[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၃ ..

ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ေလွကားအဆံုးထိ က်ဆင္းျခင္းမွာ အခ်ိန္ခဏမၽွၾကာသြားၿပီးေနာက္ မခ်ိမဆန္႔ နာက်င္မႈဟာ သူမကို လႊမ္းျခံဳသြားခဲ့သည္။ မ်က္ေတာင္မ်ားမွာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရီေနၾကသည္မွာ ေရွ႕တြင္ ပြင့္လ်က္သား ရွိေနသည့္ ထိုဝတၳဳစာအုပ္အား ျမင္ရရံုမၽွသာ ျဖစ္၏။ "သူမ ေသြးထြက္လြန္ၿပီး ေသသြားတယ္" ဆိုတဲ့ စာသားအေပၚတြင္ေတာ့ နီေစြးေစြး ေသြးတို႔ျဖင့္ စြန္းထင္းေနေခ်ၿပီ။

စိုစြတ္စြတ္ အထိအေတြ႕ဟာ ဦးေခါင္း အေနာက္ဘက္ဆီမွ ပ်ံ႕ႏွံ႔လို႔လာသည္။ ခ်င္းစုယြဲ႕တစ္ေယာက္ လြန္ခဲ့တဲ့လက သူမဘဝအေၾကာင္း ျပန္မေတြးရေသးခင္မွာပဲ အျမင္အာရံုမွာ ေမွာင္မဲသြားၿပီး သတိလစ္သြားသည္။

********************

"စုယြဲ႕... စုယြဲ႕... သမီး သတိရလာၿပီလား?" ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ မူးေမ့ေနရာကေန သတိျပန္လည္လာခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူမရဲ႕နာမည္ကို ေခၚေနတာ ၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာ ဦးေခါင္းအေနာက္ဘက္ဆီမွ ေဆာင့္တိုးလာသည့္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး နာက်င္မႈေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းေတြဖြင့္ဖို႔ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳးစားလႈပ္ရွားလိုက္ရသည္။

ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိုအခ်ိန္တုန္းက သူမ အလြန္ေဒါသထြက္ၿပီး အဲဒီဝတၳဳစာအုပ္အား လႊင့္ပစ္လိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ အဲဒီအစား ေလွကားထစ္ေတြေပၚကေန လိမ့္က်ခဲ့ကာ ေခါင္းကို ေလွကားထစ္ေတြရဲ႕ခၽြန္ထက္တဲ့ ေထာင့္စြန္းေတြျဖင့္ ေစာင့္မိ ခိုက္မိတာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။

'ေသစမ္း!! နာလိုက္တာဟ! ' သတိရတဝက္ မရတဝက္အေျခအေနမွာ နာက်င္မႈေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕လိုက္မိသည္။ ထိုစဥ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးရဲ႕ ဝမ္းသာေပ်ာ္ရႊင္သြားသည့္အသံ ထြက္လာသည္.. "သူ ႏိုးလာၿပီ ! ဆရာဝန္ ျမန္ျမန္ သြားေခၚေခ် ! "

ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ မ်က္ဝန္းေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႀကိဳးစားဖြင့္လိုက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရသည္မွာ မိတ္ကပ္ပါးပါးေျပေျပ လိမ္းျခယ္ထားတဲ့ သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ မႈန္ဝါးဝါး ပံုရိပ္ပဲ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးမွာ သူမကို စိုးရိမ္တႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနပံုပင္..