15 First Cut Is The Deepest

Start from the beginning
                                    

ayaw ko muna syang makausap kaya pumunta ako dito sa Burnham ng magisa lang

ayon sakto kahit ganito kalamig may nagtititnda ng ice cream sa 7/11

agad akong bumalik sa upuan malapit sa tubig dito sa burnham pinasak ko ang head set sa magkabilang tainga ko

kanta ni First Cut Is The Deepest by Sheryl Crow tamang tama to sa nararamdaman ko ngayon

damang dama ko itong kantang ito ngayon

kumuha pa ako ng bato at binato sa tubig

bakit ganoon pakiramdam ko parang iniwan na naman ako

tuwing ipipikit ko ang aking mga mata nakikita ko kung paano hinalikan ni Rosa si Neo sa labi nya ng hindi man lang sya lumaban

grabe siguro ang lamig lamig na ng mukha ko ngayon

tinignan ko ang lero ko mag12:30 na pala ng hindi ko namamalayan

ayaw ko munang umuwi makikita ko lang sya doon

kahit sobrang lamig okay lang nakajacket naman ako ngayon ng may hood kaya walang makakakita saking umuiyak ako

tinangnong ko sarili ko san ba ako nagkulang?

wala naman akong nakikitang may mali akong ginawa ah!

bigla nalang may yumakap sa likod ko at pinatong ang ulo nya sa balikat ko

"anak ng ano ka ba?" natigilan ako ng makita kong si Neo pala itong nasa harapan ko ngayon

"anong ginagawa mo rito ha?" galit kong tanong sa kanya

"hinahanap ka, miss na kita" ngiti nyang sabi sakin

"umalis ka nga sa harapan ko ayaw kitang makita sa harapan ko magsama kayong dalawa ng Rosa mo na yan" aalis na sana ako ng bigla nya akong hinila sa kamay

at hinalikan nya ako ngunit agad akong umalis sa pagkakahawak nya sa mga kamay ko

"ano bang problema mo hindi mo ba narinig ang sinabi ko!ha?" punas ko sa bibig ko

"sorry na pangako ko hindi na ulit pa iyon mauulit pa" hinawakan nya ako ulit sa kamay ko

"bitawan mo nga ako! ang sakit sakit Neo akala ko magiging ok na ang lahat sa ating dalawa, pero nagkamali pala ako"

pinipilit kong alisin ang kamay nya ngunit masyadong malakas ang pagkakahawak nya sa kamay ko

"pakinggan mo muna ako" nakayuko sya "una sa lahat ikaw lang ang nasa puso ko totoo iyon, pangalawa nangako sayo na hinding hindi kita iiwan kahit anong mangyari"

hindi ko alam ngunit nahuhula na naman ako pagnaririnig ko ang boses nya

"pangatlo hindi ko mahal si Rosa ikaw lang kahit ilang beses nya pa akong halikan ikaw lang ang nagmamayari ng pag-ibig ko ang ang boung ako mula noon hangang magpakailanman" tumingin sya sakin

"kaya paisusap wag mong  saktan ang iyong sarili para sa para dahil nasasaktan din ako tuwing nakikitang kang nasasaktan" at yumakap na sya sakin

hindi ko alam pero hindi ko na mapigilan ang sarili ko at humagaholhol na ako habang yakap nya ako

"sorry na" bulong nya sakin "umuwi na tayo" tinginan ko sya sa mata

at ayon umiiyak na rin pala sya grabe hindi ko sya matiis nang gainto ang ginagawa nya sakin bakit?

hilakan nya ako ulit sabay sabing "uwi na tayo"

hindi parin ako kumikibo

hinila nya na ako

"teka lang" sabe ko sa kanya dahilan para mapahinto sya

"ano iyon? MAHAL KO?" tumingi sya ulit sakin

"tahan na muna" lumapit ako sa kanya at pinunasan ang luha gilid ng mga mata nya

"ikaw rin" at pinunasan nya rin ang mga luha ko

tamawa tuloy ako "ano ba yan mukha na tuloy tayong timang dito buti nalang at walang tao ngayon kasi gabe na" kaya ako na ang humila sa kanya

dumeretso na kami sa kotse ko

"nga pala paano mo nalaman na nasa Burnham ako nang ganitong oras?" tanong ko sa kanya habang tumingin sa mata nya at iyon bang parang sinusuri nang mabuti ang mga to

"ahh iyon ba sibani sakin nila Lala, Lolo at Lulu" pakatapos noon dumeretso na kami sa apartment ko

omorder kami sa ng Pizza at Chicken with Rice sa labas at pinadeliver na namin sa Apartment namin

nanood kami ng horror movie na Cabin In The Woods, grabe itong palabas na ito nakakatakot

habang kumakain kaming dalawa sa kama ko

umalis itong si Neo at parang may kinuhang something

tas bumalik sya dala ang sash, crown at trophie nya "ito oh para sayo dedicated talaga ang pagsali ko dahil sayo"

kinuha ko iyon sa kamay nya at hinaplos "hindi para sa ating dalawa itong premyong napanalunan mo"

nilagay ko ito sa bakanteng Canibet pero natakot ako dahil baka may lumabas na kong ano sa canibet ko

kaya naman tinulungan ako ni Neo at hawak kamay kaming dalawa na inilgay iyong mga napanalunan nya sa loob ng cabinet

"simula ngayon dito na nati ilalagay ang mga bagay na napagsasaluhan natin sa hirap at ginhawa" sabi ko kanya

"sige" sabay yakap nya sakin

itutuloy... :)

Tree of LoveWhere stories live. Discover now