Nagising ako sa malambing na huni ng mga ibon. Tinangal ko ang tali at pinasok sa dala kong bag, muli kung sinaklay ang pana sa balikat ko at binulsa ang baston ko.
Papalapit na ako sa morte kung saan ang pugad ng mga nilalang na may matataas na level. Wala akong ibang pagpipilian dahil isa ito sa pinakamabilis na daanan papunta sa Austin, kailangan ko lang maging mapanuri at umiwas sa gulo.
"KEEP OUT" yan ang unang bumugad sakin sa pasokan ng morte. Kumuha ako ng bala at hinanda ang pana ko, I can feel the rush of my adrenaline as my heart and mind keep beating around the bush. Tama ba ang ginagawa kong? I feel like I'm facing my own death.
Isang malakas na sigawan ang narinig ko sa di kalayuan kaya bigla akong napatakbo sa direksyon ng mga sigawan. I'm an idiot I don't know kung anong ginawa ko, I should be avoiding this but I can't help myself to not care.
Nagtago ako sa likod ng isang malaking puno at marahang dumungaw upang makita ang nangyayari.
Isang bata. My eyes widen as I saw the monster about to tackle the poor child. So I pulled my wand and yelled "Defrod!" as I pointed my wand to the monster.
Biglang napaatras ang nilalang at napatingin sakin. I was panting but I tried to run as fast as I could to the child and the monster was doing the same it was determined to kill the child.
"Deteriora!" I exclaimed and waved my wand to damage the monster which is a level 50 husk.
Husks are very hard to kill. They are said to be body dependent. They depend on their large size and use it as a shield. Their skills may be weak but their hp is known to regenerate for 5% ever 5 minutes.
Hinawakan ko yung kamay ng bata at tumakbo. Di ko kayang patayin ang husk their too strong, di tulad ng shadow dweller na kayang mapatay ng ilaw this monster needs to be killed with warlocks that have high fighting skills.
Rinig na rinig ko ang huni ng husk at alam ko ring sinusundan nito kami. "Mama papa" saad ng bata habang iyak ng iyak ngunit wala akong oras para pagaanin ang loob niya. Remember nasa morte kami, ang tambayan ng mga malalakas na nilalang. If ever nakasalubong pa kami ng isa pang nilalang ay patay na kaming dalawa.
Tumingin ako sa likod at wala na yung husk. Kinarga ko yung bata at tinago sa loob ng isang malaking bush. Atleast sa paraang ito alam kong safe na yung bata, kung manatiling kaming nagkasama ay malaki ang possibilidad na patay kaming dalawa
"Dito kalang ha, pag di ako b-bumalik ay tumakbo ka papunta sa Austin" saad ko sa bata.
Tumakbo ako sa opposite ng direksyon at hinanda ang pana ko. As expected nandito ang husk ngunit laking gulat ko nung tatlo na sila. I felt my heart sank as my hope for survival slowly vanished. I know I can't survive this, I know wala na akong chance but still I will fight for life as much as I can. I'd rather fight dying.
Napaatras ako nung sabay sabay silang sumugod sakin. I fired my arrow and run towards a big tree. Wala na akong inaksaya na oras at agad na akong umakyat pataas. I secured myself in a branch at nakita kong nakatotok ang tinging ng nga husk sakin. I fired another arrow, and another, and another, and another ngunit parang walang apekto sa kanila.
Yinugyug nung isang husk ang puno kaya medyo na out of balance ako at nahulog but I managed to grab a hold of the branch. I screamed as I felt my hand slowly slipping.
"No, please no! I don't wanna die!" saad ko sa sarili ko as my hand slid off the branch.
Naramdaman ko ang malakas kung pagpalag sa lupa. Naramdaman ko ang sakit at hapdi na kumakalat sa katawan ko but I managed to sit. Tinignan ko ang paligid as saw the husk about to kill me.
I closed my eyes...
Pano ko naisip na ang isang tulad ko ay mabubuhay sa ganitong klasing pamumuhay atleast makikita ko na sina ina at ama.
After a matter of second I didn't feel anything so I slowly opened my eyes at nakita ko ang isang tao pinapatay ang mga husk and it didn't even took a minute for him to kill them.
My vision is getting blury as the person approaches me. Lumuhod ito, hinawakan ang balikat ko at may tinapat na kung anong umiilaw sa mukha ko then I drifted to sleep.
--------------
Sorry for the short update.
Gusto ko kasing mag end sa isang cliff hanger hehehe.
Thanks for reading guys <3
YOU ARE READING
Clash Of Warlocks (A Battle Within A Battle)
Fantasy"Wala silang awa, pinapabayad niya kami sa isang kasalanang di namin ginawa. It's pure torture! They're making us kill each other, heck yes I'm a criminal but I'm not a murderer!" "Being trapped in this simulation and making us believe that killing...
