My 3 Identity Boyfriend

Chapter 2

Kate's P.O.V

"H-hey, you looked like someone,"

Mukhang nagulat siya sa sinabi ko at medyo lumayo sa 'kin, "B-baka naman namamalikmata ka lang,"

Siguro nga. Medyo madilim kasi dito sa eskinitang pinagdalhan niya sa 'kin kaya hindi ko medyo naaanigan yung mukha niya. Tsaka, siguro dahil sa sobrang pag-iisip ko kay Kleifford, nakikita ko na yung mukha niya sa ibang tao. 

"Tch,"

Sumipa siya ng bato. Tumalsik nga nang malakas eh. Tapos umalis na siya sa harap ko.

Sandali...UMALIS?!

Tiningnan ko siya. Nakatalikod na siya sa 'kin at naglalakad na palayo.

OMG.

O.O

--.--

O.O

I'M SAAAAAAFE! WHOOOOOO! Wala siyang kapaleeet! YIPPEEE! ^___^

Aalis na sana ako nang marinig ko yung boses niya, "Hoy. Sandali lang,"

Napalingon ako.

Teka. Ano na naman ba ang kailangan niya? T^T Akala ko ba pinapakawalan niya na ako?

Ngumisi siya. Ba't ang hilig ba nitong ngumisi?

"Akala mo ba, patatakasin kita nang ganun lang kadali? Sinuswerte ka ata. Pumunta ka ulit dito bukas,"

Ano raw? Pumunta?!

"Huh??? Anong pumunta?!"

Tumalikod na ulit siya, "Basta. Kapag hindi ka pumunta dito bukas, LAGOT ka sa 'kin. 'Pag pinagtaguan mo ako, hahanapin kita. Kahit saang lupalop man iyan ng mundo, YOU WILL BE A DEAD MEAT,"

*gulp*

DE...DE...DE...DEAD....DEAD MEAT?!

"Tsaka isaksak mo sa kukote mo, kung hindi dahil sa 'kin eh baka pinaglalamayan ka na ngayon,"

Wah- o__o Ka...pal ng mu...kha.

"EXCUSE ME?! Baka muntik na akong mabaril kanina nang dahil sa 'yo?! Tsaka, sinapak mo lang sila kasi sinapak ka nila 'di ba?! Tsaka, wala akong atraso sa 'yo dahil nang muntik na masapak iyang mukha mo, sinenyasan kita kaya nasuntok mo yung dapat na sasapak sa 'yo. Kaya ang kapal naman ng mukha mong sabihin na kailangan kong pagbayaran ang pagliligtas mo sa 'kin and for your info, kahit kailan ay hindi ikaw ang magiging dahilan kung bakit pa ako nabubuhay sa mundo na 'to, magpapakasal pa ako sa taong mahal ko kaya pinipilit ko pang mabuhay. I'm breathing because of him. Haaay, sana naman naiintindihan mo 'no? Kaya 'wag na 'wag mong sasabihin na---"

SWOOSH!

"Ate, palimos po,"

LIKE THE WTH?!?!?! NASA'N NA YUNG PUNYETANG YUN? NAWALA NA LANG BIGLA? ANG HABA HABA NG SINABI KO TAPOS WALA NA PALA SIYA?! ARRRGGGHH! The nerves of that guy! Baka siya ang lagot sa 'kin bukas! KAKAINIS ANG WALANGYANG YUN! GRRR!

"Ate, parang awa niyo na po. Gutom na gutom na po ako,"

"Huh?"

Napatingin ako sa harap ko. May isa lang namang madungis na bata ang naghihingi ng limos. Teka. Saan naman galing 'to? Nag e-emote ako rito tapos biglang may sisingit na ganyan?! Otor! ASAN ANG HUSTISYA?!

Huminga muna ako nang malalim para medyo mawala yung init ng ulo ko tapos ngumiti ako sa bata, "Wait lang, ha? I think I got somethin' here,"

Mabuti na lang at may natira pa akong tinapay. Kinuha ko yun sa bag at binigay sa kanya.