Öğrencim Jeon Jungkooka aşık olmakla ne kadar doğru bir şey yapdığımı bilmiyorum ama,bildiğim tek bir şey var..
Jeon Jungkook sen benim bu hayatta başıma gelen en güzel şeysin....
Merhaba güzel okurlarım🕊🤍 Nasılsınız?Umarım bu zor zamanlarda durumunuz iyidir ve hiçbir sıkıntı yaşamıyorsunuzdur..Lütfen sağlığınıza çok dikkat edin,benim için çok önemlisiniz✨
Uzun zamandır ya da yıllardır hikaye yazamadığımın farkındayım..Sizi de çok beklettim değil mi?Üzgünüm🥺🤍Aslında her defa elimden geldiğince erken gelmeyi denedim ama olmadı..Hikaye yazmaya ilk başladığım zaman benim için doğru bir zaman değildi..Yani zamanlamam gerçekten çok kötüydü..Buraya 10. sınıfta okurken geldim o zamanlar hikaye yazmak benim için pek zor değildi ancak 11. sınıf olduğumda üniversite sınavlarına hazırlanmaya başladım.Kurslar sınavlar vs derken boş vakit bulmam zor oldu..Sınavları çok Şükür iyi sonuçlarla bitirdikten sonra yaz tatilinde dönmeyi düşündüm..Ancak uzun bir ara verdiğim için eskisi gibi hikaye yazamadığımı farkettim..Bir türlü cümlelerimi toparlayamadım ve eski bölümlerde yaptığım yazım hatalarını farkettiğimde bu daha da benim için herşeyi zorlaştırdı.Bu yüzden kendimi yeterince geliştirmeyene kadar sizin karşınıza çıkmak istemedim..Eskiden farketmiyordum ancak yazım hatalarının insanı ne kadar rahatsız ettiğini zaman geçtikçe anladım..Size farketmeden rahatsızlık verdiğim için ve sizi beklettiğim için özür dilerim🥺🤍 Sözleri daha fazla uzatmak istemiyorum~Eskisi kadar olmasada yazım hatalarım olabilir.Ancak hergün daha az hata yapmak için elimden geleni yapmaya çalışacağım💜Ve lütfen eğer bir yazım hatası olursa bunu bana bildirin ki kendimi geliştire bileyim✨Teşekkürler~
İyi okumalar👼🏻🤍
Yüzleşmek..Gerçeklerle yüzleşmek bazen gerçekten çok zordur.Şu an sahil kenarında oturup,denizin mis gibi kokusunu içime çekmek varken bomboş cadede yürüyordum..
Sanırın şu an hayatımın dönüm noktasını yaşıyordum..Ya tam dibe batacaktım,ya da güçlü biri olarak hayatıma devam edecektim.Her ne kadar güçlü kalmaya çalışsam da bunu nasıl gerçekleştireceğimle ilgili en ufak bir fikrim yoktu..
Belki de hayat bunu bana bilerek yapıyordu..Verdiğim kararların doğru olmadığını bana kanıtlamak için..Bir öğretmen öğrencisine aşık olmamalıydı..olamazdı.. Peki ama tüm bunları kabullenmek neden benim için bu kadar zor?
Aramızda benim onu sevmeme engel olacak pek büyük bir yaş farkı yoktu evet ama bu onu sevme hakkını bana vermiyordu..Sonuç olarak o benim öğrencimdi ve bunu daha fazla devam ettirirsem hem onun için hem de benim için iyi şeyler olmayacaktı..Bizim sonumuz zaten belliydi.
Bu hikayede ikimiz de kötü yaralar alacaktık..
Gelecekte böyle bir şey olursa benim yüzümden okuldan atılabilirdi hatta ve bu onun geleceği için başlı başına büyük bir tehlikeydi..Her ne yaşansa bile,onun kötülüğü bu hayatta isteyeceğim en son şeylerden biri..
Bu yüzden bu işe artık son vereceğim.Ondan ola bildiğim kadar uzak duracağım.Onu unutmaya çalışacağım..
Bir laf vardır..Her son,yeniden başlamak için iyi bir bahanedir..Belki de öyleydi..
Yanağımda hiss ettiyim ıslaklıkla uzunca daldığım düşüncelerimden ayrıldım.Titreyen ellerimle gözyaşlarımı silerek çoktan varmış olduğum otobüs durağında beklemeye başladım..Çok geçmeden otobüs far işıklarını görünce durdurup bindim.Bomboş olan otobüsde en arkaya oturup durağa varmasını bekledim.
Otobüs evime yakın olan durağa vardığında derin bir nefes alarak otobüsden indim.Gecenin karanlığında görmemi daha da engelleyen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırarak hızlı adımlarla evime doğru ilerledim..
Bir an önce eve gidip yatağıma kavuşmak istiyordum.Şu an tüm sorunlarıma en iyi gelecek şeyler listesinde ilk olarak o vardı..
Eve geldiğimde çantamdan anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım.Odama giderek pijamalarımı giyinip direk yatağıma uzandım ve gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına teslim ettim.
Sabah kulağımı dolduran alarm sesiyle gözlerimi açtmak zorunda kalmıştım.Pencereden içeri giren kaçak güneş işıkları ile refleks olarak gözlerimi tekrar kapattım.
Yatakta oturur pozisyona gelip alarmı kapattım ve kendime gelmeyi bekledim.
Kendimi garip hissediyordum.Sebebsizce içimde bir sıkıntı vardı sanki bu gün bir şey olacakmış gibi..
Düşüncelerime aldırış etmemeye çalışarak ayağa kalktım.Sarhoş gibi lavaboya doğru ilerleyip duşa girerek kısa süren rütin işlerimi hallettim.Dolabımı açıp gri üzerinde ince çizgilerden kareler oluşturan blazer ceket ve mini eteğimi giyindim ve hafif makyaj yaptıktan sonra mutfağa ilerledim.
Aceleyle kahvaltımı ettikten sonra krem renkli topuklularımı giyinip askıda duran bordo mini çantamı ve arabamın anahtarlarını alıp evden çıktım.
Okul evime çok uzak olmadığından kısa sürede okula varmıştım.Buraya her geldiğimde eskisinden daha fazla geriliyordum.
Duygularıma hakim olmak benim için gün geçtikce daha da zorlaşıyordu..
"Bayan Mi Na!"
Aniden gelen tanıdık sesle düşüncelerimden ayrılıp sesin sahibine döndüm.
"Ah,Bayan Kim.Buyrun,bir sorun mu vardı?" "Tanrı seni karşıma çıkarmış olmalı! Bu gün 12A sınıfına dersim var ancak acil bir işim çıktığı için derse giremeyeceğim..Rica etsem bu seferlik beni idare edebilir misin?"
Sizi seviyorum, ne olursa olsun daima beni desteklediğiniz için aradan uzun zaman geçmesine rağmen sabredip beni beklediğiniz için teşekkür ederim🔮✨Tüm yorumlarınızı daima görüyorum ve eğer kaçırdığım yorumlar varsa-ki tabi ki binlerce var..- özür dilerim :( sizi seviyorum💜
Kendinize dikkat edin,gece uyurken üzerinizi sıkıca örtün✨Burada daima size güvenen bir olduğunu asla unutmayın✨Sorununuz olduğunda daima sizi dinlemeye ve elimden geldiği kadar size yardımcı olmaya hazırım💜
Size güveniyorum,iyi ki varsınız🤍✨ Bangtanla kalın🔮💜 Allaha C.C emanet olun🤲💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
