فى أحد السجون تنام زينات على الارض صامته غير مستوعبه ما يحدث من حولها تنتفض حين تسمع صوت السجانه ينادى اسمها لتجيب قائله:ايوه انا
السجانه : زياره
ذهبت زينات سريعا ظنا منها أنها حوريه فنوت ان تنحنى الى قدمها تقبلها حتى تخرجها من ذلك المكان القذر
تمشي مع السجانه متجهة إلى غرفة الضابط المسئول لتتفاجئ بوجود تامر
جلست زينات مع تامر بعيدا على أحد المقاعد
زينات بغضب :لسه فاكر تجيلي
تامر:انا جاى اشوف المصيبه اللى انتى عملتيها
زينات :مصيبه !!! مصيبة ايه ؟
انتى مش اتنازلتى عن حقك في الشركه لحورية واهى جت خدت حقها وباعت الشركه
زينات :ايه !!!انت بتقول ايه ؟ ازاى ؟
تامر:وانا دلوقتي مديون لها ب:16مليون جنيه ومضيت بيهم شيكات واكيد هتشتكينى بيهم وهاجى اشرف جنب حضرتك هنا
زينات :ازاى والفلوس دى بتاعت ايه؟
قص عليها تامر كل ماحدث حتى رآها تكشر بين حاجبيها قائله :يعنى انت كنت بتسرقنى
تامر بمراوغه وتوتر :لا انا كنت احتجت للفلوس لمشروع وخسر .
زينات :قصدك للامار اللى بتلعبه خسرت فلوسك واندينت وكنت مقوم الشركه على حس فلوسي والاتفاقيات اللى كنت بعملها وكنت بتاخد مكسبك من غير اى حق
تامر:بقولك ايه يا عمتى احنا فى الهوا سوا والمهم دلوقتي أن حوريه اتفرعنت وهتحبسنا احنا الاتنين ولازم نتصرف ونخلص منها .
زينات :عندك حق لازم نخلص منها بس بطريقه تبعد عننا الشبهة احنا مش ناقصين
تامر:ناويه على ايه؟
زينات :متشغلش بالك كل اللى عليك انك هتنفذ كلامى هتجيلي الزياره الجايه هقولك على اللى هتعمله
ثم التمع فى عينيها بريق الشر معلنا عن خطة قذره من خططها فلم تتعظ مما وصلت إليه أو من سرقة تامر لها .
فى أحد الكافيهات تجلس مروه ترتشف قهوتها لتتفاجئ بجلوس ياسين بالمقعد المقابل لها
فهمت وذهبت إليه قائله :ياسين
ياسين :مروه بتعملى ايه هنا؟
مروه :ابدا انا متعوده اجى هنا دا مكانى المفضل اللى بشرب فى قهوتى
ياسين بداخله طبعا دا مكانك المفضل اللى بتشربي فيه قهوتك وتفكرى وترتبي فيه لخططك القذره
مروه :مالك يا ياسين
ياسين:هااا لا ابدا اصلي تعبان شويه يامروه
مروه بخبث:انا عرفت ان فى مشاكل بينك وبين مراتك
ياسين : خلاص احنا اتفقنا عالطلاق
مروه بفرحه حاولت إخفائها :ليه كدا دا انتوا يادوب مكملتوش شهر منه اكتر من اسبوعين وهى سايبه البيت يعنى اسبوع جواز
ياسين:احنا مش متفقين مع بعض
مروه :عموما انت الف مين تتمناك ياياسين الجمال مش كل حاجه هى حوريه يمكن حلوه شكليا بس كطبع متلقش عليك خالص دى مغروره وفاكره أن مفيش فى جمالها
ياسين بداخله :حوريه مغروره ومتلقش عليا يا زباله عارف انك غيرانه من جمالها حوريه قلبها طيب وجميل وعندى اجمل من جمال شكلها مليون مره
مروه :رحت فين ؟
ياسين:ابدا بفكر فى الغلطه أللى غلطها انا فعلا مكنش ليا الجوازه دى وبتمنى الاقي الانسانه اللى تفهمنى وتحبنى واحبها وانا اسعدها وتشاركها حبي وقلبى وفلوسي اللى عمال بجمعها لحد ما عملت امبراطوريه الجبالى وفى الاخر انا وحيد
لمعت عين مروه لذكر ياسين مشاركة أمواله لتتسرع وتهتف قائله:اللى بتحبك طبعا موجوده وطول عمرها تتمنى رضاك يا ياسين
ياسين:تقصدى ايه ؟
مروه :أقصد انى بحبك يا ياسين واتمنى اعيش عمرى كله عشانك
ياسين:بجد يامروه ؟
مروه : طبعا ياياسين
ياسين:وهتتقبلى موضوع جوازى من حوريه وطلاقنا بعد كدا
مروه :اهم حاجه عندي انت
ياسين بداخله:اهم حاجه عندك الفلوس
ياسين :خلاص يامروه كتب كتابنا هيكون مع كتب كتاب ساره اختى وبعدها هنسافر فى اى بلد انتى تختاريها نقضي شهر العسل
مروه بفرحه وسعاده تكاد تجنها : بالسرعه دى
ياسين :طبعا عايزك تعوضينى عن كل التعب اللى شوفته وانا كمان هعوضك احسن تعويض على كل اللى عملتيه
مروه بقلق :كل اللى عملته ؟
ياسين :ايوه طبعا كل اللى عملتيه عشانى
مروه بقلق: طيب وطنط هدى واخواتك
ياسين:مالكيش دعوه بحد المهم انى انا عايزك والقرار فى النهايه قرارى .
الفصل الرابع والعشرون
Start from the beginning
