Cry of an Innocent Wife (On Going)

Chapter 35

Pls follow me on my YouTube Channel: MV-Michelley

Thanks 😘

___________________________________________________________________

"Stop crying baby, daddy's here"

I heard him saying those words when I tried to follow him.

Parang sirang plaka na naka rewind sa utak ko ang mga katagang iyon. Baby? Daddy? How dare him getting angry at me all the time dahil sa kasalanang hindi ko naman ginusto. E kung tutuusin siya naman ang may anak sa labas at hindi ako.

I'm here in my bedroom trying to sleep pero hindi talaga maalis sa isip ko ang nangyari kanina, it's already 12mn pero hindi pa siya nakakauwi. For sure tuwangtuwa na naman ang kerida niya dahil sa kanya umuwi ang asawa ko. 

Ilang minuto ang lumipas at bumukas ang pinto nang kwarto ko. He's here, hindi ko alam kung matutuwa ako or hindi. Pero hindi parin ma alis sa isipan ko ang nangyari kanina. 

"SIno ang batang yon?", I asked him when he tried to kiss my cheek, para siyang na istatwa sa tanong ko

"Savannah's ", I don't know pero parang lumalabo na ang mata ko, is it because of anger? pero bakit naman? alam ko naman diba, bakit nasaksaktan pa rin ako?

"And yours?"

Di ko malayan napatayo na pala ako. Hinihintay kong magsalita siya pero wala. He's not denying it nor accepting it. Di ko alam tuloytuloy na pala ang luhang pumapatak sa mga mata ko. 

"Bakit Jake? For all this time galit na galit ka sa akin, pero ikaw lang naman pala ang may anak sa labas?"  ang sakit lang isipin na tinatanggap ko ang lahat nang sakit na binigay niya sa akin kasi akala ko it's all my fault...

Hindi siya kumikibo at tanging naka yuko lang. Nasasaktan ako at gulong-gulo na ang isip ko. I took the PT kit and throw it at him. 

"Ok na sana tayo Jake ehh, here's our second chance, pero di ko alam na sira na Jake! Sirang-sira nah!"

I shouted at him at kita ko naman na pinulot niya ang PT na tinapon ko pero hindi ko na hinintay ang reaction niya. I took my sling bag and my keys at umalis sa bahay. Narining ko pa siyang sinisigaw ang pangalan ko pero hindi ko siya pinansin bagkos pina andar ko ang sasakyan at umalis, hindi ko alam kung saan ako pupunta, hindi ko alam kung may mapupuntahan pa ba ako pero ang isipan ko gulong-gulo na. 

Gusto kong uminom at magpakalasing! pero hindi pwede dahil buntis ako. Biglang bumagsak ang ulan na para bang dinadamayan ako nang kalangitan. Finally! may dumamay narin sa akin sa pag-iyak ko. Sa lungkot na, nararanasan ko sa ilang taon sa mundong ito. Tuloy-tuloy lang ang pagmamaniho ko hanggang sa hindi ko namalayan na nag red light na pala. Pinaharurot ko nalang ang sasakyan kasi too late na para tumigil hanggang sa..

PI-PIIIIPP...............

Isang malakas na busina ang narinig ko, I just guarded my stomach, ano bang ginagawa ko may anak ako bakit ko naisipang gawin to?

"Diosko Pls tulungan mo ako", I uttered 

 and everything turns black. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

AN: Thank you for still believing for this story po! Long chapter ahead, UD will be on Monday. PLs do mind to share your thoughts comment po kayo. salamat po 😘

BTW Pls follow me on my YouTube Channel: MV-Michelley

Magkulitan po tayo don hahaha 

Thanks po 😘