Aeious (Completed)

Prologue

 Aeious is a 25 year-old man na naghahanap ng kanyang sarili. Nung bata siya, he likes to draw a lot. Hindi niya nga lang alam ngayon kung bakit uti-unti na itong nawawala sa kanya. He still draws, pero hindi na siya satisfied sa outcome ng mga ito. Some people say it's okay but for him, it was not enough. May kulang, may nawawala pero hindi niya alam kung ano ba talaga iyon.

Tahimik na naka-upo si Aeious sa isang bench dito sa park na lagi niyang pinupuntahan. Umupo siya doon para makapag-isip isip, he tried to draw the little girl na nasa kanan niya na may hawak na lobo habang sobrang saya.

Matagal na niya itong tiningnan pero hindi pa din siya satisfied sa darwing niya na iyon. Hanggang sa may isang batang babae na nasa edad 10 ang nagsalita sa harapan niya. May hawak itong ice cream at halata mo na nagustuhan niya talaga ang drawing ni Aeious.

"Hmm, ang ganda niyan kuya ah. Drawing mo 'yan? I wish I can draw too! Sadly, I can't." umupo ito sa bench, katabi si Aeious para lalo pa silang magka-usap ng binata

"Hmm, don't be like me. What I draw are all trash. Okay? You will not get paid enough for doing this. Get a job, doon sa mga opisina kung saan malaki ang pera. "sagot naman ni Aeious, nakatingin pa din siya doon sa drawing niya

"Oh well, I'm not after the money. If drawing is your passion, then do it. Pursue it and you will grow. Ang ganda kaya ng gawa mo Kuya-- teka, ano po ang pangalan niyo?" tanung noong bata

"Aeious." sagot naman niya

"Ayun, Kuya Aeious. Magaling ka po, all you have to do is believe in yourself and work hard." sabi naman ng bata

"Bata ka pa nga, hindi mo pa alam paano gumalaw sa mundo. Enjoy your life first, balikan mo ako kapag successful ka na at magkwentuhan ulit tayo." sagot naman ni Aeious doon sa bata 

Ilang minuto pa ay narinig na ng bata ang kanyang nanay. Lumapit ito kina Aeious at niyaya na niyang umuwi ang bata.

"Ay Diyos ko pong bata ka, akala ko kung saan ka na pumunta. Nandito ka lang pala, tara na at umuwi na tayo ha? Nang-gugulo ka pa yata sa ginagawa ni kuya. Hijo, pasensya ka na sa anak ko ha? Sadyang makulit lang ito at hindi makali sa upuan kaya takas nang takas. Halika na nga, hinahanap na tayo ng tatay mo." sabi nung nanay nung bata

"Ayos lang naman po, ma'am. Sa susunod na lang po ay paki-bantayang maigi iyang anak niyo. Madami po kasing masasamang tao sa paligid, baka po manakaw siya at mawalan po kayo ng anak. Paano na lang kung masama akong tao?" sagot naman ni Aeious

"I know you are not a bad person, I can see it in you, Kuya Aeious! When I grow up, I want to be like you. Ipapakita ko sa iyo ang mga na-accomplish ko sa buhay. I will find you!" tuwang-tuwang sabi nung bata

"Hala. Hijo, pasensya ka na talaga sa anak ko ah. Halika na nga!" inis na sabi nung matanda sa bata, kumaway naman ang bata kay Aeious habang nakangiti

Dahil doon ay napa-ngiti ng kaunti si Aeious at napailing. Pupunta na nga lang siya sa park para makapag-isip, may ganun pang nangyari. Halos isang oras din siyang nakatunga-nga lang doon, tinitingnan ang mga taong nadaan. Natapos na din niya ang kanyang drawing pero hindi pa din siya nasiyahan.