Obey me • Jikook

4🔪young,dump&broke

Jessie J - Killing me softly

★★★

"Jungkook-ah..."

Ellerimi tutan nazik elleri, gözlerime gülen sıcak gülüşüyle Jeon Jungkook tam da karşımda oturuyordu.

Bense hiç gözlerimi kaçırmadan onu seyrediyor, her bir parçasını çürümeye yüz tutmuş zihnime kazıyordum.

"Seni seviyorum." dedim sonra kendimi tutamayarak.

O ise güldü.

"Biliyorum."

Utangaçça elimi uzatıp yanağına koydum. Teni buz gibiydi, beni de üştüyordu. Ama umrumda değildi.

"Biliyor musun... Ben de seni seviyorum Jimin-ah."

Neşeyle gülümserken oturduğum yerde dikleştim ve mutlu bi çocuk gibi heyecanla yüzüne bakmaya başladım.

Gerçekten... beni seviyor olamazdı değil mi?

Yoksa zihnim benimle oyun mu oynuyor?

Yoksa... Hayalim gerçek mi oluyor?

Gözlerine baktım Jungkook'un. Son derece kararlı bakıyorlardı gözlerime.

"Sana bi sürprizim var."

Ona aşık aşık bakarken istekle kafa salladım.

"G-görmek istiyorum Jungkook-ah."

Ufak bir tıkırtı sesinin ardından bakışlarımı yüzünden eline çevirdim.

Saniyeler sonra ucu sivri bir ekmek bıçağı... parlak hüzmeler saçarak göğsüme doğru inmek üzere havada süzülüyordu.

Jungkook'un soğuk elleriyle beraber...

Ben ise koltuğumdan bir yere kımıldayamıyordum.

"SÜRPRİİZ!"

Kalbime saplanan ekmek bıçağıyla olduğum yerde, sanki bir korkulukmuşum gibi kasıntı bir hareketle başımı Jungkook'a çevirdim.

Ve... yüzündeki dehşet verici gülüşe şahit oldum. Bu öylesine sadistik, öylesine şizofrenik bir gülüştü ki bi an aklını kaçırdığını sandım.

Ama ne düşünüyorum ki.. Ölmek üzereyim.

"İyi geceler gizli sapığım. Seni gerçekten sevdiğime inanmamıştın değil mi?"

Yavaş yavaş gözlerim kapanırken kulaklarım çınlamaya başladı. Etraf karardı ve bir ışık hüzmesi belirdi.