Behind Those Glasses (EDITING)

3.

Yael's POV

First and foremost, I am Yael Ramirez. Isang sikat, gwapo, mayaman, matalino, mahilig sa basketball at kinagigiliwan ng lahat ng babae sa labas o loob man ng campus. May business ang parents ko sa France at US. All about Hotels and Resorts.

I have a girlfriend, she is Raniela Kezzia Concepcion. Ang pinakamaganda at pinakamabait na babaeng nakilala ko sa buong buhay ko. Siya iyong taong minahal ako ng sobra at kahit kailan hindi ako pinabayaan. Marami ang dumaang pagsubok sa amin pero lahat iyon ay nasubukan naming lagpasan.

Hawak ko ang bola ng basketball habang kasama si Julian. Si Julian de Castro ang best friend kong walang ibang ginawa kundi mambwisit at magDota.

"Uy! Si Raniela iyon 'di ba?" nagulat ako nang biglang magsalita si Julian.

Napatingin ako sa tinuturo ni Julian. At kahit medyo malayo pa nga ang kinaroroonan niya ay rinig ko na ang boses at namukhaan agad siya. Dali-dali akong lumapit para malaman ang nangyayari.

"Ano ba Sofia! Nasasaktan ako! Bitawan mo nga ako!" sigaw ni Raniela.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at nahawakan ko ang braso ni Sofia. Ang ultimate fangirl na halos baliw na baliw sa akin. Siya nga din ang nagpauso ng Yaelnatics na hindi ko alam kung saan niya nakuha 'yon.

"Y-Yael?" gulantang niyang sabi at sobrang napalaki talaga ang mata niya dahil sa pagkakahawak ko sa braso niya.

Nakita ko naman na binitawan niya na si Raniela at ngumiti siya sa akin na parang walang nangyari.

"What's going on here?"

"Huh? Wala naman, e. Di ba Raniela?" malaming na sabi ni Sofia.

Agad naman akong napatingin kay Raniela at hawak niya iyong kamay niyang namumula na. Napabitaw tuloy ako kay Sofia at kinuha ang kamay ni Raniela para tignan iyon.

"Napaano ito?" tanong ko pero kinuha niya lang ito at tinakpan gamit ang panyo niya. Sabay tago nito sa kanyang likod at ngumiti siya na parang walang nangyari.

"Okay lang ako. Kanina pa ito sa may bahay. May nabangga kasi ako."

Kahit ilang beses niya akong lokohin alam ko ang totoo. Ibinaling ko naman kay Sofia iyong tingin ko. Hilaw siyang ngumiti sa akin ngunit hindi makatingin ng diretso. Napansin kong kasama niya pa ang ibang kaibigan. Lahat sila'y walang nangahas na tumingin man lang sa mata ko.

"Sa susunod na makikita kitang sinasaktan mo si Raniela-"

"Narinig mo naman Yael, 'di ba? Wala akong ginagawang masama. Kung ano ang nakita mo kanina, kinakausap ko lang siya. Hinihiram ko lang iyong notebook niya."

"Notebook? Hindi pa naman nagsimula ang class?" nagtataka kong tanong.

Napansin kong nilalaro niya ang mga daliri at napawi ang ngiti sa labi. Siguro'y natauhan na sa mga pinagsasabi niya ngayon.

"Ah, hindi. Kasi sabi ni Mr. Panergo, may kailangan daw akong kunin. Kaya iyon, at nakuha ko naman na iyon, e. So pwede na ba akong umalis?" ngumiti siya sa akin. Nakita ko ring bumaling siya ng tingin kay Raniela at bumulong si Sofia pero hindi ko na iyon narinig pa.

"Tsk. Wala naman pala kayong sasabihin. Okay girls!" She snapped her fingers and flipped her hairz

Tumalikod naman na ito, kasama ang kanyang mga kaibigan na parang asong sumusunod lang sakanya.

Tinignan ko naman ulit si Raniela at tinitignan niya iyong namumula sa kamay niya. Nang nahuli niya akong nakatingin sakanya ay tinakpan niya ulit ito ng panyo at matamis na ngumiti muli sa akin.