(110)

379 17 9
                                    


အိမ္ေစာေစာျပန္ခဲ့ေပမယ့္ညေနငါးနာရီခြဲေနၿပီ...
ျခံဝမွာဦးႏိုင္နဲ႔ေနပင္လယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကလမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔စကားေျပာေနပံုရသည္။

"ဟာ...မင္းဖ်ားေနတာအျပင္ဘာထြက္လုပ္တာလဲ..."

"အခုမွထြက္လာတာပါ...မင္းညီကေျပာလို႔မွမရတာ...ဦးႏိုင္တားေသးတာပဲ..."

ေတာင္ေဝွးတစ္ဖက္နဲ႔ဦးႏိုင္ကလမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ေပမယ့္...
လက္တစ္ဖက္ကိုေနပင္လယ္ကဆြဲထားကာကေလးေလးလိုမ်ိဳး...

"ေဆးေသာက္လိုက္ေတာ့ေနလို႔ေကာင္းသြားသလိုပဲ"

ရယ္ျပေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကနီျမန္းျမန္းေလးျဖစ္ေနဆဲ...

"မရဘူး...အရင္တခါကလိုပဲညဘက္ေရာက္မွဖ်ားဦးမယ္...ျပန္ဝင္"

စည္း'ကေျပာၿပီးတာနဲ႔ဦးႏိုင္လက္ကိုေျပာင္းလဲၿပီိးဆြဲကာအိမ္ထဲေခၚမလို႔တြဲေတာ့...

"ရတယ္...စည္း...ဦးႏိုင္ခဏေလးေနဦးမွာ...ခုနကပဲပင္လယ့္အတြက္ခ်က္ထားတဲ့စြပ္ျပဳတ္ကိုနည္းနည္းေလးေသာက္ရင္းထမင္းစားထားတာမို႔လို႔...လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးခဏေနမွဝင္ခဲ့မယ္"

"စည္း...ကြ်န္ေတာ္ခဏေလးေနလို႔မရဘူးလား"

"မရဘူး...အရင္တခါကဖ်ားတာလည္းအခုလိုပဲ...ျမန္ျမန္ျပန္ဝင္"

ပုခံုးမွဆြဲေခၚကာအိမ္ထဲဝင္ေစရသည္။
ဒါေတာင္မွငတိေလးကတြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္...
တကယ္လဲညေရာက္မွေနပင္လယ္ကထပ္ၿပီးအဖ်ားအပူခ်ိန္တက္ျပန္၏။
အနားမွာေရစိုအဝတ္ကိုအဆင္သင့္ထားထားရကာ...
အန္တီႀကီးလုပ္ေပးခဲ့သည့္စားစရာေလးေတြအဆင္သင့္ယူထားရ၏။
ေအာက္ထပ္မွာကဦးႏိုင္ေနသည့္အခန္းတစ္ခန္းပဲရွိတာမို႔...
အေပၚထပ္မွာပဲေနေစရသည္။
သူငယ္ငယ္ကေနခဲ့တဲ့အခန္းေလးရွိေပမယ့္...
ကုတင္ေလးကေသးေနလို႔သြားအိပ္လို႔လဲမျဖစ္ပါ။
အိမ္သာကေတာ့အေပၚထပ္မွာလည္းရွိသည္မို႔အဆင္ေျပပါ၏။

"ေခါင္းကိုက္တယ္..."

အဖ်ားရွိန္နဲ႔တအင္းအင္းညည္းေနေသးသည္။

"ေျပာသားပဲ...မင္းညက်မွအဖ်ားတက္တာ...အရင္တခါကအဲဒီလိုပဲ...အရမ္းခ်မ္းေနလား"

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now