3. Kişi
Error'un bedeni tamamen toza dönüştü, ve açık olan pencereden uçup gitti. İnk hayretle izliyordu olanları, çünkü izlemekten başka birşey yapamazdı. Error ölmüştü. Artık bitmişti...
Yada başlamıştı mı demeliydim?
Tozlar tamamen uçmuş, tek şey Error'un mavi atkısı kalmıştı. İnk gözlerinden akan yaşlarla birlikte bir atkıya bir pencereye bakıyordu. Titreyen ellerini kaldırıp hıçkırıklarını tutmak için ağzını kapamaya çalıştı. Fakat aniden ardı ardına gelen hıçrıklar yüzünden bunu yapamadı. Gözyaşları şelale gibi akmaya devam ederken, titreyen elleri mavi atkıya gitti. Fazla gücü olmadığı için, sıkıca tutamadı ama yinede eline alıp sarıldı ona. Sevgilisinden tek kalan şeye sarıldı olabildiğince.
-Akşam saat 11:50'de-
İnk çok düşünmüş, ve bir karara varmıştı. Fakat bu karar, bütün yaşama son verecekti, her au'daki yaşama...
Kendi atkısını çıkarıp, Error'un geriye kalan tek eşyası olan mavi atkıyı boynuna doladı ve fırçası ile Nightmare'ın yanıbaşına bir portal açıp korkak ama bir o kadar emin adımlarla içeri girdi.
**
-Nightmare.
Sakin sesli ressam, balçık topuna yöneldi ismini hitap ederek.
-Ne var götkuşağı? Savaşmaya mı geldin ha?
Hakaret olan cevap ressamın yüzünde tek bir mimik oynatamazken bir dokunaç, ressamın kafatasına doğru. Ressam bu hareketin karşısında tek bir mimik oynatmadı ressam. Sadece ayaklarını oynatıp kaçtı, dokunaçtan. Çevik hareketleriyle göz boyarken, ressam tekrar konuştu.
-Ben de artık bir yok ediciyim. İnanması zor olsada, iş birliğine ne dersin?
Elini uzattı ressam Kabusa. El uzatılan kişi ise sorgulamakla yetindi ve ressamın beyaz küçük göz bebeklerine baktı. Hissiz resaamı geri çevirdi balçık topu,
-Bu söylediğinin inanılacak tek bir tarafı yok İnk. Şimdi seni gebertmeden kaybol buradan.
Ressam hissiz sesini ve gözlerini Nightmare'ın yüzünden ayırmayarak cevapladı.
-Error'un yerini almak istiyorum.
Nightmare şaşkınlığını ifade eden tek açık gözüyle aniden İnk'e baktı. Dokunaçları aşşağıya indi, rahatlık ve sevinç ile emin olduğu şey hakkında iki kelime etti
-Öldü, değilmi?
Saat sabahın buçuğuydu, ve İnk, bizim dilimizde yaratıcı (Tek yaratıcı Allah'tır tabiki kitabın akışı için şey ediyorum) bir yok edici olma yoluna adımını atmış bulunmaktaydı...
Kafasını salladı sakince. Uzattığı eli havada balçık topuna dönük şekilde beklerken, en küçük dokunacı ile sıktı Nightmare yok edicinin elini.
-Anlaştık yok edici.
Yeni yok edicinin yüzüne bir kötü adam gülümsemesi yerleşti.
Asıl ressam kendinde değildi. Sevgilisinin ölümü ona ağır gelmiş ve içerisindeki mutsuzluğu, yok etmekde bulmuştu.
Artık İnk yok edici ise
Nightmare yok edicinin patronu,
Error feda edilen,
Blue ve Dream kurban,
Au'lar ise adak mıydı?
Öyle mi olmalıydı?
Hikaye bitmiş miydi?
Evet hikaye bitmişti.
Ve şimdi sıra yeni hikayedeydi.
OOO OOOOO
GÖRMEYELİ NASILSINIZ AQ
Biliyorum,, biraz azınıza sıçmış olabilirim.
KİTAP BİTTİ AMK
finaldi buğğ eğhu
Neyse 2. Kitapta görüşmek üzere B'ye 💕❣💖💕❣💖❣
आप पढ़ रहे हैं
GÖKKUŞAĞIM-Bitti
रोमांसSiyah ve beyaz, Gökkuşağı ve karanlık, Negatif ve pozitif, Yaratıcılık ve yok edicilik... İki zıtlık birbirini sevdiler, ama ayırıldılar. Yapmaması gereken birşey yapınca yok edici, yaratıcıyı kaybetti hayatını. Bu tüm yaşama şamsını yok edecekt...
