag-iinteresan ang mga ari-arian mo at ganoon din ako sa iyo. Basahin mo bago mo pirmahan." Inabutan din siya nito ng sign pen.

"How considerate," maanghang niyang bulalas. "O baka naman nagawa mo na ang gustong mangyari ni Lola Emilia sa pamamagitan ng pagpapakasal natin at naipamana na niya sa iyo ang buong lupain niya?"

"Magpapakasal tayo sa kadahilanang pareho nating alam," he said dangerously. "Ang lupain ay mamanahin ko mag-asawa man ako o hindi."

"Oh, I don't know about that," she said scathingly. "Baka iyan ang ginawang kondisyon sa iyo ni Lola Emilia. Two birds in one stone. Mapapaligaya mo ang abuela mo at mapapasaiyo pa ang ekta-ektaryang lupain. At ang prenup na ito'y katiyakang hindi ako makikinabang sa lupain mo, hindi ba?"

He gritted his teeth. "I am a rich man, Serena..." There was a warning in his tone. "I don't need my grandmother's property!"

"Bakit hindi, Robb? Ano na nga iyong sinasabi mo? Money is never enough..."

Nakita niya ang paglalabasan ng mga ugat sa leeg nito tanda ng pagpipigil sa sarili. Somehow, nakadama siya ng kasiyahang napapagalit niya ito. Hinablot ang sign pen mula sa kamay nito at inilapag sa ibabaw ng mesa ang dokumento at pinirmahan. Pagkatapos ay ibinigay muli rito.

"Now leave. Your properties are secured. And don't worry, darating ako sa simbahan. Hindi para sa kahihiyan mo kundi para kay Lola Emilia."

Tinitigan siya nang ilang sandali ni Robb at pagkatapos ay tumalikod na. Ilang sandali pa'y narinig niya ang pag-arangkada ng sasakyan nito.

"What was that all about?" naguguluhang tanong ni Alfred.

She sighed. Nag-init ang sulok ng mga mata. "Wala, Alfred... walang anuman..."