သူ႔အခန္းရွိရာထပ္ခိုးေပၚမတက္ခင္သန္႔စင္ခန္းဝင္လိုက္အံုးမလို႔ေတြးရင္း အိမ္သာဘက္ေလွ်ာက္ခဲ့စဥ္ မီးေရာင္မွိန္ေနတဲ့လူသြားလမ္းမွာတခုခုကန္႔လန္႔ႀကီးရွိေနသေယာင္ေတြ႕ရေတာ့ အနည္းငယ္လန္႔သြားခဲ့၏။

'ဘာ...ဘာႀကီးလဲ...'

ပထမေတာ့လန္႔သြားသလိုျဖစ္ေပမယ့္ အနီးေရာက္ေတာ့မွ စည္း' လဲက်ေနတာကိုသိလိုက္သည္။
မူးၿပီးလဲေနတာလို႔သိလိုက္ကာ...လူကိုဆြဲထူဖို႔ျပင္ရ၏။

'စည္း...မင္းျဖစ္ရဲ႕လား'

'....'

စည္း'ဆီမွဘာတုန္႔ျပန္သံမွမထြက္လာေပမယ့္..သတိေတာ့အနည္းငယ္ရွိမည့္ပံုရသည္။
ခါးမွဆြဲထူၿပီးနံရံဆီမွာကပ္ထိုင္ေစလိုက္ေတာ့
သူထိန္းလိုက္တဲ့အတိုင္းစည္းကၿငိမ္သက္လို႔ေနသည္။

'ဟို...အိမ္...သာ...'

'မင္း...အိမ္သာဝင္မလို႔လား...ဝင္ၿပီးသြားတာလား'

စည္းကသူေမးလိုက္တာကိုျပန္မေျဖေပမယ့္...
ေခါင္းေလးကိုျဖည္းညင္းစြာခါရမ္းလာတာေၾကာင့္...မသြားရေသးတာကိုသိလိုက္သည္။

"အိမ္သာသြားမွာမလား၊ ငါထူေပးမယ္၊ ခဏေလး"

နံရံမွာမွီထားတဲ့စည္းရဲ႕ပုခံုးတဖက္ကိုသိုင္းၿပီးခါးကိုလက္တဖက္ကဖက္ထားကာထူရသည္။
ၿပီးေတာ့မွအိမ္သာတံခါးကိုဖြင့္..ပင္လယ္ကိုယ့္ကိုကိုမတ္မတ္ရပ္ကာစည္း'ကိုထိန္းရင္း...အိမ္သာကမုတ္ေရွ႕ေသခ်ာရပ္ရသည္။

'မင္း...အေပါ့သြားဖို႔ေလာက္ေတာ့အဆင္ေျပတယ္မလား...'

'အင္း'

ေလးလံေနတဲ့အင္းလိုက္သံက စည္းေတာ္ေတာ္မူးေနေၾကာင္းသိသာလွသည္။
ျဖစ္ပါ့မလားလို႔စိတ္ပူေပမယ့္...
မတ္တပ္ရပ္ႏိုင္ပံုရေတာ့စိတ္အနည္းငယ္ေအးသြားၿပီး နံေဘးလက္ကိုင္တန္းကိုကိုင္လို႔ရေအာင္သူ႔လက္တစ္ဖက္ကိုပါဆြဲမေပးလိုက္သည္။
လက္ကိုင္တန္းဆီကိုစည္းလက္ေတြဆုပ္မိေတာ့မွ
ပင္လယ္အိမ္သာအျပင္ကိုထြက္ဖို႔ကိုယ္ကိုလွည့္လိုက္ေပမယ့္...အနည္းငယ္ေျခလွမ္းေနာက္က်သြားခဲ့တာ...ေရပလံုစီသံေတြကတမဟုတ္ခ်င္းၾကမ္းတမ္းစြာ။

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now