Mihrimah

3.9

İyi okumalar ❤️

İçime soluduğum huzurla gözlerimi yumdum. Benim hastalığım da sağlığım da tam dibimdeydi. Kalbimdi, kalbimin atıyor olma sebebiydi.

"Eğer olur da bir gün ayrılırsa yollarımız. Bil ki seni hep çok sevdim sultanım."

"Sen benim hep yanımda olanımsın. Varım da yoğum da sensin kalbim. Bence artık sevgimizi konuşmak bile saçmalık."

Doğrulup yüzüne bakarken bana bakan gözlerine tüm ömrümü feda edebileceğimi gördüm.

"Biz bu hayatı hak etmiyoruz sultanım. Ne sen ne de ben. Üzülmeyi hak etmiyoruz hem de asla."

"Hani senin mutsuzluğunu görüyorum ya o an mutluyken bile mutsuz oluyorum ben Buğra."

"Biliyorum sultanım, aynı şeyleri bende yaşıyorum. Bazen diyorum ki neden biz bir aradayken herşey bu kadar güzelken ailemiz hep sorun yaratıyor."

"Peki ya sonra?"

"Sonra, sonrası en güzeli aslında. Eğer ailelerimiz sayesinde bu kadar mutsuz ve umutsuz olmasaydık birbirimize bu kadar bağlı olamayabiliridik diyorum. Biz birbirimizin yaralarını sarıyoruz sultanım. Biz birbirimize iyi gelen en güzel ilaçlarız."

"Bağımlılık gibisin."

"Tam bir hastalık gibisin.."

Bölüm hakkında yorumlarınızı alabilirim.