အပိုင္း ၁၀

Start from the beginning
                                    

အန္းလု ကိုင္ထားေသာသူ၏လက္အား
အေနအထားေျပာင္းကာ
သူက ျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
ေက်ာပိုးအိတ္ကိုမူ သူ၏ပုခံုးတြင္
တင္လိုက္ၿပီး အန္းလုအား

"ျပန္ရေအာင္ေလ......."

"............"

အန္းလု ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖင့္ပင္
ခ်ီ႐ွန္းေနာက္သို႔ ပါသြားေတာ့သည္။

........................... .......................

"ဘာမွမျဖစ္ဘူး.... ဘာမွမျဖစ္ဘူး..... "

ခ်ီ႐ွန္းႏွင့္အန္းလုတို႔ လမ္းေဘးတေနရာ႐ွိ
ခံုတန္းလ်ားတစ္ခုတြင္ထိုင္ေနၾကသည္။
အန္းလုက သူ၏မ်က္ႏွာအား
လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကာထားသည္။

ခ်ီ႐ွန္းကအန္းလု၏ ေက်ာျပင္အား
အသာခပ္ဖြဖြပြတ္ေပးေနရင္း
ေခ်ာ့ေနပံုရသည္။

အန္းလု က ခ်ီ႐ွန္းကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး

"႐ွက္လိုက္တာ......အီး......."

မ်က္ႏွာႀကီးမွာ ႐ႈံမဲ့လ်က္
ပါးႏွစ္ဖက္ကလည္းနီရဲေနေသးသည္။
ခ်ီ႐ွန္းက အန္းလုကိုေသခ်ာၾကည့္ေနၿပီးမွ
သူ၏မ်က္ႏွာကို ေဘးသို႔ခတၱခဏလွည့္လိုက္ၿပီး
လက္သီးဆုပ္ကာေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္သည္။

"အဟမ္း....အဟမ္း...."

အန္းလုက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး

"႐ွန္း႐ွန္း.... ကြၽန္ေတာ့ကိုႀကိတ္ရီေနျပန္ၿပီလား"

ခ်ီ႐ွန္းကလက္သီးဆုပ္ကိုေျဖကာ
လက္ကာျပလိုက္သည္။

"အာ....မဟုတ္ပါဘူး....ရီစရာလား....
ဝမ္းသာေနတာပါ...အန္းလုအဲ့ဒီလိုမ်ိဳး
သတၱိေတြ႐ွိလိမ့္မယ္လို႔ တကယ္ထင္မထားဘူး

ဒီခံစားခ်က္က ဘယ္လိုေျပာရမလည္းဆိုေတာ့
အမ္း......ကိုယ့္အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္မွာ ပထမဆံုး
ဦးေဆာင္တိုက္ ခဲ့တဲ့ လ်ိဴ႕ထူ စစ္ပြဲမွာ
အႏိုင္ရခဲ့လို႔ ရဲမက္ေတြရဲ႕ေ႐ွ႕
ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ေလ်ွာက္လွမ္းရသလိုပဲ....."

"ဘာဆိုင္လို႔လည္း.....ဘယ္ကစစ္ပြဲက
ပါလာရျပန္တာလည္း...႐ွန္း႐ွန္းတို႔သာ
ေလ်ာက္လုပ္မေနရင္ ကြၽန္ေတာ္ ဒီသမိုင္းကို
သင္ရမွာမဟုတ္ဘူး အဲ့တုန္းက ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနခဲ့သင့္တာ စားလိုက္အိပ္လိုက္ပဲလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး

Love, but Hurt (We meet again) Season 2( Completed)Where stories live. Discover now