VEFA Melez Majeste

Birinci Perde

Ormanın Güncesi 87.Not

Sadık Kalanlarlardan Kangal Kurum

Yıllardır sakladığımız gözde majeste gün yüzüne çıktı.Kangallar toplanıp bir karar vermek üzere ilk ay dönencesi için anlaştılar.Majestenin koruyucusu Acar kızın henüz güçlerini hissedemediğini bize iletti.

Kurtlar ve Çakallar sık sık köye iniyorlar.Kızı merak ediyorlar.Henüz gerçekliğinden emin değiller.

Ormanın Güncesi 11.Not

Fedailerden Kurt Serva

Bu gün yemek üzere saldırdığımız adamdan melez majestenin varlığı ile ilgili bir şeyler duyduk.Yıllar öncesine ait eski bir hikaye bizi umutlandırmadı ama emin olmak için kızı görmemiz gerek.

Kız kangallar tarafından korunuyor.Hedef şaşırtması da olabilir.Bu bizim yıllar sonra tuttuğumuz ilk not.

Melez Majeste eğer gerçekse Kurtlar kızı alacak.

Kan Avcıları

Efendim ormanda hareketlilik mevcut.Kurlar,Çakallar ve Kangallar bir şeyin peşinde.Ne olduğunu bulmamız an meselesi.Söylediğiniz gibi bu koşturma işinde çok fazla form değiştirdikleri için onları tespit etmemiz daha kolay hala geldi.Öldürdüğümüz form değiştirebilen hayvan sayısı on ikiye çıktı.Bir fedaimiz öldü.

(Kan Avcılarından Gün'ün Efendilerine Mektubu.)

Kar yağışı hızını git gide arttırıyordu.

Şüphesiz ki on dokuz yıllık hayatımın en sert kışına tanık oluyordum.Balkonun kapısını aralayarak adımlarımı soğuk beton zemine sürdüğümde rüzgar sertçe bedenime vurdu ama bunu umursamadan kapıyı kapatıp yürüdüm.Balkonun köşesini dönerek küçük kısmına girdiğimde kazağımın ucuna doğru sıkıştırdığım sigaramı ve çakmağımı çıkarıp derin bir nefes aldım.

Burnum kara has o kokuyu bana taşıdığında huzurlu hissediyordum.Karı çok severdim.Sigarayı dudaklarımın arasına koyarak fitilini ateşlerken içeriden kardeşlerimin uğultulu konuşmalarına tanık oluyordum. Babaannem odasında Kuran-ı Kerim okuduğu için beni görme ihtimali yoktu.Her ne kadar anlasa da açık açık bunu konuşmuyorduk.

Sigarayı parmaklarım ile sıkıştırarak soğuğa maruz kalan ayaklarımı içeri doğru çektim.Kar daha ne kadar artabilirdi bilmiyordum ama evden çıkmak için yol açmamız gerekiyordu.Sabahtan beri kürek salladığım için belim ağrımıyor değildi.

Uzun siyah saçlarım belime doğru dökülürken bir an için onları kısacık kesme fikri aklıma üşüştü ama bundan hemen vazgeçtim. Gelen hırlama sesi ile arkama dönerek balkondan yukarı doğru beş merdiven ile çıkılan araba garajını birleştiren noktadaki ufak boşluktan köpeğime baktım.Yerinde dışarı çıkmış bana bakıyordu.

''Ne?''dedim gülerek.''Sigara içmemi sevmiyorsun değil mi?''

Sanki beni anlamış gibi uysalca bir ses çıkardığında çoğu zaman beni anladığını biliyordum zaten.Belki de saçma bir düşünceydi bilmiyordum ama o bana bakarken ben ona karşı kurduğum hiç bir cümlenin boşa gitmediğini biliyordum.