"Would you rather die in the hands of someone you love or die in a hands of a stanger"
"Well, that's a tricky question but I'd rather die in the hands of someone I love"
"Huh? Bakit?"
"Cause no matter gano ka sakit na pag betray ang gawin niya, still I proved her that I could love her even with her sins and mistakes. I'd even smile as she kills me cause I know that final smile will hunt her heart through her life span"
"Well, what will be your final words?"
"I forgive you"
"Sad"
Di ko maiwasan na di makirinig sa pinag uusapan nila. Yes, I'm fully awake ngunit naiilang ako sakanila. I still can't believe na muntik na akong mamatay. I know na mali ginawa ko ngunit di ko nakaya na makita yung batang muntikang mamatay. Ignoring it would scar me for life.
After a matter of minutes nag desisyon na akong tigilan ang pag papangap na tulog pa ako. Umupo ako sa higaan at tinignan sila.
Isang babae at dalawang lalake. They all look very happy ngunit teka sino yung lumigtas sakin at nasan na yung bata. Baka pinagbili ako nung lumigtas sakin kaya napadpad ako dito, nilabas ko ang baston ko at tinutok sakanila.
"Heeyy heeyy chill" napatayo silang lahat at nakatitig sakin.
"Sino kayo? Asan ako? Asan yung bata?" mariin kong sabi
Napansin kung hinuhugot nung lalaki ang espada niya.
"Defrod!" saad ko at tinutok ang baston sa kamay niya ngunit parang hangin lang ay di ko napansin na nasa likod na siya sakin at ilang pulgada nalang ang espada niya sa liig ko.
"Suprise" he said in a deep dark cold voice.
Siniko ko siya kaya marahan niya nasugatan an liig ko. I knew it their killers! pano ako makakalabas dito?
"Oh no. I'm sorry di ko yun sinasadya" saad nung lalaking may espada. Binalik niya ang espada niya sa likod niya at may nilabas na kung ano sa bulsa niya.
"Miss di ka sana masusugatan kung di ka nag oover react" mungkahi nung babae
"Halika miss tulung------"
"Blythe" sabi ko
Siniko nung lalakeng nakasugat sakin nung isa pang lalake at nababasa ko sa mukha ng babae na iritang irita na to.
"Come closer" sabi nito at ayaw ko man ay sumunod nalang ako. Wala namang choice eh.
The item lit up as it healed my wound completely as it slowly vanish. Oh thats a Regen item, ang alam ko medyo mahirap to makuha pero bakit parang kahit ang liit lang ng sugat ko ay ginamit na nila. Maybe their skilled fighters.
I sat down looking very frustrated na halos magdingkit na ang kilay ko. Hinila rin nang dalawang lalake ang upoan nila at tumapat sakin habang nakatayo naman yung babae sapagitan nila.
"I'm Abel Hunter. A fighter" saad niya at pinakita ang marka sa palad na parang isang espada.
"I'm Sebastian Saber, Seb in short. I'm an Attacker" at ganon din ay pinakita niya ang isang nakakuyom na kamao na simbolo sa palad niya.
"Sage Bailer. Defender, health" saad niya at tinignan ko ang marka sa palad niya na parang isang shield na may cross sa gitna.
"Huh?" marahan kong sagot kasi wala talaga akong alam kong ano ang fighter, attacker, defender na mga yan.
Kumunot ang noo ni Abel "Anong huh?"
"Ano ba yang mga attacker, defender na yan" sabi ko
Napakamot sa batok si Seb at nagtinginan silang tatlo.
"Well Blythe maya na namin e-explain magpakilala ka muna" saad ni Seb
"I'm Blythe Zanitte" maikli kong sagot
"And?" sabi ni Sage ngunit di muna ako nagsalita.
"Bat ka napadpad don sa morte?" Abel
"Pano mo nalaman?"
"Kasi may batang humingi ng tulong para iligtas ka" sabi niya.
"Eh, asan na yung bata?"
"Kinuha ng Lola niya" tila naging worth it lahat ng ginawa ko dahil sa narinig ko.
"Dumaan ako don para mas mapabilis ang paglalakbay ko papunta sa Austin"
"Nandito kana naman kaya, makakaalis kana" mungkahi ni Sage
"Sage uy!" saway ni Seb
"Bakit ka mag-isa?" Abel
"Kasi wala akong kasama"
"Asan ba kamag-anak mo?" Seb
Huminga ako ng malalim at pilit na ngumiti.
"Iwan" sabi ko at nagtinginan naman ang tatlo. Bakas sa mukha nila ang ka clueless sa mga pinagsasasabi ko.
"Sorry" sabi ni Seb habang nakatingin sa sahig.
"Wala yun. Ako nga dapat mag sorry dahil nakaabala pa ako sa inyo. Salamat nga pala Abel sa pagligtas mo sakin, kung di dahil sayo ay... Hmm" tinignan ko siya at ngayon ko palang kapapansin ang maamo niyang mukha.
He smiled and I felt my heart skip a beat. I looked away and goodness this guy can manipulate women's attention by a single smile.
"Your welcome" he replied
"Well, here" sabi ko as I hand my wallet.
"No, di na kailangan yan, ginawa ko yun dahil alam ko yun yung tama. Alam kong kahit sino namang nasa situation ko ay gagawin rin yun gaya sa ginawa mo nung niligtas mo yung bata" I gave him a smile and returned my wallet back to my pocket. The world needs more people like him.
"Eh kung ganon, may magagawa ba ako para sa inyo para ipakita ang pasasalamat ko"
"Wala na----" Sage
"Actually there's one thing" Again he smiled and locked his eyes upon mine..
******
"WAIT WHAT?!" my eyes widen in disbelief.
--------------
A/N:
Ops, guess what guys?!
So mula ngayon ay daily na update ko. Hehehe I'm really enjoying this story at I hope kayo rin. Thankiiee for reading please vote!
VOUS LISEZ
Clash Of Warlocks (A Battle Within A Battle)
Fantasy"Wala silang awa, pinapabayad niya kami sa isang kasalanang di namin ginawa. It's pure torture! They're making us kill each other, heck yes I'm a criminal but I'm not a murderer!" "Being trapped in this simulation and making us believe that killing...
