Chapter 21

11.2K 236 16
                                    

Happy 113k reads

Pls follow me on my YouTube Channel: MV-Michelley

Thanks 😘

UD for the Day Enjoy :)


ps: no edit

__________________________________

Eden's POV


"Ano lapitan na natin?", Abby asked


"No Abby, hayaan na muna natin sila", kasi kung lalapit kami hindi ko rin alam ang sasabihin ko, mas mabuti nang mag-panggap na walang alam, hindi pa handa ako handa in case mag kabukuhan ang lahat.


"But how can we answer our questions kung hindi natin tatanungin? Tsaka kilala mo ba ang batang yan?"


Hindi ako maa-aring magkamali she's the little girl na kasama ni Savannah and seeing this little girl with Jake probably means magkasama si Savannah and Jake and most of all, wala sa malayong lugar si Jake he's just here in the City, living somewhere baka with his kabit.


"No, but a few days ago I saw that little girl with Savannah at tinatawag siyang mommy ng bata", I told her


"Oh my God, don't tell me anak nila ni Jake yan?"


I just shrug my shoulder as an answer.


"But come to think of it, kung anak ni Savannah yan, bakit hindi niya kamukha? Pinaglihian kaba ni Savannah nong buntis siya? mas kamukha mo ang bata eh"


Medyo napa-isip naman ako sa sinabi ni Abby, hindi nga masyadong kamukha ni Savannah ang bata, and it's too impossible na maging anak ko yan, ni hindi ko nga kilala ang bata, and besides dapat sana alam ko kung nabuntis man ako noon, It's just too stupid to think na anak ko yan.


"Ano ka ba, para kang eng eng kahit ano nalang pinagsasabi mo"


"Ikaw bahala, let's not jump into conclusion, baka anak ni Savannah sa iba yan, pinabantay lang niya saglit kang Jake, what all you got to do is ask Jake"


"Hindi na kailangan, wala rin naman akong pakialam eh, kesyo anak niya yan o hindi"


True I should care less. Para ano pa? I decided to move on right? Anak niya man yan o hindi wala na dapat akong paki alam, well mas nakakabuti yan, nang sa ganun if ever maghihiwalay kami hindi niya na ako pipigilan, besides asa naman akong pipigilan niya ako. Pero I don't know kung bakit may konting kirot parin sa akin as the thought of it, I just shake my head as if shooing my thoughts away.



Diretso nalang akong pumasok nang maka relax naman ako kahit saglit lang, agad naman kaming sinalubong ng babaeng naka uniform, she accommodate us at dinala sa isang room na may maliit na pond, they let us change sa outfit na meron sila it's a pink short and a white t-shirt. nilob-lob muna namin ang paa namin for a few mins. Then in a short while may dumating na dalawang babae para mag masahe sa paa namin. It's very relaxing atleast na bawas-bawasan ang stress ko.

Cry of an Innocent Wife (On Going)Onde as histórias ganham vida. Descobre agora