[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၂၅ ..

ဒီလို ေတြးမိလိုက္ေတာ့ ခ်န္းစီႏ်န္က သူမကို အထင္ေသးစြာ ၾကည့္လိုက္ၿပီး ျပန္လွည့္ထြက္သြားေလသည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕က သူ႔ တံု႔ျပန္မႈကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ရႈပ္သြားသည္။ သူမမွာ ထိုေနရာတြင္ပင္ ရပ္ေနမိၿပီး သူ႔ရဲ႕ တံု႔ျပန္မႈအား အေျဖရွာေနမိသည္။ မိနစ္အနည္းငယ္ေလာက္ ေတြးၾကည့္ၿပီးသြားတာေတာင္မွ မည္သည့္အရာက သူ႔အား မေက်မနပ္ျဖစ္ေစသည္ကို မေျပာႏိုင္ခဲ့ေပ။

သူမက သူဆႏၵရွိတဲ့အတိုင္း သူ႔ေဘးကေန အေဝးကို ေျပာင္းေရႊ႕ေပးၿပီးၿပီေလ! သူမက သူ႔ဘက္ကို ဒီေလာက္ေတာင္ ေထာက္ထား ထည့္သြင္းစဥ္းစားေပးထားေတာင္မွ ဘာလို႔ သူက အရမ္း နားလည္ရခက္တဲ့ပံုႀကီး လုပ္ေနရတာတုန္း? ဒီလူသားက ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ နားလည္ရခက္ခဲရတာပါလိမ့္?

အကယ္၍ သူမသာ မေျပာင္းေရႊ႕ဘူးဆိုလၽွင္ ေနာက္က်ရင္ ခ်န္းစီႏ်န္က ေျပာင္းလိမ့္မည္ဆိုတာ သူမ သိေလသည္။ အဆံုးသတ္မွာေတာ့ သူ ေျပာင္းသည္ျဖစ္ေစ သူမ ေျပာင္းသည္ျဖစ္ေစ ဘာမွ ကြာျခားသြားမည္ မဟုတ္ေပ။

ထို႔အျပင္ ဤေနရာမွာ သူမအတြက္သူမ ဝယ္ထားျခင္း မဟုတ္ေခ်။ သည္ေနရာကို ေရာင္းလိုက္ၿပီး ရတဲ့ပိုက္ဆံကို သူမ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္ ေနရာကိုဝယ္ဖို႔ သံုးလိုက္တာကမွ ပိုေကာင္းေသးသည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕ ေနာက္တစ္ေန႔ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္သည့္အခါတြင္ သူမက ခ်င္းကြမ္းခ်န္အား ထိုေနရာကို ေရာင္းခ်လိုေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ ခ်င္းကြမ္းခ်န္မွာ သူ႔ညီမေလးက ခ်န္းစီႏ်န္ႏွင့္ နီးစပ္ရေရးအတြက္ ထိုေနရာကိုဝယ္ယူဖို႔ ဘယ္လို အေရးအခင္း ဒုကၡေတြႏွင့္ ၾကံဳဆံုခဲ့ရသလဲ သိရွိေလသည္။ သူ အရင္တုန္းက သူမကို ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဖ်ာင္းဖ်ခဲ့ပါေစ ဒီေနရာကို ဝယ္ယူဖို႔ မဆုတ္မနစ္ ဇြဲေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ေတြကို ျပန္ေတြးၾကည့္လၽွင္ ခ်င္းကြမ္းခ်န္မွာ သူ႔ညီမေလး ဆႏၵရွိသည့္ အရာတို႔အား ႀကိဳးစားျဖည့္စြမ္းေပးဖို႔ စိတ္အားမထက္သန္ခဲ့လွေပ။ အခုခ်ိန္မွာ သူမကိုယ္တိုင္က ေရာင္းခ်ခ်င္သည္ဆိုမွေတာ့ ခ်င္းကြမ္းခ်န္က ဒီစိတ္ကူးအား မည္သို႔ မေထာက္ခံပဲ ေနပါမည္နည္း။