Who Am I really?(sequel New family?)

14

Οδηγαω την μηχανή ακόμα και όταν νιωθω το άγγιγμα της γύρω μου..

Με ταράζει κάπως είναι σαν να περνώ φωτιά..

Θα αρχίζω να την φαντάζομαι αλλιώς στο γαμημενο μυαλό μου αλλα καλητερα να σταματήσω γιατί θα έχω μεγάλο πρόβλημα..

Της πρότεινα την βόλτα για να μην λέει ότι την αποφεύγω και ας είναι και αλήθεια..

Ίσως και να θέλω να την γνωρίσω η γκόμενά ξέρει να οδηγάει μηχανή και δεν της το είχα καθόλου..

Άραγε τι άλλο να ξέρει να κάνει;;

"φτάνουμε;;" ρωτάει ενώ της γνεφω μέσα από το καθρεφτάκι..

Θα την πάω κάπου όπου πιστεύω να της αρέσει..

Μετά από κάτι λεπτά φτάνουμε σταματάω την μηχανή ενώ κατεβαίνω και μετά από λίγο κατεβαίνει και αυτήν..

"τι είναι εδώ;;" ρωτάει ενώ κοιτάω την αποθήκη τριγύρω..

Είμαστε σε ένα μέρος απομερο με πράσινο γύρω μας και πολλά δέντρα το μόνο που υπάρχει εδώ είναι ένα σπιτάκι..

Το οποίο σπιτάκι ήταν του μπαμπά μου..

Όπως το έλεγε και αυτός είναι αποθήκη και μέρος για να συχνάζουμε..

"δεν βλέπεις;;" την ρωτάω ενώ συνεχίζει να ψάχνει ότι δυποτε..

"με έφερες εδώ για με βιάσεις;;;"ρωτάει και εγώ ξεσπάω σε γέλια.

Πάω κοντά της και σκύβω στο αυτί της..

Είμαι και ψιλος πανάθεμα με..

"ξέρεις δεν βιαζω κορίτσια, και πόσο μάλλον εσένα" της το είπα για να της σπάσω λίγο..

Πάει μέρες από την τελευταία φορά που της τα έσπασα τα νεύρα..

"γιατί τι έχω εγώ;;" ρωτάει ενώ με κοιτάζει στα μάτια..

Αποφεύγω την απάντηση και προχωράω προς την αποθήκη η οποία είναι πολύ καλά κρυμμένη..

"θα μου πεις γιατί με έφερες εδώ έχουμε και ένα σχολείο" της νοιάζει το σχολείο;

"ποιος το χεζει το σχολείο;" την ρωτάω ειρωνικά και ακούω να πλησιάζει όταν επιτέλους μετά από περπάτημα φτάνουμε επιτέλους στην αποθήκη αυτήν εκπληζεται..

"ουαου αποθήκη μέσα σε αυτό το απομερο δασος"λεει και ανοίγω την πόρτα για να μπούμε μέσα..

"σου αρέσει;; "της λέω ενώ έχουμε μπει μέσα και κάθομαι στο καναπέ μου..

Έχουμε κάνει αλλαγές στο χώρο αρκετές..